De schadt-kiste der philosophen ende poeten

[p. *2r]

Dedicatie tot die edel, vveerde, Hooch-acht-baere, Wyse, ende seer Voorsinnighe Heeren, onse gebiedende heeren, Schoutech / Cõmunemeesters / Schepenen ende Raedt deser Stede / ende Landt van Mechelen.

HEt en is van gheenen noode vwe E. te vernieuwen de gedachtenisse van de genoch vermaerde Peoen-Feest / ouer Iaer op den derden dach Mey by ons gehouden: als wanneer v Nimphken de Peoen / wert besocht met groote eerbidinghe / van veele Lofwerdighe Mannẽ / Rijck van Reden ende eruaerẽ in de Philosophie ende Poesie / haer beschenkende met verscheydẽ Morale ende Stichtelijcke Leeringhen: heeft ons ghedocht dat den wijsen Seneca ons soude berispt hebben / waert dat wy de Wijsheyt met ons hadden laeten inne woonen, sonder die eenen Igelijcken mede te deelen: Hieromme dan door de reden geport sijnde / hebben wy allẽ de (aen ons gebracht ende gesonden) wercken / door dẽ Druck allen Lief-hebbers der vermaerde Reden-Const / willẽ gemeen maeken: Maer ons dunckt dat wy met Cicero hooren sommighe goede Mannen (die de Philosophia haeten) verwondert sijnde dat wy soo veel tijts ende Aerbeyts aen haer te coste leggen: Hier tegens stellen wy de wijse Reden vanden werdighen Keyser Aurelius / die seyt: Dat men eene winckel vant daer wijsheyt te coop waere, hy soude allen sijn goet geuen om 't ghene een wijs Man in eenen dach leeren kan. Dit soo een Loffelijck werck dan voldaen sijnde / hebben wy de leeringhe Pithagoras willen naer volghen / die seyt / Liefde moetmen betaelen met weder Liefde: Vwe E. dan die ons van Godt ende Rechts wegen gegeuen sijt / als lieue Vaderen ende Beschermers van 't gemeyn weluaeren /

[p. *2v]

Hebben wy desen onsen Arbeyt willen toe eyghenen: als / daer wy (om verscheyden Redenen) meer als genoch aen verplicht sijn: oock die wy genoch toe betrouwen (deur inne geboren edelheyt ende verstant) dese Schadt-kiste der Philosophen ende Poeten / te beschermen voor alle niet wetende beschimpers / die wy (niet meer als andere) niet en meughen ontgaen: want soo Aurelius seyt / dat alsulckx het gemeyn is, dat sy beschimpen het leuen vande verstandighe, hoe wel het gene onder henliedẽ meest gepleecht wordt, daer tegens weder byde wyse veracht is. Dese niet-weters dan laetende sulckx als sy sijn / Souden wy wel wenschen / dat den smaeck deser spysen / Vwe E. (op de tonghe des verstandts) soo wel mocht geuallen / den lust soo versadighen / ende soo werdich geacht worden: Als in voorighe tijden de Boeken Iliada Homeri/ byden grooten Alexander: welcke hy werdich achten daeghelyx ouer hem te draeghen / Ia des snachts onder sijn hooft-cussen te laeten rusten. Niet om het wtwendich / maer om de goede onderwijsinghen die daer inne te vinden sijn / die de menschen connen leyden tot een stichtelijck leuen: want soo Cicero seyt / Is naturelijck leuẽ, en des menschen wertste goet. Voor besluijt / bidden wy den Maecker ende Geuer van den al / Vwe E. te onderhouden in een voorspoedich weluaeren / tot nootsakelijcken voorstandt vant gemeyn beste. In Mechelen desen xxv. October anno 1621.

Vwe E. Altijt Dinst-bereyde

Prince, Hooftman, Ouerdeken, Dekens, Ouders ende Gulde-broeders van S. Ian diemen noemt de Peoene / schrijuẽde voor Deuijs

In principio erat Verbum.