De schadt-kiste der philosophen ende poeten

Sonet
Ter eeren van al de Const-reden-rycke Wercken des Boecks.

NAtuur wort licht vernoecht, door Ionst der milder Aerde
Maer niet s'Menschen begeert, die haer den buyck door-hout
Om soecken Yser, Loot, Cooper, Siluer en gout

Tot veel nut en bequaem, tooch niet van eender waerde.

Alsoo oock van ghelyck sietmen dat hier aenvaerde

Het Const-ghierich, gheslacht, te onder-soecken stout

De Myn en hooghen schat der Philosophen out

Ter Liefde de Peoen, die dees al t'saem vergaerde.

Op dat elck' een mach sien, hoe Conste leert en sticht

Al is elckx werck verscheen van waerd, sin maet en dicht

Nochtans Ider int sijn, is meer Lof naer te gheuen.

Als Siluer ende Gout, Cooper, Yser en Loot

Dat ons veel Hinders brenght, Ia Soom de droeue doot

Maer Const baert ons de Deucht, en Deucht, t'gheruste leuen.

De Devcht

Gaet sonder vrees.