Parochieboek van Iseghem, gevolgd door de levensbeschrijving des H.Hilonius

[p. 488]

§ XVII.
Groote volkstoeloop tot Hilonius, zyne vermaningen.

Nocte et die, non cessavi, cum lacrymis, monens unumquemque vestrùm.
Zoo by nachte als by dage, heb ik niet opgehouden eeniegelyk uwer te vermanen.
Act. XX, 31.

De glans van zyn heilig leven kon niet verborgen blyven: groot en klein, arm en ryk, jong en oud, kwam, van alle kanten, naer zyne schuilplaets toegeloopen, om eenige woorden van zaligheid uit zynen mond te hooren en zich in zyne gebeden te bevelen. Het was gelyk de toeloop tot den heiligen Joannes Baptista op de oevers der Jordaen. Naer zyn voorbeeld, gaf hy aen de geloovigen de zaligste vermaningen, en toonde hun, door zyne woorden en werken, den weg naer het hemelsch vaderland. Meestal zyne aenwakkeringen liepen over de wederliefde tot Jesus Christus, de noodzakelykheid van in- en uitwendige zuiverheid, de broederlyke liefde, de verachting van de wereld, de kortheid van 't leven, de over-

[p. 489]

denking van 't oordeel en de bermhertigheid tot den arme. O myne broeders, zeide hy hun, luistert wel toe naer myne woorden: Bemint uit geheel uw verstand, uit ganscher herten, onzen Heer Jesus Christus, die, voor ons, zyn dierbaer bloed ten beste gegeven heeft; houdt uwe ziel zuiver van alle slechte en oneerbare gepeizen, en uw ligchaem onbesmet van alle onreinigheid; leeft in eene broederlyke liefde tot elkander, zonder de aerdsche zaken van deze wereld te beminnen. Peist er wel op: hoe kort is ons leven! Alle vleesch is hooi en al zyne glorie is gelyk de bloem des velds⁽¹⁾. Weest altyd den dag des oordeels indachtig, en terwyl gy nog kont, koopt uwe zonden door almoezen en goede werken af. Dit waren de woorden, door welke Hilonius de toevloeijende volksmenigte vermaende om de geboden Gods te onderhouden.

(1) Is. XL, 6.