Deugden-boekje

Het Geschenk.

Mietje had, door naarstig leeren,

Menigmaal een' prijs verdiend;

Zag, als braaf, van elk zich eeren,

En haar meester was haar vriend.

Toen zij eens, meer dan te voren,

Boven elk had uitgemunt;

Toen papa in haar te hooren

'T zoetst genoegen werd gegund;

Moeder zich verloor in 't denken

Aan den engel dien zij had;

Moest de meester weêr iets schenken;

Iets uitmuntends, ja; maar wat?

Raad eens kindren; 't is iets heerlijks,

Meer dan alle schatten waard';

Bovendien iets onontbeerlijks;

Iets dat eeuwig zielsheil baart;

Iets... Maar meer zal 'k toch niet zeggen,

Anders zoudt gij 't ligtlijk raân. -

[p. 60]

 

Nu, weet gij niet uit te leggen,

 

Waar 't geschenk in heeft bestaan?

 

'T is een iets dat ge alle dagen

 

In uw handen hebben moet;

 

Iets, indien 't u kan behagen,

 

Kindren, zijt gij waarlijk goed;

 

'T is het rigtsnoer van uw daden;

 

'T geeft u licht in duisternis;

 

Wel? kunt gij nu nog niet raden

 

Wat dat iets uitmuntends is? -

 

'T is een bijbel: boven dezen

 

Gaat geen ding, hoe ook van aard;

 

Want hoe kostlijk iets moog' wezen,

 

'T woord van God is toch meer waard'.