Het vierde deel vande tragische of claechlijcke historien

[fol. *4v]

Sonnet,
Ter eeren de Poesye vanden E. Garbrandt Adriaensz. Bredrode.

Stantvaste Minnaers trou die reyne liefde dragen
Bemerct hoe sonderling de liefde vierich speelt
In ons becoorlic breyn, en 'tg'liefde schoon verbeelt,
Door stercke fantasy met innerlijck behaghen;

Schout hier des werelts-loops veranderlicke vlagen,
De swackheyt ons natuers bewegelijck van sin,
T'verschil van trouwe Liefd, wantrou, en geyle min
Hoe tusschen hoop en vrees, getrouwe minnaers jagen,

Dat u toont t'schoon Foreest, int nederlants vertaelt
Twelck u der liefden trayn naer t'leven naect verhaelt
Daer Bred'ro constich singht de Minne vol verand'ren

Weet zijne moeten danck, waer door geprickelt wert
En hoger eeren spoort een oprecht Edel hert,
En volcht hier uyt het best. Men spiegelt sacht aen and'ren.