Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers
(1647)–Anthony Jansen, B. Targier– AuteursrechtvrijDen tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes
[pagina 214]
| |
Stemme: Poliphemus aen de stranden.
WAeckt nu op ghy doffe sinnen
Wilt niet minnen
Treurigheydt en flauwe lust,
Maer laet varen dese dingen
Sonder- -lingen
Die de ziel altijdt ontrust.
| |
[pagina 215]
| |
2 Medecijn sal ick u gheven,
In dit leven,
Die heel lieflijck is bereyt,
Van veel swart en witte noten,
Overgoten,
Met een sap vol soetigheyt.
3 't Is een dranckje om te gorg'len,
Als de org'len
Met de keel door liev wint,
'tGhene maeckt een soet gherommel,
En ghedommel,
In het oor van diese mint.
4 Droeve herten doet het quelen,
Ende spelen:
Jae 't verdrijft een swaren gheest,
Sonder pijn, of sonder knagen,
Alle daghen,
't Is een goet dat haest gheneest.
5 Wilt dan dese konst niet laten,
Ofte haten:
| |
[pagina 216]
| |
Maer ghestadigh volghen na,
Tot ghy van der aerd' moet scheyden,
En verbeyden,
't Hemelsche Halleluja.
Weest vrolijck. |
|