Het vierde deel vande tragische of claechlijcke historien

[fol. *4r]

Clinck-dicht.

Ghy leer-lustige Ieucht die steets vveet-gierich tracht
Te lesen daden vreemt, hier moocht ghy sien beschreven
Wat vvonderheden al ontmoeten s'Menschen leven,
En hoe dat d'een beschreyt 'tgeen d'ander bly belacht,
Hoe d'een de Liefde streelt: hoe d'ander die veracht:
Hoe dat hy morgen daelt die huyden vvordt verheven:
En hoe de lusten soo verscheyden zijn ghedreven;
In dees Histori vint ghy't al by een gebracht.
En op datse u t'saem vreughdiger mochten stichten
Sijnse doorgaens verciert met so roem-vvaerde dichten
Dat om vol-loven die ick my (int minst) niet poogh:
Want die dees Rijmen braef met prijsen vvoud' belonen,
Waer even of yemant vvoud' met een Tortse thonen
De gulde stralen van d'alvoedend' Phoebus hoogh.

Qui-na Dieu, n'a rien.