Het vierde deel vande tragische of claechlijcke historien(1612)–G.A. Bredero, Reinier Telle– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Folio *2v] [fol. *2v] Lof-dicht. Weet-graghe geesten die u onghebonde sinnen Bedwingt het lesen van de boecken te beminnen Ghy die u cloeck vernuft geen sachte rust en biet Eer dat ghy weet het gheen voor-heenen is gheschiet. Comt hier, laet u ghesicht u sinnen eens gheleyen Na dit gras-rijcke velt om haer na lust te weyen: Hier vint ghy t'geen ghy wenscht, ja wat ghy dencken meucht. Het sy van liefde, crijch, van boosheyt, loosheyt, deucht En wat u sin versint. Hier siet ghy hoe het minnen Verheucht de harten van die t'selfden eerst beginnen, En hoe sy d'een verheft, ja tot den Hemel draecht, En d'ander wederom tot Pluto toe verlaecht. Hier sult ghy jnsghelijcx na t'leven sien afbeelden VVat dulle rasernij de crijchse crachten teelden, En hoe sy vaeck den een met gelt en goet verrijckt en d'ander weer onterft en heel veronghelijckt, en duysent dingen meer die stichtende vermaken De harten en t'vernuft van die na wijsheyt haken. Maer Dat noch boven al dit rijcke boeck verciert Is t'vloyent schoon gedicht t'welck om end' om deurswiert, en elck vertellingh meest dat vande liefde handelt Met sulcken braef cieraet van rijpe rijm deurwandelt Dat doen ick t'selfde las mijn half verbaesde Ziel Sich selven heel end' al voor opghetoghen hiel. O vloeyende poët, die door u diepe sinnen en u rijm-rijcke gheest so cloecklick dorst beginnen Te breken en vertreen de dicke mueren van T'vertalen, datmen't nau daer voor bemercken can, VVat loon vereyst u werck? VVat lof u cloecke daden? VVaer salmen best u lust na waerde me versaden? 'K en weet in t'minste niet, ten sy ick hier besluyt Dat-men u vlecht een crans van tweederhande cruyt! Ten eersten salmen u met Climop gaen becroonen Om u daer me Poeet gheboren te betoonen: en g'lijck van dach tot dach dees Climop wast en bloeyt Dat so de const in u hoe lancx hoe meerder groeyt, en wijl ghy nu alree hebt d'overhant ghecreghen, [Folio *3r] [fol. *3r] en op den hoochsten trap van dichten zijt ghesteghen: waer door den Batavier verblyt van sulcken kans, Spyt dichters in Latijn, in Engels, Griex, in Frans, Sal pogen nu voortaen Tropheen op te rechten, Sal hy u gulden hooft met Lauwerier om vlechten, en alhoewel de doot o Bred'ro in een graf u Ziel sal noch in t'end' van t'lichaem scheyden af, So sal nochtans u lof van eeuw tot eeuw vermeeren en nimmer yet daer af in t'minst noch t'meest verkeeren. soo langh de lichte lucht sal blyven inde hoocht, en dat de diepe Zee niet om end' om verdroocht T'welck ick niet wel gheloof dat immer sal ghebeuren so sal de vreede tyt u lof oock noyt verscheuren. I.I. Leer volmaect natuer. Vorige Volgende