Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers
(1647)–Anthony Jansen, B. Targier– AuteursrechtvrijDen tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes
Stemme: Granida Princesse.
GEyle Hertoginne, Segh waer wilt ghy hene,
Hooghe Vrouw ick bidt u doch bedaert,
Offert ghy u Minne (Princes) aen die gene,
| |
[pagina 195]
| |
Die noyt wenst met u te zijn ghepaert,
Sal dan u eer en wijt-beruchte faem,
Door soo een daet verliesen haren naem.
2 Sout ghy gaen Beminnen,
En u Hof verlaten,
In een schijn van Pellegrims gewaet?
Keer u woeste sinnen,
Wilt dees wreetheyt haten?
Keert weerom, ey keert eer 't is te laet:
Denckt om u eer, en u door-luchtigh bloedt,
| |
[pagina 196]
| |
Ghy schent u naem, en geesselt het gemoet.
3 Schoon dat mijne reden,
Soeckt van 't geen te trecken,
Daer mijn ziel op 't hooghste punt nae haeckt,
Ben ick niet te vreden,
Jae ick schijn te gecken,
Met mijn selfs, ach! hoe mijn ziel nu blaeckt,
Door Liefdens-kracht in toomeloose lust,
Die niet kan zijn dan van Mendos geblust.
De Min die hout sijn beurt, en gaet de Werelt tarten.
Nu dwingt hy 't Vrouwen Ziel, dan Mannelicke harten.
Lust baert wijsheydt. |
|