Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers
(1647)–Anthony Jansen, B. Targier–
AuteursrechtvrijDen tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes
Stemme: wanneer de Heeren Musicanten.
SInght nu van vreught, ghy Batavieren,
Nu hebt ghy overvloedigh stof:
| |
[pagina 134]
| |
Vlecht Kranssen, om het Hooft te cieren
Van onsen Prins, tot eeuwigh Lof,
Die 't Spaens gewelt // ter neder velt,
Den Vyandt dwinghende soo ras,
Om te vertrecken uyt het Gentsche Sas.
2 Is 't oyt gheweest een tijt van vreuchde,
Soo is het nu de rechte tijdt:
Die oyt in 's Landts welvaert verheuchde,
Mach nu met reden zijn verblijdt:
Nu den Vyant // soo wordt vermant,
Jae heel verbrijselt als een glas,
Door 't haestich dwingen van het Gentsche Sas.
3 Den Ed'len Prince van Orangien
Heeft 's Vyandt macht nu heel verswackt:
Den trots en pracht van 't moedigh Spangien
Geweldigh in den grondt ghesmackt;
Haer hoogen moet // leydt onder voet,
Haer Spillen vallen heel in d'As,
Door ons Victori over 't Gentsche Sas.
4 't En waer niet vreemt (als sulcke Brocken
| |
[pagina 135]
| |
Haer worden met geweldt ontruckt)
Dat al de Specken haest vertrocken
Na Span[gi]en toe, gheheel bedruckt,
Ghekleedt [in r]ouw // nu dat Nassouw
Haer afsch[eyd]t gheeft, en vrijen Pas,
Om te ver[trec]ken uyt het Gentsche Sas.
5 Gelo[oft] zy Godt, die ons' vyanden,
Door sijne [ma]cht ter neder stort,
En door den Prins heel maeckt ter schanden,
Die haer soo seer de Vleughels kortt',
Dat haren roem // ghelijck een Bloem
Vergaet in 't dorr' verwelckte gras,
Door ons' Victory over 't Gentsche Sas.
Soo moest het gaen. sou 't krijgen een eynd' hebben. |
|