De schadt-kiste der philosophen ende poeten

[p. 1]

Caerte wt Mechelen, Anno 1620.

MErcuri Godt v spoeit, treckt aen v wiecken snel,
Vlieght totten twee-tack bergh, en haelt daer een beuel,
Aen Phoebus uwen broer, en Pallas wijs van sinnen,
Oock der ghedencken zaet, de neghen Sangh-godinnen,
Dat sy v seynden tot de gheesten altemael,
Die roeren Redenrijck in Neder-duytsche tael:
Om sonder Letters dicht, vier reghels net te stellen,
Elck sijnen sin te wil, sonder schandael te mellen,
Van Oli-verw ghemaelt, omringelt met chieraet:
Want t'sal hanghen ten thoon, soo langh ons Camer staet.

SOnder herseggingh noch, stelt vier mael seuenthien,
Roert gheen Heylighe Schrift, maer laet ons daer in sien:
Der Philosophen leer hun schriften en belijden,
Diemen waerachtichst hout van d'alder-oudtste tijden:
Daer by een nieuwe Liedt, vol van Poëtery,
Dat van vijf veirskens met bekende wijse zy:
Dees wercken brenght oft sent, daer wy seer naer verlanghen,
Een, twee, oft alle dry, men sal's in danck ontfanghen,
Den derden dagh in Mey, ten thienen vor den noen,
Op Sint Ians Camer compt, gheheeten de Pëoen.

Selden Rvst.