Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers
(1647)–Anthony Jansen, B. Targier– AuteursrechtvrijDen tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes
Begint: Lest was ick met mijn Rosemondt,
HOe soeter Tijm, hoe eelder Bloem,
| |
[pagina 140]
| |
Hoe meerder - - ick 'er krachten roem:
Hoe soeter Nymph, hoe braver Maeght;
Hoe beter sy mijn ziel - - behaeght:
2 Want hoe de Bloemen mooyer zijn,
(Als Rare Tijm, en Roos'marijn,)
Hoe soeter Honigh dat de By,
Daer uyt kan trecken aen 'er zy.
3 Hoe soeter dat mijn Nymphje praelt,
En met 'er lieve Ooghjes straelt,
En grinnickt met 'er roode Mondt,
Hoe meerder sy men Hartje wondt,
| |
[pagina 141]
| |
4 En my nae heur verlanghen doet,
En keuren oock voort 't puyckste goet:
Want hoe sy meerder lacht en lonckt,
Hoe meerder sy men Borst ontvonckt.
5 O Byetje! die de Blompjes weet,
Waer aenje nutst u tijdt besteet:
Ist niet uyt suyver Tymes kruyt
Dat uyt 'et Harssen-breyn ontspruyt,
6 Van PADBRUE dat geestigh Hooft:
Voor my, ick hebbet langh ghelooft:
En konj'et spreken teghen mijn,
Het soud' u eyghen segghen zijn.
7 Nu Byetje suyght u Honigh-raet,
Vyt Tymes kruyt, dat u aenslaet:
My sal mijn Nymphjes soet gesicht
Doen achten alle swaerheyt licht.
8 De Tymes is u hooghste vreught,
En my, mijn Nymphjes frisse Jeught:
Elck heeft sen wens, o! soete By;
Gheluckingh ick, gheluckigh ghy;
| |
[pagina 142]
| |
Vaer wel, ghy Honigh-by, 'kwensch uwen TYM magh bloeyen
In 't Breyn van PADBRUE, en eeuwigh jeughdigh groeyen;
En wensch mijn soete NYMPH' een altijdt wassent Hert,
Dat altijdt inde Deught noch groot, en grooter wert .
LIEVER. |
|