Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers

Den tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes

So wie een ding aen gaet // eer dat hy sich beraet,
Siet eerst sijn malle daet // wanneer het is te laet.

Stem: Rosemond waerje vliedt.

WEl hoe komt dat men jou
Soo siet rennen nae de Trou?
Wel wat heeft u toch hier toe aengheport,
Datje soo u soete tijdt verkort?
Wel wat is het toch, heeft de dronckenschap,
Of heeft de malle klap
V hier in verstrickt?
Soete Man, wat gingh jou aen,

[p. 37]

 

Dat jy 't Trouwen dorst bestaen?

 

2 Daerje oock selver weet,

 

Datter lichtlijck is ghereet

 

Binnen 's Jaers yet Jonghs, dat beneemt u rust,

 

Als 't u alderbest te slapen lust.

 

Als ghy zijt vermoeyt van u arrebeydt,

 

Dan leydt dat goedt en schreyt;

 

Dan moet gaen de Wieg: Soete Man, wat ging jou aen

 

Dat jy 't Trouwen dorst bestaen?

 

3 Waer 't hier mee al ghedaen,

 

Maer daer schort noch vry meer aen;

 

Daer moet de Pap-pot, Wiegh, en Kack-stoel zijn,

 

En de Lueren voor het Kindekijn,

 

En de Luere-mandt, met de Baecker-mat,

 

En noch ick weet niet wat

 

Dat daer toe behoort:

 

Soete Man, wat gingh jou aen,

 

Dat jy't Trouwen dorst bestaen?

 

4 't Waer recht bilck datmen 't leed',

 

Soo 't noch eenigh voordeel deed':

[p. 38]

 

Maer dit ist profijt 't geen het u dan doet,

 

Dat u Vrouw de Lueren spoelen moet:

 

Dat is wel een saeck om op voort te gaen,

 

Hier op niet langh beraen,

 

Maer gedaen in 't kort: Soete man, wat gingh jou aen,

 

Dat jy 't Trouwen dorst bestaen.

 

5 Seght eens recht, ofje nou

 

Niet wel licht onttrouwen sou:

 

Soo het kon gheschien, 'k twijfel niet daer an,

 

Of je denckt wel vaeck, waer ick 'er van:

 

Maer 't is nu gheschiedt, 't moeter nu mee voort;

 

Had ick nae raedt ghehoort,

 

Soo waer ick noch vry:

 

Och, och, och, wat gingh my aen,

 

Dat ick 't Trouwen gingh bestaen.

Raedt voor daedt.