Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers
(1647)–Anthony Jansen, B. Targier– AuteursrechtvrijDen tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes
Wijs: Peeckel-Haringh.
Hylas.
ICk ongheluckigh Vryer,
Hoe ben ick in de ly?
Ick kan gheen Vrijster winnen,
Hoe dapper dat ick vry,
Sy achten 't maer voor grillen,
't En klemt niet wat ick doe:
Sal dit noch langher dueren,
Ick wordt mijn leven moe.
Phillis.
2 Jonghman waer toe dit klaghen,
Ey! laet u grillen staen,
| |
[pagina 178]
| |
'k En sagh van al mijn daghen
Noyt sulcken vreemden Haen:
Ghy reutelt en ghy rammelt,
Als of ghy had' een gons,
Ghy bongioert selfs in jou Bocxsen,
En leght die schult op ons.
3 Ghy loopt by al die Vrijsters,
En maeckt veel waters vuyl:
Dan by een Mennist Susje,
Of by een Kerrick-Vyl:
Met suycker-soete woorden
Payt ghy den gantschen hoop:
Het schijnen mooye Boonen,
Doch woorden zijn goetkoop.
4 Vindt ghy een aerdigh Meysje,
Van Lichaem schoon en fris,
Ghy doet haer strackx ghelooven
Dat sy de Liefste is;
Ghy steelt haer hart en sinnen,
Sy meent sy is de Bruyt,
| |
[pagina 179]
| |
Doch 't Meysje is bedroghen,
De Vryer scheyter uyt.
Hylas.
5 'T is waer, ick dien de Vrijsters
De Soolen uyt haer Schoen,
Ick soeck haer te behaghen,
Wat soud' ick anders doen?
't Streckt al tot naerder kennis,
Tot aenghenaem vermaeck;
Maer stracks de knoop de sluyten
Dat is een zware saeck.
6 Het sijn wel soete Hertjens,
Die waerdigh sijn bemint:
Maer 'k wil soo hart niet loopen,
Als of ick waer verblindt:
Sy schijnen schier Goddinnen,
Gekleet als Juffers gaen,
Groots-hertigh, kleyn van Have,
Dat staet my qualijck aen.
7 Maer een soet aerdich Buysje,
Van middelbaren staet,
| |
[pagina 180]
| |
Die matigh weet te voeghen
Haer Kleedingh en ghelaet,
Niet grootsich in haer wapen,
Vol sedigheyt en deught:
Mocht my sulck een ghebeuren,
Soo was mijn Hart verheught.
Besje.
7 O Hooft vol Muysen-nesten!
Hoe krijght ghy noch een Wijf?
Al dese viese vaesen
En hebben niet om 't lijf?
Dan schortet aen de kleedingh,
En dan aen gelt en schat;
Dan hier aen en dan daer aen
Daer hapert altijt wat.
'tIs quaedt te passen. |
|