Devote oeffeninghe op de vijf lettere van de soete ende alderheylichste namen Iesus ende Maria

Van den H. Willebrordus Apostel Neder-landt.

Op de Wijse: Het viel een Hemels douwe. Oft: Wilhelmus van Nassouwe.

Hollandt waer is ghebleven,
V goedertieren aert?
V trou, gheloof, goet leven,
Daer ghy waert voor vermaert:
Simpel waer ghy van seden,
Oprecht, edel van bloet,
Godtvruchtich, vol van vreden,
Stantvastich van ghemoet.

[p. 262]

 

Nu sietmen in u groeyen,

 

Bedroch, twist, quaet ghevroet,

 

V Ste’en van woecker vloeyen,

 

Van valscheyt en van bloet:

 

V jonckheyt is bedorven,

 

V Landt vervult van roof,

 

Sint dat u is verstorven

 

V vaderlijck gheloof.

 

Qualijck waert ghy beraden

 

Lichtveerdigh als een riet,

 

Dat ghy u ouders paden

 

Soo schandelijck verliet;

 

Verandert ghy van heeren,

 

Houdt immers ‘theylich woort,

 

Dat Godt u heeft doen leeren,

 

Door Sinte Willebroordt.

 

’tIs duysent jaer gheleden

 

Dat hy u Christus leer

 

Quam preecken, t’uwer Steden,

 

d’Afgoden wierp ter neer.

 

De Kercken end’ Outaren

 

Die ghy nu hebt ontsticht,

 

Zijn over duysent jaren

 

By hem Godt op-gericht.

[p. 263]

 

Nu gaet ghy die verbranden,

 

Daer Godt eerst wiert ge-eert,

 

Met sangh, met Offerhanden,

 

Als ‘tout gheloof ons leert,

 

Gaet u nu vty verblyen,

 

V vrydom staet u duer,

 

Nu ghy door Ketteryen

 

Bederft ziel en natuer.

 

Waerom seght my de reden,

 

(De saeck is van ghewicht)

 

Hebt u gheloof vertreden,

 

Een nieuwe Seckt ghedicht,

 

Heeft Godt u oyt door preecken,

 

Door eenigh Seraphijn?

 

Of heeft u oyt ghebleecken

 

Miraeckel van Calvijn?

 

Bevroet eens wel mijn woorden

 

O vromen Batavier

 

En wilt niet meer ten Noorden,

 

Dus zeylen over stier:

 

Dreyt uwen kours ten Zuyen

 

Naer Sinte Pieters schip,

 

Oft anders gaet ghy kruyen

 

Eens streecks naer Duyvels klip.

[p. 264]

Malach. 1.

Van den opganck der sonnen tot den onderganck, is mijnen naem groot onder de Heydenen, ende in alle plaetsen gheschiet Sacrifitie ende wort mijnen name gheoffert eene suyvere offerhande.

Matth. 26. Marc. 14. Luc. 22. 1. Cor. II.

Dit is mijn lichaem. Dit is mijn Bloedt.

D. Ambrosius lib. 4. de Sacram. cap. 4.

Dit broot, is broot voor de woorden der consecratie: maer alsser overgecomen is de consecratie, so wort van broot ‘tvleesch Christi.

D. Augustinus apud Gratian. de consecratione, distinct. 2. Can. Nos autem, &c.

Wy belijden vastelijck, dattet voor de consecratie, Broodt is ende Wijn, dat de natuere voortgebrocht heeft: maer naer de consecratie, dattet is het vleesch ende bloedt Christi, dat de gebenedyinghe geconsacreert heeft.