Koddige en ernstige opschriften, op luyffens, wagens, glazen, uithangborden en andere taferelen

Van langerhand by een gezamelt en uitgeschreven, door een liefhebber der zelve

[p. 1]

Koddige en Ernstige Opschriften,
Op Luiffens, Wagens, Glazen, &c.
Vierde Deel.

Luiffel-schrit

Ionas was in de buik van de wallevis drie dagen en drie nachten,
Evenwel hielt hem de Heer noch in gedachten.
Ik wensch dat ik van hem mag worden zo bemint.
Hier verkooptmen, tot iders gerief, swart-linnen, garen en lind.

Ik Sybrant de Sleeper
Ryd door Gods kracht
By dag, by avond, en by nacht.
Myn Paard is zo sterk als mostert of peper.

Doe de Haan begost te kraayen,
Toen begost Petrus te schraayen.

De Haan die kraait niet by ongeval,
Vraagt Petrus, die 't u zeggen zal.

[p. 2]

Tot een Spekslager.

 

In de Koningstraat; t' Amsterdam, daar 't geleerde varken uithangt, met een boek in de pooten, staande op een ladder.

 

In 't geleerde varken verkooptmen allerhande spek, zo men zait,

 

Heden voor gelt, maar morgen om nait.

Dit is in Blarikom, in 't Gooi,
Verkoopt men kinder goet-koop, en mooi.

Hier soldeertmen na iders behagen
De Schaalen daar de boeren de bille in dragen.

Tot een Tabakverkoper, te Stavenisse, in de Melkmeid.
Wat of die arme sloof moet meenen,
Sy trekt vast aan de koe sijn speenen,
Het speune-trekken dat is verdriet,
Klop aan de uyers, of 't komt 'er niet.

Luiffel-schrift.

Tot een Spekkoper, te Gorichem by de Markt.
Tobias heeft sijn gezicht door de drek van swaluw verloren,
Sommige menschen kam men van spijt niet zien nog hooren.
Die my benyen wensch ik haar oogen verblint door menschen-drek,
Hier verkoop ik, tot iders gerijfs, saucyzen en pekel-spek.

[p. 3]

Voor een koekebakkers huis te Deventer.

 

Hier in Vorst Salomon, den allerwysten Koning,

 

Daar baktmen zoete koek, gemaakt van graan en honing.

Luiffel-schrift.

By 't Cathuizers Kerkhof, t' Amsterdam.

Zoekt gy puiks puik Tabak, zo gaat niet verder,
Maar komt hier in tot Fop-oom, in de gekroonde Schaapherder.

Glas-schrift.

Buiten Rotterdam, in 't krooswijk.
Menagietje en Orbertje, dat waren twee geschikte lui,
Den eene die bespaarden 't, en de andere verorberden al den brui.
Nochtans om dat de eene Orbertje heete,
Liet sinte Pieter haar in den hemel, maar Menagietie wierd vergeeten.

Uithang bord.

By der Smoussen Kerk, t'Amst.

In 't Slot van Muyen,
Daar is goet bruyen,
Voor die mogen tabak, en wijn,
Wie droes zou dan niet vrolijk zijk?

Opschrift.

Op de Prince-graft, t'Amst. daar ée werelt uitgebcelt is, die met bylen en hamers stukken gehakt word.
So sloven de vromen
Zullen sy door de wereld komen.

[p. 4]

Voor een Hoedemakery. Te Leiden.

 

Hier maaktmen sterke hoeden om de hersens te sluiten.

 

Op dat het los verstant daar niet mag vliegen buiten.

Hier by Klaas Joostens, hier kunt gy goet koop bedingen,
Die kalveren hebben wil, laat hier sijn koe bespringen.

GIng het met onze Kuipery als 't wel met anderen doet,
Onze Kuipery had vry wat meerder voorspoed.

Hier wast en stijft men tot ider gerijf,
Het vrouwe goet slap, en 't manne wat stijf,
Om na de mode te werken vond gy noit bequamer.
Gy kunt ons vinden hier op de kamer.

Luyffel-schrift.

Ik leef van de hey, dat menig verdriet,
De hey te hand'len verveelt my niet:
De hey verstrekt hier tot mijnder baten,
Schoon menig op hey haar leven moeten laten.

[p. 5]

Opschrift

Hier in Achilles, dien dapp'ren Held,
Die Hector heeft ter neer geveld,
Verkooptmen Lakens ende Baayen,
Ook Luikse en Leidse Heere-Saayen.

Hier woont Jan Jacobs von Enskedee,
Baas van de Heyers en Gravers mee,

Ey komt, en loop hier an,
Hier woont Jan, de schulpzant - en mostertman.

Dit is de kraam van Jan Pop,
Treed in, en eet sijn wafels op:
Hy is reed om een ider te geryven,
Al zoud'er niet een wafel in sijn kraam blyven.

In 't Koninklijke Hof en Lustplaats van Parys,
Maaktmen a la mode kleeren na ider een sijn eys;
Doch zoo de mensch nu ging als eerst in Adams tyen;
Wierd ik soldaat, en had de drommel van het Snyen.

Glas-schrift.

Een dronk is een zeet waart,
Al was de man niet een sch. .. waart.

[p. 6]

Loteryspreuk

 

Op 't verbrande Ter Schelling, daar ider Lot een Schelling was.

 

Ter Schelling door den brand zeer deerlik neergevelt,

 

Moet nu door schellingen, door 't lot, zyn weer herstelt.

Luiffel-schrit

By een Kaarssemaker, te Middeiburg.
Hier in sijn Hoogheid, Heer Prins Willem van Oranje,
Gesprooten uit het huis, en Helden van Almanje,
Baron van Breda, Heer van Vlissingen en Ter Veer,
Verkooptmen kaarssen, olie en smeer.

Luyffel-schrift.

tot Vlissingen.

In de oude Prins Willem, die te Delft is doorschooten,
Maaktmen, tot iders geryf, haken, bomen, en alderhande bepekte goten.

Opschrift.

Al die lief hebbers zyn, en myne wijn behaagt,
Beproeft haar kracht, en ziet hier de verdwaalde Maagt;
Want die aan 't doolen zijn die moet men beter leeren;
Dies drinkt gy wijn, en brengt hier maagden tot bekeeren.

[p. 7]

Voor een Gang, te Leiden.

 

In deze Gang woont Giertje de Kopster,

 

De Dochter is een Laken-nopster,

 

Haar man lapt schoenen beel na de zwier,

 

Die haar van noden heeft vindse hier.

Hier in de sterke Hoed, maaktmen na elks behoren,
Goe Koddebekken, heele en halve Kastoren.

Hier woont baas Hendrik by ider een geacht,
Een ander werkt by daag, ik altijd meest by nacht,
Ik maak rioelen schoon, 'k tart elk in 't schoorsteen veegen.
Al die my geeft goet loon, die laat ik noit verlegen.

Luiffel-schrift.

In Arnhem aan deu Ryn,
Verkooptmen linnen, grof, en sijn,
Kanten, hemden, en katoen,
Voor die geen, die 't heeft van doen.

Glas-schrift.

Wie Christelijk op aard als Christen wil regeeren,
Die zy Schriftuur een swaart, om zielen te bekeeren:
Maar wie voor 't heilig Woord gebruikt soldaat en swaert,
Schoon men hem, Christ'lijk noemt, 't en is geen Christens aart.

[p. 8]

Glas-schrift.

Noit straft de Memel die met onverdiende wraak,
Die in de zonden blijft volharden met vermaak.

Hier woont Jannetje Symes, jonge dochter met eeren.
Sy braait kousen voor de lui, en houd ook jonge dochtertjes om dat te leeren.

Hier verhuurtmen koetsen, cheesens, en paarden onder de man.
Honi soit qui mal y pense.

In de Ridder sint Joris die de Draak verwant,
Verkooptmen roo en witte bikstien, en schulpzant.

Opschrift.

Om Bruidegom en Bruit te dienen met mijn slee,
Te ryden na den trauw, haud ik mijn paarden ree.
Wilt gy, Bruidegom, uw Bruitgen wat visteeren,
Zo huurt van my een slee, want 't is haren dag van eerer.

Voorcierde paarden en sleen om na den trauw te ryden,

[p. 9]

 

Heb ik, heer Bruidegom, wilt haar dan niet langs de straat leyden,

 

Maar huurt van my een slee, en zet haar daar in neer,

 

Zoo haar 't rijden behaagt, gij rijd haar dan wel meer.

Hier woont Jacob Eldertsen van Hezeloenen
Mijn wijf gijt oet kammen en vlechten, on ik maak kindren schoenen.

Den Hemel is mijn loon, daar zal ik mij aan houwen,
Hier boven woont een naaijer, en onder verkooptmen touwen.

Wat leven erft,
Vergaat en sterft.

In den moedigen Romein Schevola, dat was een dapper held,
'k Heb in 't gevaar door doon eertijds mee derven draven,
Doch 'k dien nu Bruiloften, en help de doon begraven.

Ein donker wedder, und harde wint
Verleen ihr die goede God, mein lieber kind.

[p. 10]

Graf-schrift.
van Margareta d' Austrice, dochter des keizers Maximiliaan.

Margreet d' Austrice, van haar tweede man beklaagt,
Leit hier, noch onbekend, en is gestorven Maagt.

Luiffel-schrift.
tot een Schoenmaker, te bergen op Zoom.

Hier in Krispijn kan men de mensch, uit beeste vellen,
Elk schoenen na sijn voet voor gelt terstont bestellen:
Doch menig beest alhier steekt in een mensche-vel,
Draagt zelf sijn broeders huit, en 't staat dat beest noch wel.

voor een Melkhuis, t'Amst.

Op de bruiloft van Cana in Galilea veranderde het water in wijn,
Om dat'er de mensch verheugt zouden zijn.
Maar nu is de wijn, en sterke drank, een bederf voor veele menschen,
Hier verkooptmen melk, huy, en scharrebier na idérs wenschen.

Glas-schrift.

Hoe zal een eerlijk man syn eerbaarheid bewaren,
Indien een boos wijf komt in quaatheid uit te varen?

[p. 11]

voor het Stadhuis te Purmerent.

 

Anno 1501 is dit stadhuis gezet,

 

En door aanwas van neering, hier wel op let,

 

1633 tot vergroting van de markt met macht,

 

En de Vyzelaars konst alhier gebragt.

Al ben ik een moordenaar, ik doe geen menschen quaat,
Schoon dat mijn hand ter 's jaars al menig neder slaat,
En 't is zelf na 't bevel dat aan ons is gegeven,
Slacht vry en eet het vee, tot noot druft van u leven

Beziet mijn banquet wel voor de deur,
Komt dan in huis, en koopt u keur.

Luiffel-schrift.

Te Mastricht, voor een drollige Bakkers huis.
Adam en Eva dat waren de eerste menschen,
Zy hoefden niet te werken, maar plukten 't na haar wensen.
Nu moetmen, als 't koren gegroeit is, het laten malen, en brengen in de stad,
En dan noch builen en bakken dat het sweet loopt by je g. rug,
Doch 't gelt verzoet het weer, daar zyn wy toe geneegen.
Myn brood is schoon en swaar, die 't niet geloost kan 't weegen.

[p. 12]

Opschrift.

Hier woont dien ouden Tomaszoon,
Vermaart by elk in 't Lijste maken,
Die my betaalt en geeft goet loon,
Kan maklijk aan mijn werk geraken,
Ik tart de beste die'er zijn,
Al drink ik garen brandewijn;

In de drie graauwe nieuwe schoenen,
Die mooi en fraai zijn zonder boenen.

Glas-schrift.

Jan zeit, Ik geef de Brandewijn de schop.
Waarom? ze slaat in prijs gedurig hoger op.
Zo dat, Jan schopt niet, maar de Brandewijn schopt hem,
Z'is duur, en dat doet hem veranderen van stem.

De man die hier woont is wel geleert in vele boeken,
Maar die hem hebben wil moet hem in de kroegen zoeken.

Dit is de oude roode Leeuw,
Hier verkooptmen vry Wijn, maar voor geen Staart noch Zeeuw.

[p. 13]

Opschrift.

Hier slijptmen brillen en glazen die lichten,
Voor oude en jonge en vremde gezichteu.

Opschrift.

Hier leertmen kinderen alderhande linnen naayen,
Driederlei stoppen, peerlen en ook koussen braayen.

Terwijl de Wijn hier 't hert verheugt,
Voltoit de Nachtegal de vreugt:
Dies is onder de schaduw van mijn Linden,
Vermaak en lekkerny te vinden.

Hier in deze hoek,
Vindmen licht je rok en en strijkt je broek.

Dit huis is wel bekent, hier in de Moriaan.
Verkooptmen haring, stokvis en labberdaan.

[p. 14]

Voor een Gang van Breekje daar niet wat? te Leyden.

 

Hier woont het vrouw je die om aan de kost te raken,

 

Alle gebrooke kruiken weet weder heel te maken.

Opschrift.

Siet hoe naarstig Soilus hier sijns naasten feilen teekent,
En daar hy zelf in mist niet eens en tel noch rekent.

Wel Kammeraat,
Wat raat?
't Is hier geen deeg,
Mijn pijpjen is uit, mijn doosjen is leeg.
Gaanwe na de Vriesche Spruit,
Daar is goede brande wijn, en Varinis kruit.
Ei gaan we niet voorby,
Maar eerst proeven, en dan kopen vry.

Uithangbokd.

Dit is in de sleep dragende Pagie,
Die veel slooft voor weinig gagie.

Uithangbord.

Job zeide, God gaf, God nam, aan de andere zyde.
God zal 't voorzien, sprak Abraham.

[p. 15]

Achter de Beurs t' Amst.

 

Dit Touwerk, dat g'hier ziet

 

Door spinnery gewrocht,

 

Word hier ten besten van ider een, verkocht.

 

Geen beter tou men vind,

 

Als datmen zelver draait en spint.

In de Boer in de Kan,
Die wil die komt an.

Luiffel-schrift.

Ik leefde eerst van druk,
Door druk quam ik in drukken,
Nu druk ik door 't geluk,
Om beter ooft te plukken.

Die voor de Vryheid stryen,
En haar gemoed bevryen,
Voor slaafse slavernyen,
Die door geweetens dwang
De mensch het maakt te bang,
Zal zich in 't eind verblyven.

Hier maaktmen bossekruit, dat aard en zee doet kraken,
Om 't Vaderland bevrijd van 's vyands klaau te maken.

[p. 16]

 

De meester die het vant vloog daar mee in de lucht,

 

't Maakt door sijn felle kracht veel Weeuwen aan 't gezucht.

I.d.R. Wilhelmus-zoon, ik zeg het op sijn best,
Hy leert gelijk een bok, hy leeft ons tot een pest.

Pegasus & Bacchus lateri junguntur eidem,

Poclorum ut possint, de ratione loqui.

Intestine siti siccatae, calore perirent,

Nec foret arentis corporis, ulla salus.

Luiffel-schrift.

Dit is in 't Wapen van Emmerik, dat leit in 't land van Cleef,
Hier verkoomtmen veeters, naalden, zyd' en lind, half te geef,

Luiffel-schrift.

Ik handel het bont altijd en voor niet,
Ja menig maakt het bont tot sijn Ouders verdriet;
Doch dit is om mijn kost te winnen met eeren.
Menig handelt bont en moet noch gelt verteeren.

[p. 17]

Opschrift.

Hier in Vulcanus, die God Mars sijn wapens smeede,
Daar smeed ik yzer, dat tot oorlog dient en vrede,
'k Maak sloten na de kunst, ook leuning, traiwerk,
Dat overduurzaam is, en onverbreeklijk sterk.

Hier in de star verkooptmen veelerlei katoen.
Al is de man niet t' huis, de vrouw die kan 't wel doen.

Luiffel-schrift.

Hier in de Brabandsche Warande,
Verkooptmen veelderhande
Mutsen, valhoeden en leybanden.

Hier zit ik Boer op mijn gemak,
En rook een vers pypje Varinis tabak,
En wacht de kooplui met plaizier,
Om tabak te kopen, op haar vizier;
Huiden voor gelt,
Als een held,
Morgen om niet:
Dit is my geen verdriet.

[p. 18]

Op een boere Wagen.

 

Dees wagen hoort Kees en Machtelt zonder schulden te samen:

 

Wy waren kaal toen wy by malkander quamen.

 

Nu verkopen wy door Godeszegen boter en melk in de stad.

 

Die 't ons benyen, en niet en gunnen, die krauwen haar gat.

Luiffel-schrift.

Toen Daniel in de kuil der leeuwen wierd gesmeten,
Mits hy geen schult had heeft geen leeuw hem opgegeeten;
Zo ben ik Daniel mé van het straffen vry,
Dies blijf ik Kok en hou my by de bradery.

In Tromp, die Spanjaarts vloot in Duins versloeg met lof,
Doen keerden hy verheugt weer na het Hollands hof,
Daar hy wierd van de Prins met groote vreugt ontfangen.
In de Yzerwinkel van die Tromp verkooptmen hengsels, spykers, schoppen en tangen.

[p. 19]

By een Katoen-drukker, t' Amst.

 

Hier druktmen veelderlei Katoen,

 

Waar 't niet om 't gelt, ik zou 't niet doen.

Luiffel-schrift.

Moses heeft de kinderen van Israël droogsvoets door 't Roode Meer geleid,
Dat Pharo, en al sijn volk op 't droevigst hebben beschreid.
Heer wilt my mee zo goetgunstig als Moses zijn!
Hier verkooptmen tabak, gedisteleerde wateren en brandewyn.

Hier in de Os woonen twee Waarden, dat 's een zwier,
De een verkoopt de wyn, en de ander borl en bier.

Opschrift.

Hier woont Jan Teunissen met eeren,
Ik werk na ider eens begeeren,
'k Maak bloemparken na elks hooft en zin,
Die my van doen heeft tree hier maar in.

[p. 20]

Luiffel-schrift.

In de toren van Babel, woon ik Klaas Evers, timmermans Baas.
Sy wouden die tot aan den hemel bouwen; och! wat waren die menschen dwaas,
Daarom liet God de Heer de spraak veranderee om dat het werk niet voort zou gaan,
Maar nu konnen de Baazen malkander heeendaags noch al minder verstaan.

Opschrift

Hier in Prins Willem, 't Hooft van Hollands Batavieren,
Verkoop ik, maar met winst, Vicuali voor die geen
Die om 's Lands neering hare schepen zeewaarts stieren,
Om onder 't Bootsvolk dat te deelen in 't gemeen.

Ik zal u die naar zijn als gy my hebt van doen.
Mijn verw maakt alle kleur, en slacht de Chamelioen.

Hier weont Jan Gerretsen, die elk kan overtreffen,
Om een zeer laag gebou weer hoog in top te heffen.

[p. 21]

 

Want door myn vyzels werden sy weer als nieuw herbouwt.

 

Elk dien ik voor gelt, inzonderheid die 't my toevertrouwt

Hier in de Jonge Tromp, de schrik van brittenland,
Verkooptmen deegens en geweer na iders hand.

Luiffel-schrift.

Toen Sampson door sijn kracht de leeu betemmen kon,
De Philistijn sloeg, de vossen overwon,
Wierd hy noch door een vrou van sijn gezicht berooft;
Gelooft geen vrou dan of sy moet zyn zonder hooft.

Hier in de bitebau, deschrik, en kind'renplager,
Daar woon ik Jaques, dien vermaarden Swyneslager.

Luiffel-schrift.

Hier in Vorst Caesar, dien beheerscher van Oud Romen,
Daar menig dapper held noch is van voortgekomen,

[p. 22]

 

Daar maaktmen zadels ende teugels, om te paart

 

Te stygen vol van moed, en ryden onvervaart.

In de Ammeraal van Gent, die land- en zee-soldaat,
Wiens dappre oorlogsdeugt in menigs hert noch staat;
Daar maaktmen Zeilen om gelukkig mee te varen,
'k Wensch dieze koopt goe reis, bevrijt van wree barbaren.

Gijs Korssen die behoort dees Wagen,
Die hem van doen heeft moet na hem vragen:
'k Ry met drie paarden, laat ende vroeg,
Kort over de wegen lang in de kroeg.

In de Molen van Goliat, die door David wierd verslagen,
Verkooptmen allerhande hout, en wil geerne voor de kooplui zagen.

Geen beter tabak in deze stad te vinden,
Als in Pater Peter, die de oogen van de Koning van Engeland kon verblinden.

[p. 23]

By een Vogelaar, te Dort.

 

Hier in de Vogelaar kanmen de vogels leeren.

 

'k Heb ook honden te koop, en die ruig zijn kan ik scheeren.

Luiffel-schrift.

Hier in de Hennepbaal verkooptmen Henp en touwen,
Schoon dat de dieven van dat stof niet veel en houwen;
Nochtans zo is 't voor 't land heel dienstig als men in zee
Het schip wil stieren, dat men takelt op de ree.

Toen Noach 't eerste schip liet drijven op de ba ren,
Door Gods bevel, om de heele wereld te bewaren;
Zo volg ik hem, en maak mee scheepen, net en schoon,
't Zy vaartuig kleen of groot, als men my geeft goet loon.

Geen grooter Lot,
Als liefde in God.

[p. 24]

Glas-schrift.

Een eerlik man schoon groot en heerlijk van ontzag,
Wijkt voor een Schrobber licht, wanneer 't is Saturdag.

'k Heb eerst Pikura om Rethorica verlaten;
Maar nu den Oorlogs god met bomben en granaten,
En ander moortgeweer de Vree jaagt uit het land,
Zo neem ik als voor dees de quast weer in de hand.

Opschrift.

Die deze warelt wil doorwandelen met eeren,
Moet by geen wareldsvolk, dat warelds is, verkeeren,
Maar wandelt die maar door, of gy een pelgrim zyt,
Dit warelds leven duurt maar voor een korten tijd.

Luiffel-schrift.

Het brood is het voedsel van des menschen leven,
Die 't niet betalen kan komt morgen, ik zal 't hem voor niet geven.

Wel eer stond hier de Oranjeboom alleen op geplant,

[p. 25]

 

En daar onder gestelt, viva Oranje, Prins van ons land:

 

Maar toen onze Heeren Staten dat loflijk werk volbrogten,

 

Heb ik Arien Krelissen, die met lelien en rozen deurvlochten.

Hier op de kamer woont Maartje van Schiedam, sy gaat uit leeren,
En ook om jonge en oude t'onderwyzen en te Catichizeeren.

Dees Hout-tuin hoort Jan Ysbrants toe,
Sijn toenaam is de mellekkoe.
Puik van branthout, sparren en planken,
Die van my koopt zal 't hem bedanken.

Hier maaktmen Pruiken, om een ider te gerieven,
Van levend mensche hair, niet van gehange dieven.

In 't Schilt van Vrankrijk, daar verkooptmen fransche waaren:

[p. 26]

 

Schoon dat dien Koning ons voor vyand komt verklaren.

In Jephta die den slag verwon,
En blonk door deugt gelijk de zon,
Liet om een woord sijn dochter slachten,
Hier verkooptmen dommekrachten.

Ik vaar tot mijn gewin over de woeste baren.
Ik hoop dat God my zal voor alle onheil bewaren.

Hier in dees kelder daar verkooptmen kamermatten,
Karstanjes, en noten: maar noch vergaren wy geen schatten.

Luiffel-schrift.

Hier slaat men gout tot dunne bladen,
Tot pronk en wereldsche çieraden.
Ik win door 't gout weer zilver gelt;
Doch 't word voor 't gout weer uit getelt.

Hier woont baas Kobus, die 't Enkhuizer Raathuis stichten,
Vermaart in 't Metselwerk, een van de Zeeusche lichten.

[p. 27]

Luiffel-schrift

't Land op te vreten word by sommige geacht.
Zo dat schier der een na deze kennis tracht;
Doch ik zal 't myne zelfs, eer 't and're doen, verteren,
En dan, als and're, mee het land opvreeten leeren.

Hier maaktmen Spoelen om mee te weeven.
Zo de Weevers niet werken weet ik niet te leven;
Dan mag ik mee maar, als Jan Rap en sijn maat,
Gaan varen voor hachjen, ofworden soldaat.

Hier op dees kamer woont Joannes van Campen,
Hy maakt chiocolade en gaat uit koffy stampen.

In Loth met sijn dochters, die Sodoma en Gomorra zagen branden,
Verkooptmen alderhande fijne kammen van schilpad, en olifants tanden.

In de Rechtvaardigheid, wel eertijds hoog geacht,
Maar nu van Eigenbaat by na ten val gebracht.
Mits ider van haar vlucht gelijk een snoot gewemel,

[p. 28]

 

Woont sy niet meer op de aard, maar huist nu in den hemel.

Luiffel-schrift.

Hier in de goude boor verkooptmen na behoren,
Veel slag van booren, om een dicht gat op te booren.

In Hillebrand, dien Griekschen held,
Daar wast men voor de luy om geld.

Luiffel-schrift.

Hier maaktmen naalden, die na 't oost en westen gaan:
Al zyn sy kleen in 't oog, ik kand'er van bestaan.
Zo nu de zeevaart was gelijk eertijds, voor dezen,
Het naaldemaken wierd by my noch hoger geprezen.

Opschrift.

In het Spinne-verdriet,
Daar maakt men schuyers, borstels en glazewassers van swyne-veeren, die stuive niet.

Luiffel-schrift

Hier staltmen en verhuurtmen paarden,
By niemant zullen sy best aarden,

[p. 29]

 

Ik geef haar haver en goet hooi,

 

En, om te zeggen, zuiver strooi.

Hier in de Hangelaar verkooptmen Hangels en Hoeken,
Die veel vis vangen wil moet goede plaatsen zoeken.

Luiffel-schrift.

In Barent van Galen, de bisschop der swynen,
Maakt men blaas balken by dozynen.

In Imanten Niemant, eu Niemendalle,
Daar taptmen na iders welgevallen,
Doch niemant is hier vry van het gelag,
Maar elk betaalt'er gelijk als hy plag.

Gy gaapt na my, ik gaap op u,
Schoon dat mijn weezen heeft een gruw,
'k ben, als gy zien kunt, zo geschapen,
Gelijk de Gouw'naars, die staag gapen.

Opschrift.

Hier in de Dortsche Maagt, Graaf Didrik waardste pandt,
Was door het Luikse heir en 't Keuls byna vermant,
Doch sy behielt haar eer, schoon 't hem het leven kosten,

[p. 30]

 

Noit krenkt men deze Maagt haar eer, die 't volk verloste.

Hier in de Zon die rijst, en daalt des avonds weer,
Verkoopt en maaktmen heel goet gout en zulverleer.

Luiffel-schrift.

In de beklagelijke dwang,
Die 't veele menschen maken te bang,
Dat sy door pijn somtijds wel byten op haar tanden.
Hier maaktmen voor jonge en oude alderhande Breukbanden.

Luyffel-schrift.

Dit 's in Orpheus, die wel eer door lieflijk speelen,
De menschen, beesten, ja de bomen konde streelen:
Maar sijn navolgers zyn vermeert zo in getal,
Datmenze lopen ziet als beedlaars overal:
Waar door dat snoot gespuis goe meesters roem bevlekken,

[p. 31]

 

Maar doch men zald'er haast kakhuizen me gaan dekken.

In 't onvolmaakte huis, maar 'k hoop ik zal 't voltrekken,
Om wyze luiden te verhuren, maar aan geen hoeren of gekken.

Luiffel-schrift.

Ik hang het kruis buiten mijn deur,
Maar ach! het klopter al weer veur,
Elk huis heeft sijn kruis, wilt wel verzinnen,
Is 't niet van buiten, dan is 't van binnen.

In de Koning Assuerus, die Festa verstiet,
Om dat sy haar te veel op haar grootsheid verliet,
Toen heeft hy Hester om haar schoonheid weder ten throon verheven,
Waar door Mordechai, en al de Joden-behie den het leven,
Maar Haman wierd om sijn stout bestaan, te Zusa, aan een galg gehangen,
Hier verkooptmen alderhande Vallen, om rotten, muizen en mollen in te vangen.

[p. 32]

t' Amsterdam, op de Haarlemmer-Dijk.

 

Hier trektmen tanden voor jonge en oude

 

Doch sy zijn gelukkig dieze mogen behouden.

Luyffel-schrift.

Nu druk ik weer, 'k was uirgedrukt,
Om dat ik had een roos geplukt,
Die op mijn groote teen juist liet een doren vallen,
Dat mijn nagel zwoer; maar 'k zal niet meer zo mallen.

In het swarte gebrilde Swijn,
Verkooptmen alderhande wijn.
'k Zal 't Varken voor Spion gebruiken.
Die met haar bril wel ziet na 't sluiken.

Luiffel-schrift.

't Konijn loopt in de duynen, en leeft gelijk na wensch,
Het kruipt voort in sijn holletje verneemt het eenig mensch;
Maar de menschen weten hedendaags mee wel holletjes te zoeken.
Hier verkooptmen, tot iders gerijf, alderhande geplumuurde doeken.

[p. 33]

Opschrift.

By 't Hemelrijk, t' Amsterdam
In het Haagsche VVapen, met rooje pooten,
Daar draaitmen alderhande klooten
Die rollen, en die onder de kassen staan,
Maar kon ikze voor die weer drayen dieze by ongeluk hebben verloren zaan,
Ik was haaft ryk, en dan was mijn drayen gedaan.

n 't quaat te vallen is een zoet,
Doch het verandert haaft in roet.
Maar dezen Inval is om ider te gerijven,
Gy geeft mij gelt, ik waar, elk kan hier eerlijk blijven.

Luiffel-schrift.

Hier in de Kapel,
Verstaat my vvel
Verkoopmen kousen,
Voor Ghriste menschen, voor Joden en Smoussen:
Dat raakt geen Religie, ik verkoop mijn waar.
'k Heb fijnen en groven, elk koopt maar een paar.

Opschrift.

Dit's Roeland met sijn durendal,
Die om een vrou mensch worde mal,

[p. 34]

 

Al was hy noch zo een dapper held,

 

Hier parst men voor luiden om gelt.

HIer maaktmen borstels en pencelen met kunst
'k Verkoopse voor gelt, en wagt iders gunst,

Luiffel-schrift.

Ik leef op hoop, schoon dat de hoop my heeft begeven,
Zo ik niet hoopte, 'k zou niet trachten meer te leven:
Schoon dat het los geluk den mensch zomtyts verstoot
Noch moetmen hoopen tot aan 't einde van sijn dood.

HIer in 't gekroonde Oester huis,
Daar vind men altyd iemant t' huis,
Om geld te winnen zyn wy noit moe;
Men verkoopt hier Oesters open en toe,

Hier in Susanna, die twee boeven fel bestreden,
Om te verspieden haar onblote en kuise leden
Doch door haar vroomheid wierden deze guits gevaan,
Maar vrouvolk leeft niet meer als het toen heeft gedaan.

[p. 35]

By de Noordermarkt t' Amsterdam, daar men kindergoet verkoopt.

 

HIer in de tvvee oranje sluyren,

 

Verkooptmen kinder kleeren, en ook svvachtels en luyren.

Luiffel-schrift.

HIer maaktmen bloemen, na iders vvenschen,
Om te vercieren de doode Menschen.
Die rein zyn gestorven behooren dees eer.
Ook bruidjes die trouvven, nou ik zegje geen meer.

De tijd is snel van gang, ziet Vorst noch Koning aan:
Wat gavenl sy vvel, zo de tijd vvat stil bleef staan?

Daarom eener zei, wilt van my dit leeren,

Neemt dan de tyd wel waar die gy ziet voor u staan?
En laat niet vrugteloos de schoone tijd vergaan.
Wanneer het glas is uit, hebt gy niet meer te hopen,
Maar uwe tijd is met sijn glas ten eind geloopen,
Verdrijft de tijd dan niet hy sal u self verlaten.
Hebt gijse wel gebruikt 't sal u tot voordeel baten.

In de groote hoogekerk.
Maaktmen Scheeps en Burger-werk.

[p. 36]

Te Haarlem, op een Hoveniers bortje.

 

HIer woont Jan Otte, de Prince Hovenier,

 

Hij woonde wel eer in den Haag, en nou woont hy hier,

 

Hy presenteert sijn dienst aan alle burgers en heeren:

 

Hij roept schrik van parken maken, en palm-scheeren,

 

Al wie hem van doen heeft, die komt maar an,

 

Hy is de rechte Jan Otte, Jannetje-moers man.

Luiffel-schrift.

Al wie in onrust leeft die heeft gestadig kruis,
Ik leef in onrust, en die brengt mij rust in huis.

Glas-schrift.

MOgten de Witten opsien, wie weet hoeze wel knorden,
Nu de Prins van Oranje Koning van Engeland is geworden.

Luiffel-schrift

De Liefde is 't merg en pit, van al dat leven heeft,
Die alles voortbrengt daar natuur haar kracht in sweeft.
Die 't menschelyke hertwel eertijds kon betomen.
Maar nu word liefde door het gelt haar kragt benomen.

[p. 37]

Opschrift.

In de gekroonde Ossebeenen.
Verkooptmen Toebaksdoozen en dobbelsteenen.

In 't Witte Paart worden de Paarden haar voeten met yzer beslagen
Datmen de menschen dat mee konde doen, sy hoefden dan geen schoenen te dragen,

Glas-schrift

Geen menschen wis meer na de klokken vragen,
Als die Orlogien in hunne zakken dragen.

Dees Merry wort geringt, sy kan haar niet bedwingen
Daar zijn wel vroulieden die men ook wel hoort te ringen.
Dog in Italien, en niet in Neerland, doet men die dingen.

HIer verkooptmen klompen met leer beslagen,
Om meete schrobben voor meiden die dienen, want de mannen willen ze niet dragen.

HEt geen dat ik noit had gedagt
Dat heb ik nu met God volbragt:
VVaarom ik ook met recht mag spreeken
Dat Gode bouw geen mensch kan brken.

[p. 38]

Schotse Vraag.

 

Ik vraag u waar de duivel in de hel is?

Daar Olie, vier, en Crom wel is.

Glas-schrift

Hier verkooptmen veelderlei zaat. Om in de
aarde te zajen daar vrucht uit ontslaat,
Tot nodig onderhout voor 't menschelyke leven
Dog 't best sal ik myn wyf zelf in haar tuintje ge-

Sta binnen, wie 't ook is,
Ik gaar een groten hoop,
Elk breng syn eigen eerzewisch.
Want ik heb geen papier te koop
Ik haat ook selfs de schildery
Na ketels auw Coustuime
Met Schytgeel of Smeerverwery
Met vingers of met duimen.

* Ketel was een konstig Schilder, die de verw niet met het penceel, maar met duim en vingers op 't paneelstreek.

In 't swarte Paart worden de Paarden haar starten afgesneden,
Wierd dat de mannen gedaan geen vrou was wel te vreden.

[p. 39]

Opschrift.

Hier maacktmen Bellen voor honden en katten,
Voor natte paarden die 't lijf om vatten
De Bellen staan cierlijk voor dieze heeft aan
Want zonder de Bellen was de vreugd gedaan
Elk spaart syn bellen eerze gaan verloren
Veel menschen zijn met bellen geboren

Dit huis is tweemaal van het water fel bestreden,
Voor wint om vergeruckt van boven tot beneden.
Nu is het weer herbouwt, en wil niet blyven staan;
Zo zal, dat zweer ik, noit de hand daar weer aan slaan.

Opschrift.

Lief hebbers van goet linnen.
Zo gy vlas zoekt om te spinnen,
Zo komt in de prins ter jacht,
Daar heekeltmen met groote kracht.

Luiffel-schrift

Hier verhuurtmen karossen, Chiezen, paarden en karren,
Voor fatloenlijke luiden, maer niet voor guiten zonen.en narren.

Uithangbord.

Om 'tu wel te beduiden,
Hier verhuurtmen steên voor bruidegoms en bruiden.

[p. 40]

 

En andere Sleepers vrachten mee,

 

Tot iders gerief sta ik geree,

Ik verguld, ik schilder ik smeer
Aan huisen, tuinen, in schepen ieder syn begeer

DOor Ceres groen gewas word mijn edel nat gebrouwen
Die 't recht met maten drinkt, en zal het noit berouwen.

Opschrift.

Onzen Prins, den Oranjen held,
Die laast maal heeft in 't veld,
Sijn vyanden doen beven
Den brand geblust,
Het land gestelt in rust
In prykel van syn leven.

HIer in deze Gang op een na 't lefte huis
VVoont Nelletje Iacobs van Nieuwersluis.
Sy presenteert 'er dienst aan vvien het ook mag vvesen
om elk sijn planeet te doen hooren lezen
of hy ook gelukkig zal vvezen of hoe die meld,
En schriift ovk brieven en refereinen om gelt.

[p. 41]

Luiffel-schrift.

De dolkoppige Pharao vervolgde Moses door 't Roo

Meer, dat waren eldrementse stuipen.

Maar Moses raakten 'er droogsvoets door en hy met al syn kanailje; moest versuipen.

In 't melkhuis op den Overtoom
Verkooptmen zoetemelk en room
En pan aals die heel lekker zvn
Daar by goet bier toebak en wyn.

Luiffel-schrift.

HIer in de Krijger daar verkooptmen krygsmans waren
De krygers krijgen al den bras vvaar door de burgers qualik varen.
Het krygen vvord by elk geagt nu voor een eer.
Die 't beste krygen kan leeft nu gelyk een Heer.

Die gelooft dat Cromvvel is
Gelooft d'er geen duivel in de hel is

De man had dit Bort voor syn huis geset om dat hy meende onrecht aangedaan te zyn: doch de Heeren lieten het afhalen.

[p. 42]

Glas-schrift

De zeun van 't huis had met de winkel-dochter wat leggen mallen
En was onverziens met'er in de slaap bank gevallen,
Die ontrent drie maanden daar na vernam
Dat 'er dat kropzalaatje niet al te wel bequam,
Ging na een kopster om het met 'er te overleggen.
Ofz'er de waarheid uit het bloed kon zeggen.
Hoor, zeize, kind wilje weten hoe het metje is gestelt.
Je bent licht niet swaar, maar met twee gallen gequelt.

Alwie in het bord, of met de kaart wil spelen,
Die wagt hem vooral voor vloeken en krakelen,
voor vechten en stoeyen, en ander gedruis,
Die dit niet kan laten die mijt mijn huis.

Hier in de gang woont ecn kopster, Diewertje Maas,
Sy kan de meisjes zo vvel vvat voorliegen als Colletje Claas
Hoevvel datze zeit dat het'er noit gemist heeft
Zoo zouze Colletje Glaas niet vvillen laten ruiken datze gepist heeft.

[p. 43]

Glas-schrift.

EEn hond en een man
Pissen over al an.

EEn varken eet drek,
En drek maakt spek,
En van spek maakt men karmenad; norsten en saucysen,
So komt dan het varken de mensch met drek te spijzen.

Luiffel-schrift.

Een glas is teer,
De maagdom noch meer,
Die syn geltje wil vermallen,
Die koopt glas en laat het vallen.

Glas-schrift.

Een melkmuil die eenvoudig en van herten mienden,
Dat hem syn kamerkat alleen getrouw bedienden,
En och! zoze hem voor uit liet, na syn groote min,
Laat sy een ander door de achter duur weer in.

Myn Vrouw, 't vvonder (hoe komt dit over een?
Krygt alle jaar een kint, en egter blyft sy maagtalleen

[p. 44]

Glas-schrift

HAd lan met sijn nees en de Ruward mogen beleven
Van de Prins in Engeland tot Koning te sien verheven,
Ik weet elk hert van spijt
Doorbeten van nijd.
Sy souden gewis, gepijnigt door hun eigen geweten,
Elk van angst en vrees hun dood stront hebben gescheten

HIer op de kamer woont Maartje van Schiedamsy gaat uit leeren,
En ook om jonge en oude te onderwijsen en te catechizeren.

Luiffel-schrift.

DOot moeiten, zorge kost en sweet,
Werd hier 't gemale graan gekaecd,

Tot voedzaam brood voor ieder een.

[p. 45]

Op het Bort van een Hoedemaker, te Leiden.

 

Ik Pierre Filoe, een Gascon er geboren,

 

Maak puik van heele en halve fyne castoren,

 

Ook koddebek ken, a la mode de frans,

 

Voor een duitsche mof, of een bremer hans.

 

Of wil 'er iemant een van zuivre vigonje,

 

Die kom by Pierre Filoe van Gasconje.

Die wel by zinnen zijt, wanneer gij hier aanschouwt,
't Elendig sinloos volk, ziet dat gy gierigheid schout.
Tot dankbaarheid aan God, die u by zinnen houd.

De Engel die hiel Biliams ezel tegen:
Den esel was met sijn meester, en de meester met den ezel verlegen.
Alsoo steeken 'er veel esels in mensche vellen, die haar paarden onwetende slaan,
Maar de beesten zijn wijser als de meesters, om dat sy geen onbequame wegen willen ingaan.

[p. 46]

Glas-schrift.

De Trompetter van de groote Kerks toren,
Blaast zeer konstig, zo wel van agteren als van voren,
Van buiten blaast hy de vvind, zo na de zuider hoek,
Van agteren smoord hy die binnen in syn broek,
Men zouse bequaamlyk van onder en boven konne vangen,
Uit bei de mondstukken tusschen twee paar wangen.

Hier in de Leng vind gy gevvis,

Oprechte drooge Bergervis,
Die vvel gebotert, smaaklyk is,
Begiet hem dan met brave vvyn,
Hy pleeg vvel graag in 't nat te zyn.

Opschrift.

In de tvvee ronde rooze planten,
Daar maaktmen franjes tot cieraat van ledekanten

In het Gevvelt,
verkooptmen voor gelt,
Alderhande Timmermans gereetschappen,
Ook dyssels en bijlen om mee te kappen

[p. 47]

Luiffel-schrift.

HIer maaktmen Compassen, ook blooken en sehijven,
Om 't zeevarend volk mee te gerijven.

HIer in de Hel,
Daar is het wel,
Al is 't wat duur,
Nochtans is 't beter hier als in 't vagevuur.

Luiffel-schrift.

In 't veetermaken uit koeje-starten,
Met blik beslagen, wil ik ieder tarten,
Ik maal ook zijden op 't nieuwste fatsoen,
Gaat by geen ander hebje iets van doen.

Is Tamboerijn der burgeryen,
Sla op mijn trom met groot verbleijen,
Doch was 't alarm dan zou ik schroomen:
Maar ik hoop het zal d 'er nimmer toe komen.

Luiffel-schrift.

HIer maaktmen Stoelen om gemaklijk op te zitten,
voor iders billen, zo wel smarte als witten.

HIer verkooptmen allerhande fatsoen
Vanglazen en Roemers dieze heeft van doen.

[p. 48]

Luiffel-schrift.

Geloof wierd eertiijds van het menschelyke leven,
Mits elk daar door bestond, ten hoogsten top verheven.
Maar nu door het bedrog so ver ter sij gestelt,
Datmen 't geloof mistrout, indien sij heeft geen geld.

HIer in het Drukkers welvaren en 't vrouwen verdriet
Verkooptmen alderhande goet bier, van daag om gelt en morgen om niet.

HIer maaktmen wagens, ook cheesen en karossen,
om als ik out wort mij van 't werken te verlossen
't Ben vroeg en laat gereet, tot ieder eens gerijf,
So ik het niet beleef dan is 't goet voor mijn wijf.

[p. 49]

Luiffel-schrift,

Daar Neering groeit,
En Liefde bloeit,
En vreeze Gods ontrent is,
Daar is voorspoed
In overvloet;
Want God het fondament is.

Ik heb vernomen in myn zin,
Dat in 't Swygen steekt gewin,
Want veel Klappen baart veel quaad:
Leert Swygen dat te Swygen staat.
Geen grooter rust op aarden wis,
Dan die Voogt van sijn tonge is.

Goede woorden, quade daden,
Konnen Wyzen zelf verraden.

God VrVChtIgheId en zede-tVCht
Haat zorgeloosheId zonder zVCht,
En VVIL, Met hIer de zorg t' aan Vaten,
VerLaate on noos' Len nIet VerLaten,
En ondersteVnt den oVden Stok,
VVelk d'o V den dag den steVn ontrok.

[p. 50]

Voor een Paardestal, in de Goudse Wagestraat, te Rotterdam.

 

In 't Blaauwe Paart

 

Zeer wyt vermaart,

 

Zo ieder mag aanschouwen.

 

Hier huurtmen Paarden, Chezen, en Carossen, goedertieren van aard,

 

Daar ider op kan ryden, en niet wezen vervaard.

 

't Zy Burgers, Heeren of Juffrouwen.

Myn heer van Sommelsdyk,
Ik ben arm en gy zyt ryk:
En weetje waar aan dat het scheelt,
Het goed is ongelyk gedeelt.

Den Grave van Bossu met de Spanjaards bloetgierig,
In 't Jaar zeventig twee, April den Negende dag
Landde hier als vrient, maar quam schoffieren,
Vermoorden veel Borgers met jammerlik geklag.

Louw heeft een Narre-paart,
Dat wil niet door de poort,
Als 't wel behoort.
Het heet een Narre paart,
Om dat het Louw toehoort,

[p. 51]

Extract uit het Boek der Huwelikse Geboden t’ Amsterdam.

Den 22. Mey 1632. zyn gecompareert voor de Heeren Commissarissen, om in den Huwelyken Staat bevestigt te worden, Steven Jaspersz. van Groeningen; Oud, zoo hy verklaarde, twee en tnegentig Jaren, met Tietjen Hermansen uit Norden, Oud ontrent Sestig Jaren. Hy verklaarde, dat hy sijn voorige Huisvrouw een en Sestig Jaren gehad hadde, en dat hy daar vyf en twintig Kinderen by hadde gehad. Hy was ontrent twee Jaren Weduwenaar geweest, hy tykende sijn Naem noch zonder bril, hy hadde mede goet gehoor. Sy verklaarde, dat sy vyf en twintig Jaren Weduwe geweest hadde.

Dit door last van de Heeren voorn. tot verwondering uit getrocken, &c.

U E. Dienstwillige
Herman Allertz Koster.

Gy die door konstig Timmerwerk
Palleyzen bouwt en Huizen sterk,
Het welk verciert de Stad en straat,
Door dien het in sijn order staat:
Gedenkt hoe Joseph uw Patroon,
Als hy geleyde Godes Zoon,
Met Timmerwerk sijn voedzel wan.
Lof zeggen wy den Timmerman,
Die ons als tot een voorbeeld strekt,
Waar door ook and're zyn verwekt,
Die door de tyd, en met de Mey,
Haar handen slaan aan deze Rey,

[p. 52]

Op 't Krat van een Wagen.

 

William, Prince van Oranje,

 

Is nu geworden Koning van Groot Britanje.

 

Hy is, door Godes zegen, wel bemint.

 

Hy blyft altyd der Protestanten Vrind.

 

Hy heeft het alles wel bygelegt,

 

Dat door Koning Jacobus was gemaakt heel slecht.

Een in 't hart, en die getrou,
Wensch ik tot myn echte Vrou.

Al wat op aarden is word door 't getal betekent:
Nochtans is 7, 5. en 5 voor 3 gerekent,
En 6 dat is maar 3. 8 voor 4 aangezien;
Ja 3 maal 6 en is geen meer als 1 maal 10,
En tien dat is maar 4. Ook sta ik heel verwondert
Dat ik met 30 kan betalen effen 100:
Want 100 is zo veel als 1000 in 't getal,
En 20 telt noch meer als 60 over al.
Ja 3 maal 10 is 12, En teld eens recht ter degen:
Want 9 is maar 5, en 5 en 12 is 9:
En 5 maal 6 is 10, en 10 maal 6 is 11.
6 is zoo veel als 3, en 4 maal 2 is 12.

Maar die het Cyffer-tal en Letters onderscheiden,
Die vinden ras't geheim dat hier schuilt tussen beiden.

DANK heb beleefde Hand, die dezen Beuling stopte,
En zo veel heiligdoms in eene derrem propte:

[p. 53]

 

Dank heb, Genege Ziel, die vol genegentheit

 

Dees vriendelyke Gift voor my heeft toebereid.

 

Die lieve vingeren, die hand, verr' van die streken,

 

Kon voor geen edel kruid dees Worst vol Zaagmeel steken,

 

Vol vuile^* Zemelen, voor zoete Leckerny:

 

Neen, Neen dat lief Bedrog dat schuilt u aan het Y.

 

Dat onbeveinst Gemoet kan voor haar Kind niet liegen.

 

Een hert ontbloot van lift, en geeft geen steen voor brood.

 

'k Bemin 't oprecht Gemoet, al is de Gift niet groot.

 

Een ander schenkt dan Goud en kostele Sucaden:

 

Den Beulinkje voor 't vier wel delicaat gebraden,

 

Smaaktals Ambroos of 't nat uit Ganimedes kruik.

 

Dank heb dan, Moeder-lief, die Beuling die is puik!

Het daget uit den Oosten, het licht schynt over al.
Hoe weinig weet de Waardinne waar sy haar gelt halen zal.

De Vrou die is een Manne-plaag,
Al zyn Snotleepels daar na graag.
Dies al dat vyer is uit gedooft,
Dan wenschen sy haar zonder Hooft,

* Eenige Juffers hadden een Beuling van Zemelen, en kleine Kluitjens Turf, als Korenten, gestopt, en hem met eeu abelheid te eten gegeven.

[p. 54]

Advys in een glas gegeven van een Paarde en Koe-vilder.

 

Ik Vincent van Gent,

 

Afdoender der vellen.

 

Aan geender groen heide

 

Is mynder Koewyde.

 

Een ander mans lyden

 

Is mynder verblyden.

Een Baasje met een glas danst luftig zuigend voor:
De tweede smookt toebak, en blaast hem die in 't oor.
De Zug die draagt een Huik fris op een bauzemstok,
Die haat bekleet ze net gelyk een Ezels rok.
Elk raad wie wil, en spreek of die 'er niet best an is;
Die vredig in discours, en vrolik by de kan is?

Luiffel-schrift,

Hier verkoopt men sijn gedisteleerde water,
Die hier komt drinken moet houden sijn snater:
Want ik woon in 't huis van Jantje slomp,
Naast Lubbert Goossens in de Gly-pomp.

[p. 55]

T'Amsterdam in de N. Lelie-straat staat in een Geveluitgehouwen een Vrouzonder Hooft, met dit onderschrift: De Goede Vrou. Daar eener dit volgende op schreef:

 

Hier is de Goede Vrou te vinden,

 

Na 't leven zeer net afgebeeld;

 

Daar niet als 't Hooft maar aan en scheeld,

 

Dewyl dat draait met duizend winden.

 

Indien 'er 't Hooft was aan gebleven,

 

Sy was noit goet haar gantsche leven.

Slampampers, dobbelaars, die smook en wyn hanteeren,
En in een vuige kroeg staag zuipen en hoereren,
Is 't alles tegen 't hert wanneer sy komen t' huis;
Daar dikwils Vrou en Kind moet zuchten onder 't kruis:
Die Schurken zagen haar het Hooft graag afgesiagen.
Dees Pluggen willen noch de naam van Manshooft dragen,
Die nergens nut toe zyn, als daar men gelt verteert.
Gelukkig zyn fy noch zo 't Vrouwshooft haar regeert.

Wat het Sterf huis vereist, en wat'er is van noden,
Dat vind gy hier terstont, als gy 't maar hebt ontboden.

[p. 56]

In een geschildert Glas.

 

Al was myn kamer met gout laken beleit,

 

En daar stont een tafel met spys wel bereid.

 

Daar wy samen aten en dronken by maten;

 

En daar stont een bedde met rozen bezeit,

 

Daar Lakens met rooswater waren bespreid:

 

Ja zelf al regendend gouwe ducaten,

 

Wat zou my al dees Kostelijkheid baten,

 

En dat dan al de dyken en de wegen

 

Met zilver waren heel dik beslegen,

 

En wil'ge bomen met granaten,

 

Daar Lief by Lief met blydschap zaten:

 

Stont dit my niet aan te zien voor groot gequel,

 

Als ik my moest houden gantsch buiten dit spel:

Glas-schrift.

Wilt gy groot zyn en groot blyven,
Tracht na wysheid, deugt, en schyven.

Des Prins Mauritii daaden worden verhaalt,
Van daar de Zon opgaat, tot daar sy neederdaalt.
Geen Prins zo getrou,
Als die van Orangien en Nassouw.

Luiffel-schrift,

Een nijdig mensch heeft groot gequel
Om dat het gaat sijn naasten wel.
Maar den wynstok staat en groeit en bloeit,
Als hy wort met den dauw besproeit.

[p. 57]

Op een Schilders Bort, op de Prince-gracht.

 

So gy my hebt van doen,

 

Gelieft slechs aan te spreken,

 

Ik zal my daadlik spoen

 

Te helpen uw gebreken.

Wie heeft het sijn leven meer beleeft,
Datmen vier Koeken om een Stuiver geeft?

Luiffel-schrift,

Ik verkoop hier grove waaren in 't gemeen,
En geef goet koop aan ieder een.

De Nyt heeft menschen voortgebragt van Cains tyden,
Die 't weldoen van haar evenmensch gestaâg benyden;
En noch leert hedens daags de drommel deze les,
Ja roemen in dit stuk haar zelf een Meesteres;
Doch, ach! de werelt is schier vol van zulke beesten,
Maar steltze op de proef, zo zijn 't maar Wyveveesten:
Dus koopt het myne wel, en ook probeert het vry,
Zo gy 't niet wel bevint, koopt nimmer weer van my.

In de Staversche veerman
Is goet Logys voor de ryzende man.

[p. 58]

Iu de Hal-steeg.

 

Ik werk, en verkoope

 

Gereetschap met hope:

 

Pik, Was, en Engelsch Root;

 

Ook Pennen klein en groot.

Luiffel-schrift.

Zyt gy door reizen afgemat,
Treed hier in om te rusten;
Men tapt u hier goet Haarlems nat,
En schaft u na uw lusten.

Luyffel-schrift.

Gelieft u goet bier, goede wyn, of eenige spys,
Hier kunt gy het krygen voor een civile prys.

Luiffel-schrift,

Hebt gy gebrek
Van Vleesch en Spek,
So komt by myn;
Worsten, Saucysen,
Waardig om grysen,
Vind gy by myn.

Hier zoek ik mijn Penne-kunst,
Ider mensch na sijn behagen,
En mijn dienst na vrienden gunst,
Ras en veerdig op te dragen:
Toont dan uw gunstig hert, ô Lezer, wie gy zyt,
G.M. Swichenius ontziet noch uur, noch tyd.

[p. 59]

Op de Deur van een Garekeuken op 't Rokkin, t' Amsterdam.

 

So iemand lustig is op eenig vleesch of vis,

 

Wel toegemaakt hy vind het heden op den dis,

 

Voor een civiele prys, en zo hy wil vernachten,

 

Naar andere Logement en hoeft hy niet te trachten.

God Heliam spysde aan de beek met broot, door dienst van eenen raven,
Dezelve God noch voedzel geeft met broot en and're gaven.

Niet zonder reden word dees Vrouwe goet geroemt,
Want had sy 't hooft sy was t' onrechte zo genoemt
Door dien men zelden ziet dat vrouwen zich gedragen
Na recht, of reden; want sy zyn meest manne plagen.

Haal doch Rapen
Hoeren en Papen.
Zoete koek, en brandewyn,
Wil wel by malkander zyn.

In de Byekorf verkooptmen Kant,
Geen beter in 't lant,
Voor gelt Contant,
Strak in de hant.

[p. 60]

Opschrift op het Doodkleet van Do. Wilhelm Sluiter: zo als het zelve, by voorval van sijn overlyden, op sijn Doodkleet is gespelt gevonden.

 

Ziet hier de kostlikheid, den rykdom, en den schat,

 

Die 'k van al 't aardsche goet ten laatsten mé zal dragen:

 

Daarom heb ik'er noit veel mé te doen gehad.

 

Vermids myn oogen naar een beter opwaarts zagen.

 

O mensche wiens begeert hier nimmer wort verzaat,

 

Denkt immers op uw eind', als 't alles hier moet blyven;

 

Behalven d'eedle schat der ziel die met ons gaat.

 

Ey wilt dit zo in 't hert, als op uw Graf kleet schryven.

Berispers, hart van Nek, wilt vry eerst overleggen,
Dat al te hoogen berg leit tusschen Doen en Zeggen.
Veel hebben monds genoeg om iemants werk te laken;
Maar weinig hands genoeg om 't betere te maken.

Luyffel-schrift.

De werelt die is rond, vol grollen en vol swieren,
En elk die wint sijn kost op veelderlei manieren;
Ik win de myn' met Zult met spek en Verkens pooren,

[p. 61]

 

En Jan hier naast de deur door 't drajen van de Klooten.

Des Somers worde ik niet, des winters veel geacht;
Wie eerst sijn buik niet warmt, vergeefs myn gunst verwacht.

Ik, Trompette onbedacht,
Hou snell' en goede wacht:
Principaal in de nacht,
Ik heet Heynderyk.
Wie is myns gelyk,
Die op den Haagsen Toren,
Zo sijn Trompet laat horen.

U L. Dienaar Heynderyk Trompetter op den Toren van de Heeren van's Gravenhave myn gebiedende Heeren, Die myschaffen kost en kleeren.

Hier verkooptmen alderhande vremt bier,
Om te drinken tot uw plaisier;
Ook alderhande soort van Tabak,
Om te rooken tot uw gemak:
Noch alderhande wateren,
Die 't gelieftkan 'er van snateren.

Hoe staat gy dus zo styf en ziet,
Gy zyt myn Broer, kent gy my niet?

Serviteur mon Frere.

[p. 62]

Luiffel-schrift,

Allerlei soort van gedrukt Catoen,
By stuk of el, naar ider heeft van doen:
Ook Voering, Linnen, Bombasyn;
En wat u meer kan dienstig zyn.
Des komt maar vry in huis als vriend,
En koopt van 't geene dat u dient.
Men verkoopt ook mede Japanse Dekens en Rokken.
Kinder-Samaren, Jurken en Borst-rokken.

Geen beter Tobak is 'er te vinden,
Als in de drie graauwe Valken op de groene Linden.

Ik ben een Ruiter stout, Op ongebaande wegen.
Myn voetloos Paart van hout
Dat laat my noit verlegen.

Ik loop vlytig,
En spreek spytig.
Myn waar is hagendevelt,
Dies heb ik vyanden gelt.

Glas-schrift.

Een Alexander weet door sijne kunst te winnen
Het zy of door het gelt, of door het lieflik minnen.
Dit schroomt hy niet; maar helder liegt,
En elk een goddeloos bedriegt.

[p. 63]

Onder het Wapen van sijn Ex. den Heere Bilgicus Grave van Hoorn, Heere van Batenburg, en Generaal van de Artelerye der Vereenigde Nederlanden.

 

God is mijn Hoorn, Baat, en Burg.

Wil hem van Weelde iemant tot deugd begeven,
Sterve af sijn eigenheid en boet om 't eeuwig leven,

Luiffel-schrift,

In de vergulde knoop,
Zyn de knopen heel goet koop,
Na gunst van menschen,
Is al ons wenschen.

Komt treed vry in, het zy man of wyf.
Koopt Laarzen, Schoenen, Muilen, elks geryf.

Drie Fontenellen zyn 't die Fytje staag doen rouwen.
Twee moetze dageliks, met pyn, zelfs openhouwen:
Maar dat de derde niet gestaag gestopt en wert,
Dat is voor fy ne Fyt noch d'aldergrootste smert.

Hier verkoopt men puiks puik Paruiken en Toeren,
Voor Princen, Vorsten, Heeren en Hoeren.

[p. 64]

Op een Bord op de Haarlemmer dyk:

 

Ik Verguld', ik Schilder, ik Schryf, Elks geryf:

 

Men maakt ook Glazen groot en klein,

 

Dieze van noden heeft, die komt by mijn.

 

Ik zalze zo terstont geryven,

 

Want ik snyd'ze uit schoven, en schyven.

In 't groene Velt de Beesjes weyen.
Geen Man zo sterk de Vrou kan hem verleyen.

Met Glas en Loot,
Win ik myn Brood!

Dit Stuk, zo konstig als eel,
Is geschildert met de Grove quast, zonder hulp van de fijne penceel,
Door de twee Leidse Zuurmonden;
Die zo iverig na de roem van Alborduur stonden.
Swygt Albrecht vry, en spreek niet onbedocht.
Heeft oit uw hand wel zo een werk gewrocht?

De Schets van elks gelaat kan ik aan ider geven,
Maar niet aan my, daar ik noch aanzicht heb noch leven.

[p. 65]

Luyffel-schrift.

Hier trektmen, na de kunst, het gout tot dunne draden,
Om ons gewin, en voor de wereldsche cieraden:
Maar als wy rusten nemen wy weer ons gemak,
Tot dat het gelt verdwijnt tot slijm gelijk een slak,

Luyffel-schrift.

Toen Jephta uit den strijd quam merkte hy aan 't hondjen byna de leus,
Maar toen sijn dochter volgde stond hy elderments slecht en keek op sijn neus.

Hier maaktmen Spelden tot ieders gerijf,
Niet-slap, want de vrou-lui hebbenze gaarn stijf.

Glas-schrift.

Twee dozijn wafelen, geboterd, met zuiker en kaneel,
Wijn en Bredaas bier, met snaare-gespeel,
Twintig ducaten, en noch meer na den eis,
Nevens een aardig diertje, zeer dertel van vleis,
Na de swier gepalleert, en ook uitgedost,
Heeft my in dit kamertje mijn eerste maagdom gekost.

[p. 66]

Luyffel-schrift.

Ik draai werp-tollen, klossen, houte stijlen en klooten,
Ook palmhoute stokken, om die door de poort aan de pen te stooten.

Hier vind gy van alles, een kropsalaatje, gezoden en gebraden,
Van een kalfsborst, ham, saucyzen, frikkedellen en carmenaden,
Poulet, worsten ook, en 't geen een ieder voorts belieft,
Daar kan de reizende man mee werden gerieft.

Glas-schrift.

Wat mogen wy al lopen, rennen en draven,
't Is maar om een stuk brood,
En maken ons zelve tot eigen en dienstbre slaven,
't Is alles niet 't eintje is de dood.

Opschrift

Hier mat men stoelen als een held,
En zet'er sporten in voor gelt.

[p. 67]

Opschrift,

Door Ceres groen gewas wort 't edele nat gebrouwen,
Die dit met maten drinkt, en zal het noit berouwen.
Maar al te veel gebruikt doet kijven, vechten, spouwen.

Luyffel-schrift.

Hier in de Kat verkooptmen oprechte en goede Civet;
Doch ik heb'er weinig van te bed,
Om dat mijn kind'ren garen mallen,
Sy halen 't van de kat sijn ballen.

Opschrift

Hier in de Goude Raap plaizant,
Verkooptmen fijn en valsche kant.

Luyffel-schrift.

Hier in de Weyman maaktmen roeren en Weytassen,
Om 't wilt gediert op 't veld behendig te verrassen.

Wonderlijke werken!
De Slager leit op 't verken.
Met de zegen des Heeren,
Wil ik my geneeren.

[p. 68]

By de Barnde-steeg, t' Amsterdam.

 

In de gestoffeerde Luyermand,

 

Maakt en verkooptmen luyer-goet, hecht en kant.

Als 't kindeken is gebooren
Hebben de knollen haar smaak verloren.

Opschrift,

In Seneka, dien wijzen Philozoop,
Verkooptmen suiker, honing en stroop.

Luyffel-schrift.

Hier zit Gerbrant Leendertse vander Noen,
Hy stopt Glazen van allerlei fatsoen,
Zo d'er eenige zijn verlegen, alwaren 't ook jonge of ouden wijven,
Hy zelze op alle uren van den dag komen gerijven,
Wie dan een overvlieger van een stopper heeft van doen,
Die komt op de Westerhaven, by Gerbrant vander Noen.

Al die benyd
Een anders profijt,
's Werelds goed,
Dat slijt sijn tijd,
Hy heeft een strijd,
En quelt sijn bloet.

[p. 69]

Luiffel-schrift.

Hier maaktmen laken, en spant het op ramen,
Die 't al te veer rekken, die moeten haar schamen,
Dan scheert men het droog, en brongt het in de stad,
Doch de Droogscheerders zijn garen met de bek in 't nat.

In Sinte Pieter, dien visscher des Heeren,
Verkooptmen alderhande gemaakte-kleeren.

In 't Melkhuis op den Overtoom
Verkooptmen zoetemelk en room,
En pan-aals, die heel lekker zijn,
Daar by goet bier, toebak en wijn.

In 't ongeboore Monsterdier
Verkooptmen goet vier gulde bier.

Opschrift

I Maria van Pallaas, door liefde Gods gedreven,
Heeft toen sy Weduw was van d'Heere Schroyer stein,

[p. 70]

 

Dees Kameren gesticht, en onderhoud geven,

 

Niet achtend' 's werelts gunst, maar plaats in 's hemels plain.

't Quade leeg gaan wech te jagen,
Daar veel volk mé word gequelt,
Door des arbeids hel'geslagen
Wierd ik hier voor u gestelt.

Ishy 't, of is hy 't niet? Wilhelmus van Oranje.
God laat hem worden groot,
Bewaar hem voor de dood
Dat kloine Manje.

Luyffel-Schrift.

Ik touw koeye en kalfshuiden, inzonderheid een dien ik wel zel verswijgen,
Die heb ik wel tien jaar leggen touwen en bruyen, en kenze noch na mijn zin niet krijgen.

Heer N.N. van Arminius geboren
My dunkt gy hebt uw vryigheid verloren,
En zo daar van de oorzaak is uw wyf,
Zo trek haar strak
Met groot gemak,
De broek aan 't lyf.

[p. 71]

Antwoord

 

Heer van N.N. fijn,

 

Zoje wilt zyn

 

In rust en vrede,

 

Zo trek je wyf,

 

De broek aan't lyf,

 

En't wambais mede.

GY burgers en boeren; en wilt niet verby gaan,
Want hier vind gy den oprechten welriekenden Nicoxiaan.
Die alle flegmatijke humeuren doet opdrogen.
Sy is goet voor een druipende neus en lopende ogen.
Komt maar in, mijn vrienden, hier hebje hagendevelt;
Een pijp voor af voor niet, en veel voorje gelt.
Sy zelje deurwarman van achteren en van voren,
En kruipen door je neusgaten en beide jou ooren.
Hebje wat van doen, volg dit briefje maar, en vraag.
Na Joris Muishond, in 't Aapje met de kraag.

Luyffel schrift.

Hier draaitmen Vormen voor knopen,
Om spijs en drank voor te kopen.

Luyffel schrift.

Dit is in Achilles, dien Griekschen held vermaard,
Hy velde Hector van Troyen ter neder met het swaard,

[p. 72]

 

Sy quamen malkand'ren als leeuwen bespringen.

 

Hier verkooptmen musquetten, snaphanen, en Solinger klingen.

Luiffel-schrift.

Hier baktmen potten en pitielen,
En 'k prijs haar die d'er veel van vernielen.

Luyffel schrift.

Hier verkooptmen Stoven, de zonnen der vrouwen,
Schoon dat sy die glans meest onder haar houwen,
Daarom bestraalt hy geen velt of waranden,
Maar schijnt wel om vrouwe-billen te branden.

Glas-schrift.

Ik zoek het hiele huis deur, zei de jongen, en hoe ik'er op let,
Mijn moer houd een slaper, en zy heeft maar een bed.

Hier maaktmen 't laatste huis na 't menschelijke leven,
Om zo de doode romp met een aan de aard te geven,
Die wel geleeft heeft vliegt sijn ziel na d'opper-troon.
En krijgt door deugden wis den hemel tot sijn loon.

Elias quamen de ravens in de woestijne spijzen,
Ik spijs de Passagiers, die zijn vermoeit van 't rijzen,
Met kouw' of warme kost, wat ieder een begeert,
Ik dien haar evenwel die veel of weinig verteert,

[p. 73]

Luyffel-schrift.

Dit is in de Vrede, maar dat is nu gemist,
De werelt is overal vol twist,
Een boos wijf zal haar man wel slaan;
En 't kint tegen vaer of moer opstaan.

Op 't Krat van een Wagen, alwaar in 3 parken geschildert staan:

1.	Twee jonge luiden die malkander wat liefde bewijzen.
2.	Twee bezadigde luiden, die ook wat liefde plegen.
3.	Een oud Besjen. Boven welkers hoofden geschreven staat

1	Dit doen we nacht en dag.
2	Dit doen ik als ik mag.
3	Doetmen dit noch alsmen plach?

Hier zit ik met mijn gat
Op het vat,
En schenk dat edel nat,
Al voor de vromen:
Die 't vechten haat,
En 'tborgen laat,
Mag vry inkomen
Hans wolstein van der Ham,
Gegeven in Amsterdam.

Glas schrift.

Van ouderdom en dood is God alleen bevrijd.
Maar alles buiten hem verandert met der tijd.

[p. 74]

Luiffel-schrift

In de gekroonde Hoop,
Verhuurtmen paarden, chiezen, karren, alles goet koop.

Glas-schrift.

Waar zijnze nu die de Witten stelden boven Oranje?
Die snoevers, dat zy nu eens kikken dat Loevesteins gebroet,
Ze kregen nu wel licht een slinger door de blixem van Brittanje,
Datze hol over bol raakten met'er heele gestoet, gants onder voet,
Nu zietmenze vast, die'r afgod eerst maakten van de Witten,
Hoeze overal gemuilbant met hangende poetjens opzitten.

Luyffel schrift.

Samson vermorselde de Philistijnen, met al het gantiche gezin,
Maar hy was te beklagen, want dien goeden hals schoot'er zelf mee de bek in.

Om te schilderen gaan ik alle dagen uit,
Ik doe 't om gelt, of ik ben een guit.

[p. 75]

Luiffel-schrift.

Die het smeer vervalschen, en verkopen de lui quaat licht,
En een ider het sijn'ontsteelen in maat en gewicht,
Ik zeg, dat ik wenschten aan al die dit plegen,
Datze elk een houte neus van een elle lang kregen.

Te voren stond de Prins hier als een Held ten toon,
Nu voert hy een scepter in sijn hand, en op 't hooft een kroon,
Eerst was het Viva de Prins van Oranje,
Nu roep ik Schrik en strijk voor de Koning van Brittanje.

Glas-schrift.

JUdas ging hem verhangen, aan een dorre vlierboom, zonder groen,
Niet een Paap in geheel Brabant geloof il zal 't hem na doen.

Een pijpje goet Virginie-kruit
Dat haalt ons heel veel dampen uit:
Al is dit kruit niet goet voor 't lijf,
Zo is 't nochtans goet tijd verdrijf.

[p. 76]

Luiffel-schrift.

In de Koning van Engeland, leest het vry overluit,
Men verkoopter goet brood, en bakt harde beschuit.

Glas-schrift.

En wreekt u zelven niet, want eigen wraak lukt zelden:
My komt de wraake toe, zegt God, ik zal 't vergelden

Uithang-bord

Tot gerief van klein en groot
Baktmen hier goet Roggenbroot:
Dit 't niet gelooft die kan 't bezoeken.
Gy kunt het dragen in alle hoeken.

Luyffel-schrift.

Tot nut van kerk, stad en staat
Is 't dat men op den trommel slaat.

Opschrift

Sta toch beneden,
Lees hier de reden,
D' Hr. en Mr. Jan van Gronsvelt Advocaat
Des Hofs van Uitrecht, heeft dees kamer, die gy ziet,
Uit liefde puur gesticht door loutre charitaat,
Tot by stant van de liên, om Gods wil, anders niet.

Treet zacht mejuffertje, treet zacht,
Want strontjemaat heeft hier de wacht;

[p. 77]

 

Gy zult u hier voor al geen zeer doen:

 

Doch juffrou, hebt gy achterlast,

 

Zo houd u aan dees leening vast,

 

Gy moogt het hier wel vrylijk neer doen.

Glas-schrift.

Op den 3. Augustus zat Pieter Heng alhier,
En at in een uur 14 Pekelharingen zeer groot,
Met negen stuivers aan Wittebrood,
En dronk'er by 14 mengelen Bier.
Ik heb met hem het wedspel aangevangen,
Maar weinig was verloren als die keel weird gehangen.

Symen van Goog.

Luyffel-schrift.

Hier verkooptmen linnen;
Dies treed maar binnen.
Wy kunnen 't heel goet koop geven,
Dewijl wy 't halen daar 't zelf word gesponnen en geweven.

Mijn Vader heet Hans Jurgen de Mof;
Hy woont t'Uitrecht by St. Jans Kerkhof.

Glas-schrift.

In de Ridder St. Joris.
Men drinkt hier geerne brandemoris,
De Vader en twee Zonen dobb'len niet mis,
Zo dat de Moêr met drie gekken gebruit is.

[p. 78]

Luyffel-schrift.

Hier verkooptmen goet bier, noten, schol en krakelingen,
Verscheide soort van wijn, om helder af te zingen.

Glas-schrift.

Ons Jan, en noch een Jan, haar zijd' aan zijd' vermengen,
En spreeken van een glaasjen Frans of Rins te plengen,
Het ingewand door dorst en hitte zeer versmacht,
Wierd anders tot veel meerder ongemak gebracht.

Glas-schrift.

Koert Nachtglas at alhier op eene morgenstont,
Een vaatjen Boter leeg van ruympjes twintigpond,
En heeft met noodig brood dat sneedig leeg gegeten:
Wat dunkje heeft toen Koert ook niet wel glad gescheten?

Luiffel-schrift.

Hier verkoopt men schelpzant, kalk en biksteen,
Ik verkoop meer in twee dagen als in een.

[p. 79]

Op 't Krat van een Boere Wagen.

 

Ik ry veel met melk en boter na Amsterdam,

 

En ik krijg'er een schoone stuiver van,

 

Maar ik kand'er niet veel mé vangen,

 

Want ik moet het straks weer een ander langen.

Glas-schrift.

Dit 's Giertje Pieters huis, voor eigen, niet gehuurt,
Om dat zy blijven wil 't Courantje van de buurt.
Want wat bezoek Doctoors, of and're vrouwen krijgen,
Daar houdt zy notul af, om niemant te verzwijgen.

Luiffel-schrift.

Hier verkooptmen schulpzant, witzant, biksteen en loog,
T'een is niet goet in de maag, en 't ander is quaat in 't oog;
Maar om yzer, koper en tin blank te maken,
Zoo koopt hier gy kunt by niemant beter, raken.

Glas-schrift.

Toen de zieke was genezen
Wierd hy erger als voor dezen.

[p. 80]

Op het Conterfeitsel van Sijn Hoogheid, oud 4. jaren. Zijnde een byzondere consideratie van deze tijd.

 

Dit is de Oranje Telg uit het doorluchtig Bloed

 

Van Keizers, Koningen, en Vorsten groot van moed;

 

Gesteld tot straf van haar die deze Stamboom haaten:

 

Zo blinkt de morgenzon der vrygevochte Staaten,

 

Den onderdaan tot troost, den vyanden tot schrik:

 

Zo leeft in Willems zoon de strijdbre Frederik

 

En glinst'ren als een God de wapens uitsijn oogen.

 

De Loir zal in sijn tijd sijn Princelijk vermogen

 

Hersteld zien, als sijn jeugt de Manlijke Achtbaarheid

 

Bereikt, en door het staal sijn wettig recht bepleit:

 

Dan zal de krijgsdeugt van Nassauw in hem herleven,

 

En doen voor sijn rapier gekroonde Hoofden beeven.

 

D

Luiffel-schrift.

Die met vreden
Dit huis wil betreden,

Zonder verschil,

Die moet verdragen
Der wijven vlagen,

En zwijgen stil.

[p. 81]

Glas-schrift.

Weetje wie het grootste schelmstuk tussen vier oogen t' samen smeede?
Louys de veertiende en Jacobus de tweede.

Maar weetje ook wel wied 'er kaal af quamen, en anders uitviel alsze wel miende?
Dat was Jacobus de tweede en Louys de veertiende.

Inde Landgraaf van Hessen te paart gezeten,
Kanmen voor vijfd'halve stuiver drinken en eeten.

Glas-schrift.

Die Christus vervolgt en verloochent door sijn werken,
En sijn zeegestandaart plant op puinhopen van kerken
Op doode lyken, geschonden, geschoffeert en vermoort,
Getrapt, getreen, verbrant en gesmoort,
En door moordadige dragonders, met moedwillige soldaten,
Pijnigt en prangt sijn eigen onderzaten,
En dus weelig met sijn zwaerd gaat weyen in dien oest,
Landen en steden door vuur en vlam verwoest,
Ik vraag nu aan edelen, borgers en boeren,
Of deze de naam van den Alderchristelijksten Koning mag voeren?

[p. 82]

Een ander vervolgde hier op

 

Zwijg van Alderchristelykste, dewijl het moet na dezen

 

Niet Alderchrist'lykste, maer d'aldegroulyksten Koning wezen.

Graf-schrift.

Hier leit De Ruiter, Hooft en heil van Hollandts vloten,
De vrye Staat, werd door syn voet in 't hart geschoten.
Die noit volprezen held was met sijn zelfs te mild,
Dat onwaardeerlyk bloed werd veel te licht gespilt.

G.B.

Glas-schrift.

Een ander span syn net daar meest 't geluk hem wenkt
En vang of spreeuw, of snip, of snelgewiekte maarlen,
Ik prys een brave Neus die stadig paarlen schenckt,
Doch 't allerslimst van al het zyn maar waterpaarlen.

Hier maakt en verkooptmen alderhande zyde Stoffen;
Voor weinig tijd wond, van den Turk, de Keizer Ofefn.

In het Bos Schoenen, 't en zyn geen lompen,
Hier maaktmen nette meysjens Klompen.

[p. 83]

Glas-schrift.

Die dikke Jan Propdarm wil al mee van Staatzaken wat leggen snappen,
Maar 't is gelyk men zeit, de olijkste Snijers maken gemeenlijk de mieste lappen.

Al weer aan 't smooken, al weer aan 't stinken,
Het is nu eer Tabak te drinken.

Mogt de vierde Hendrik op zien, die door Ravaljak wiert vermoort,
De nazaat meineedig verbreeken sijn zegel en woort,
zou niet die grootmoedige ziel, gebynaamt de Groote,
Met sijn eigen zwaard de naneef ten zetel uit stoote?
Die aan al de waereld laat blijken door sijn heilloos gespan,
Dat hy volkomen de rol speelt van den grouwelyksten Tyran.

Gelyk een Jacht voor wind streeft door de woeste baren,
Zo zietmen de ydelheid van 't leven henen varen.

Luiffel-schrift.

Zelden is een wet zo vast
Daar niet wat te zeggen past.

[p. 84]

Glas-schrift.

Op hoeren te betrouwen
Kost gelt en naberouwen.

Dit heerlijk werk, dat gy hier ziet door Schilders hand gewrocht,
Word hier ten dienst voor ider een verkocht.

Glas-schrift.

Judas en Pilatus waren van een hair en gespan,
De eerste was de Makelaar, en de tweede de Koopman.

In de witte halve Maan
Verkooptmen Snuiftabak, voor die met sinking zijn zijn belaan.

Glas-schrift.

De Yersche Koning mag zo wat leggen wroeten, hy is al in de val
En fuik, daar hy endeling van zelfs in smoren zal.

Als ik met vreugd mag lappen, en rooken een pijpje met vrede,
Ben ik geruster als Louys de veertiende en Jacobus de tweede.

[p. 85]

Eenige Juffers, op een Hofté getracteert zijnde, daar een schoon beeld van Merkuur op en Pedestaal stont, namen het Snoei mes, en hakten hem het Manlik lit af. Waarom een andér Gast dit Vers schreef, en op het beeld plakte:

 

Hoe hier de K.. Kous de Meester speelt,

 

Zietmen aan dit mishandelt beelt:

 

Doch die de K ..... Knollen zo afsnijden.

 

Zullen gebrek van K ..... Knollen lijden.

Hoe mildelijk geeft d'Opper-Heer
Sijn gunstelingen rust en eer!
't Postmeesterschap (hoe wel begonnen
Als met meer last, wierd min gewonnen)
Is zegenrijk, tot vijftig jaar

Bekleet, door Koelof Meulenaar.

Van tweemaal tien, tot tienmal zeven!
't Is hem, maar wie is 't meer gegeven?

D'erkenner van des hemels gunst,

Schonk op 't Gedenk-maal deze kunst.

Postmeester wierd Heer Meulenaar.
Gele'en een halve eeuw: in 't jaar
Wanneer (gelijk als nu) de Schotten,
Tot Pausdoms stuiting t'samen rotten.

Toen Medicis zag d'Amstelstadt,

En juist dien dag z'er buiten trat,

De roê van Gods gerecht tooren,
Louis, dat Monster, wierd geboren;

En toen de Moeder, van die hier

Die vaers op maakte, swanger wier.

Geworden den 27 Dec. 1638.

D.SCHELTE

[p. 86]

Glas-schrift.

Meindert gy maakt ook vaerzen op sijn maat met voeten,
Daarom wilt gy ook datmen u voor Poeet zal groeten;
Maar Leendert doet veel meer, ô Meindert, datje 't weet,
Die maakt levendige vaerzen, en noch is hy geen Poeet.

Luyffel-schrift.

Hier vindmen Timmermans nagelen daar men maakt vast,
Apthekers, en Kruiniers nagelen eet men daarmen brast.
De Smit verkoopt sijn nagelen om 't geldeken zeer plat,
Maar Hans houd sijn nagelen en krouwt'er mee sijn gat.

Glas-schrift.

Mans achtbaarheid heeft klein ontzach,
Zo hy niets commanderen mach.

Luyffels-schrift.

Zo gy 't maaktzo is 't, maakt gy 't wel gy zult 't wel vinden.
Het is een schoone kunst datmen hout met hout kan dichte binden.

[p. 87]

In een glas, te Crommenie by de Schout.

 

Hillegond heeft een man gaan trouwen

 

Met groot goet, zo hy haar had gezeit,

 

Op den darden dag was 't haar wel negenmaal berouwen;

 

Want al sijn gelt had hy aan lijfrenten geleit:

 

Nu krijgt sy niet in hand, goe meid,

 

Dan dor vleisch en ledige fuiken;

 

Want sy kan haar mans goet tot'er wil niet gebruiken.

Opschrift

Tot hulp en troost van Man en Vrou
Is opgerecht dit nieu gebou.
In ruste ider hier sijn tijd,
En 't einde van sijn leven slijt.

Glas-schrift.

Hoe bly komt Venus aan met cierelijke dracht!
Maar ziet hoe droevig sy en vuil te scheiden placht.

Luifel-schrift

De Trou wierd ons eerst als een reus voor 't oog gestelt;
Maar nu gelijk een dwerg, mits Ontrou haar verzelt:
Dat zietmen hedendaags by mannen en by vrouwe;
Was 't om de werelt niet, de Trou zou niemant houwen:
Daarom zo raad ik dat een ieder voor zich ziet,
Vertrouwt in tijd van nood uw eige vrienden niet.

[p. 88]

Glas-schrift.

Twee namen kan ik zwaar begrijpen in myn kop;
Want Godsschalk en Ysbrand dat steekt my in de krop,
D'een is een gruwelwoord, en d'ander vlak gelogen.
God straft de Schalken, maar wat Ys brand voor onze oogen?

'Is wis de Luitersche zyn fijn,
Beide in gewicht en maat;
Daarom 't schier al de Bakkers zijn,
Doch Jan-vaar met de Schaal omgaat.

Glas-schrift.

'k Hoop voor, en na mijn dood, alhier op dezer aard,
Slechs voor een eerlijk man by elk te zyn vermaart
Het schrapen lust my niet, het woekeren noch min.
Ik doel naar 's Hemels erf, dat is het grootst' gewin.

Voorval 1690, 2 February, voor 's Burgermeesters deur.

Neel vraagde 't Amsterdam, Wel wat is dit gedoent',
Dat in dat huis zo word gestrijkbeent en gezoent
Van al die Joffers met haar koetzen, en die Heeren?
Dees komen, zei Sinjoor, die Heer^* feliciteeren
Die Burgemeester is geworden, hoog geeert
Wel, zeize, word sijn Vrou dan nou ook g klisteer

* Sy verstont het woort feliciteeren, voor klisteeren; te meer, dewijle sy den Heer zelfs alleen zag by de deur komen.

[p. 89]

Voor een Huis, ter Goes.

 

Gebrek van broot en 't lang verbeyen

 

Doet eten korsten van pasteyen.

Luiffel-schrift.

Hier in het witte Garenhuis verkooptmen garen om te naayen,
Tot Speldewerken is 't mee goet, en ook om koussen van te braayen.

In de Kat zonder nagelen, dat is een van de goeyen,
Maar die hier binnen woont die laat haar nagelen groeyen.

Luiffel-schrift

In de drie Kannen, verkooptmen Kannen en Kruiken,
Alsze niet breeken kanmenze lang heel gebruiken.

Uitwendig is geheel onwis,
In 's menschen hert de wereld is.

Dit huis is Gode bequame.
In 't gulden Hoest is sijnen name.

Luiffel-schrift.

Dit Hert dat smacht van dorst, door 't jagen heen en weer;
Maar ach den mensch is koel, en dorst niet na den Hoer.

[p. 90]

Opschrift,

Dit Huis is gebout door Knelis van Moort,
In 't jaar van sestigen, zo het behoort,
Ik heb het voort met reed gelt gaan betalen,
Dies kand'er niemant voor schult iets afhalen.
'k Wensch dat'et lange jaren blijft staan.
Doch als ik sterf mag 't mee wel vergaan.
Want mijn Naastbestaande hebben my altijds benyd, en niets gegont:
Dies gun ik haar geen erf als d'uitgekakte stront.

Luyffel-schrift.

In de oude Wilde Boer, die geneest'er veel van gebreken,
Want van sijn zalfkan de heele werelt spreken:
Hy rijd te paart, maar sijn navolgers gaan te voet,
Schoon dat de zalf by my daarom is even goet;
Maar zoek na Arent, laat uw oogen niet verblinden,
Ik ben sijn zoon niet, maar een van sijn naaste vrinden.

Opschrift

In de gekroonde Nachtegaal
Verkooptmen wol'by de baal.

Luyffel-schrift.

Hier verkooptmen Koffie en Sukelade,
Serbette, Thee, en Limonade,
Gezuiverde Huy en goe Toebak,
Komt in en proeft het met gemak.

[p. 91]

voor een huis, te Haasdrecht.

 

Hier scheertmen alderhande baarden,

 

't Zy laag van staat, ofhoog van waarde.

 

Ik scheer al na de baarden zijn,

 

Die wel betaalt, heel zonder pijn.

 

Dies komt vry, is'et u begeeren,

 

Ik kan ook sonder messen scheeren.

Glas-schrift.

LOuis schreef verachtelijk aan sijn Hoogheid:
Willem burger van den Haag.
Hier op heeft hy nu sijn antwoord te wachten alle daag.
Of de man zelfs, dat wellicht kon zijn, van malkand'ren in 't kort t'ontmoeten,
Dat Willem uit den Haag, Louis van Parys te Versailjes quam begroeten.

Hier in de Blaas met boonen,
Daar trektmen goe patroonen
Om kanten na te maken,
En so aan gelt te raken.

Luiffel-schrift.

Hier maaktmen Kaarten om mé te spelen:
Doch die geen gelt heeft moet het hier door niet steelen,
't Is tot vermaak en tijd verdrijf,
Zoo speelt een man wel met sijn wijf.

Hier in de Zijbaal verkooptmen veel slag van zyen.
Die 't laten weeven wil, moet het eerst doen beryen

[p. 92]

Voor een Huis te Vlaardingen.

 

In d'Algemist verkooptmen kruyen, en drooge waren.

 

Als 't al gemist is moeten zy naar Oost-Indjen vaaren.

Hier verhuert men rouw-goet om de doden mé te begraven,
Ook kannen en glazen, om daar uit het hart te laven.

Ziet dit hovaardig mensch zich zelf in top verheffen,
Groetmoed'gen Icarus u val zal lijdig treffen,
Uw vleugels smelten, sy en kunnen niet bestaan,
De zon verteert haar, en uw krachten zijn gedaan;
De vader raakt'er deur, die laag heeft kunnen vliegen:
Zo komt de grootsheid ook veel menschen te bedriegen;
Want hedensdaags zietmen dat kinderen haar staat,
In kostlijkheid en pracht ver boven de ouders gaat.

'k Behoe mijn kudde, zonder slapen,
En zorg voor mijn onnoos'le schapen,
Op dat de wolf haar niet verslint.
'k Wensch dat de Heer my mee zo mint.

[p. 93]

By de Boomtjes te Rottterdam.

 

Dit's in Christoffel, die met sy stok de zee kon overspringen.

 

Hier verkooptmen oprechte Rottings, Wandelstokken en veel meer andr'e dingen,

Luifel-schrift

In de Koning Nebucadnezar, die zeven jaren leefden in 't velt,
Tot dat hy van syn volk weer wiert ten toon gestelt,
Om zo, gelyk voor dees, syn landen te bestieren.
Men verkoopt hier Hagel en Kruit, Maten en Bandelieren.

Dees Molen touwt zeemleer, en dat met traan.
Doch 't wort eerst door menschen handen gedaan;
Maar de Haarlemmer touwen, touwt met drooge streeken,
Dat haar de traan door d'oogen komt uit te breken

Luyffel-schrift.

Dit is in de zeven wyze Maagden, wilt weten,
Haar lampen branden, sy hebben haar olie niet vergeten.

Hier in Biron, wel eer de blixem van de Franssen,
Daar maaktmen Schoenen, zo tot lopen als tot danssen.

[p. 94]

Op een Schuit van Amster. op der Goude.

 

Klaas Joosten vander Marken is Schipper van deese Schuit,

 

Om met Gods zegen te varen, daar zijn wy over uit.

 

'k Wensch maar na goede vracht, om eerlijk van te leven.

 

Wy varen altijd voort of 't droog is ofte diep

 

De jager slaat maar deur, de wind is in de zwiep.

Hier in de stapel Was, maakt men Waskaarssen om te kijken,
Ook Waslicht voor de Snyers om de naaden te bestrijken.

Luiffel-schrift

Hier in de Velzer Heer, die Graaf Floris verwant,
Verkooptmen kalk, steen en zant.

Hier in de zuiv're Enkhuizer Maagt,
Die drie Haringen in haar wapen draagt,
Verkooptmen haring met de tonnen.
Zo d'er niet veel gevangen is, zo wort'er weinig gewonnen.

Luyffel-schrift.

Hier in de Bok kan men de beste Mostert malen.
Mendalze u brengen die 't te vart is om te halen.

[p. 95]

Op een Wind-deur in 'sLands Welvaren te Haarlem.

 

De Welvaart van het Land wil ons den Hemel geven,

 

Op dat wy neering-rijk in voorspoed mogen leven,

 

Dat onze Zeevaart niet gekrenkt wort nog belet;

 

Maar dat al 't snood gespuis word tot de gront verplet

 

So bloeye Oranje tot behoud van Stad en Staten,

 

Tot spijt der vyanden, en alle die ons haten.

Zerk-schrift.

PYthagoras die leide een steen
Voor 't school, in 't oog van ider een,
En schreef: Het is een beest der beesten,
Die niet leert wat hem dient op 't meesten.

Luiffel-schrift.

Hy was in sijne ziel wel wreet,
Die d'eerste scherpe sabels smeet.

Opschrift.

In de Hoedemakery, zeer onrein,
Maaktmen hoeden gemeen en fijn,
Voor Burgers en Heeren,
Om malkander te caresseren,
En maaktmen oude Hoeden schoon,
Om kleine loon.

Glas-schrift.

Menagietje was zo zuinig op alle ding,
Datze haar wel reinigden eerze van 't Kakhuis ging:

[p. 96]

 

Doch zat'er wat aan 't hembt, als d'eerswis was vergeten,

 

Dat morrelde sy'er af, en gaf 't haar kipjens t'eeten,

Luyffel-schrift.

Zo lang Oranje bloeit in 't hart der burgery,
Is 't Vaderland bevryt van list en schelmery,

Opschrift,

Door louter gewelt,
Van menigte der vrye Westvriesche natie,
Wiert Bossou gevelt: Dit hier gesteld,
Totlofteeken van Gods gratie.

Den 11 Octob. 1573.

Ik danke u, God, gy my toevoegt
Al 't gene dat my, ziel vernoegt,
En zo ik in uw gunst mag staan,
Laat noit 't Vernoegen van my gaan.

Anno 1573 men zag,
In October den elfden dag,
Graaf Boslu hier verovert tot Hoorn;
Gevangen in dit huis hy lag,
Even drie jaren na den slag,
Dien hy op de zuiderzee had verloor'n.

[p. 97]

De Stads Uitroeper t' Edam heeft omgeklonken, 1689.

 

Daar zijn 3 Amsterdamse Juffrouwen verloren, vry Swart van Hair en Kleeren, die haar weet aan te wyzen, addressere haar aanstonds in 't Hof van Holland, alhier, en zal een braafglas wijns tot een vereering hebben.

Dat de Waerts het wel bedochten,
Dat sy het bier weggaven en niet verkochten,
Menig zouden by de Waerd ingaan,
Die'er nu daar buiten blyven staan.

Glas-schrift.

't Graau mocht geen Wit meer zien, 't riep niet als om Oranje,
Oranje, geef aan 't graau hun oogwit nu toch kanje.

O! ranje menschen aan, neen vriend, dan schey ik vanje:
Maar toen Oranje riep, toen leende ik mé 't oor anje

Die rijden wil met deze Wagen,
Die moet na Jan van Rotte vragen,
En zo hy niet rijd na uw zin,
Zo blaast de Rotte van achter in.

Glas-schrift.

Het werelds goet baart veel gequel,
Het brengt de menschen in de hel,
En blijft'er zel ver buiten,
By 't overschot der Guiten,

[p. 98]

De Jongens t'Amsterdam, riepen, eermen haar koten horren mocht

 

Wie wil horen, wie wil heulen?

 

De galg is omgewaayt de dieven lopen speulen.

Hout en is geen turf,
Zwijgt van de Bakker, of ik bruy jou voor je murf.

Luyffel-schrift.

Ik Kan om dat ik niet en kan.
Dat ik kon ik zou niet Kannen;
Maar om dat ik niet en kan,
Zo Kan ik.

Die wil heten goet van aart;
Die maak het effen met de Schipper, Voerman, en Waard.

Voor Kat en Hond, die garen lekken,
Moetmen Pot en Schotels dekken

Glas-schrift.

Ontrent het Kaartespel en Paarden te verruilen,
Daar zietmen meest den tijd een Boefjen onder schuilen.

In dit huis is geboren
Erasmus zeer vermaart,
Die Gods woort uitverkoren,
Ons heerlijk heeft verklaart,

[p. 99]

Opschrift,

Den 8. October is gebaart
Erasmus, wijt vermaart,
Den 12 July 1536. gebragt ter aart.

Marytje Jacobs man, is Maartje Karels zoon,
Die joeg, door Hollands macht, sijn Schoonvaar van den throon:
En zit op dezen dag te pralen met de kroon.
Dit staat Oom Jacob slecht, en Willem-neef heel schoon!
Dit moet Louys-neef zien, en roept, Wat spyt, ô Goôn!
Wie had dit oit gedacht van Willem Willems-zoon?

Van binnen ben ik hol, en heb een vierkant gemak.
Dicht zijn mijn wanden maar een gat is in mijn dak,
Mijn hert is vuur, mijn maag met een draai
Is in een oven gebakken van gekneede klaai,
Meest ben ik onderzaat, van dat elk man bemint en begeert,
Daar het vermaarde Troyen om is gedistrueert.

Een Stoof.

Elk huis
Heeft sijn kruis
Hier woont de vrou, maar de man leit'er t'huis.

[p. 100]

Op de Stok van een Uithangbort ter Goes.

 

Hier verkooptmen bier, brandewijn en Mé

 

En Zalm, als men die heeft by de snee,

Vermaaklijk tijdverdrijf in eenzaamheid,
Ontsteeke pijp en ketel in de brand,
Die my van dampen reinigd, en 't verstand,
En mijn ontruste geest te ruste leit.
Tabak, die mijne ziel vaN zorg bevrijd,
Zo haast als ik u zie vergaan tot as,
Zo haast zie ik, als in een spiegelgals,
Het ware beeld mijns levens op een tijd.
En als ik by my zelve uw zin begrijp,
Terwijl ik in gedachten zit en smook,
Zie ik my zelve en uin yd'le rook,
In de ope lucht vervliegen uit mijn pijp.

Luiffelschrift.

Vooriders gerieve is't gene hier ten toone staat,
Ik u verkope wat bouwen van steen aengaat,
Van Hoeven af anders wat u van nooden is.
Voor geltik u diene; want het al om den broode is

Een opgepronkte zaal, daar onder een goet paerd,
Daar op komt menigmaal een ongenoode Waerd.

Luyffelschrift.

Komt huisman, zoekt hier uw gerijf,
't Zy Harnas of Gareel voor paarden om haar lijf.

[p. 101]

Voor een Huis, Ter Goes.

 

Gescheid u leid,

 

Weest niet bereid

 

Om dat te wreken fel:

 

Want Petrus zeid

 

Schuwt nydigheid;

 

Wilt altijd spreken wel.

Dat zijn wel elendige Papen en Schapen,
Die geern lekker eten, en lange slapen.

Gys diende eens kleine Postjens voor.
Elk juffer smeetse van 't Teljoor.
O! wat 's hier elk een lekkerbek,
Zei Gys, jy zult noch hebben Pos gebrek:
Want die het kleintje hier versmaat,
Krijgt zelde een van de grootste maat.

Glas-schrift.

JAN, Hagel-wit van ziel, betichtmen als verrader,
Jan Hagel, WIT nu wars, vermoort in hem's Lands Vader.

Jan Hagel WIT ontzielt,

JAN, Hagel-wit, vernielt,

Zyt zuiver, wit werd noit als met gal zwart gemaakt,
Dan is en blijftze zwart. Maar let op 't paar Gebroeders.
wy, zuiver WIT, door gal by't graau ook zwart, geraakt,
Zijn weer, als voren, wit. O leefden noch's Lands hoeders!

[p. 102]

Luiffel-schrift.

Isaâk gaf Jacob de zegen, door 's moeders bedryven,
Dies moest Ezau, tot sijn leetwezen, wel een ongelukkigen drommel blijven;
Want op sijn Geboorterecht had hy in 't minst niet meer te hopen,
Hier maakt en verkooptmen tot iders gerijf alderhande knopen.

Ik ben oud en slof.
Ik zou wel boren, maar 't staal is'er of.

Verstaat den zin,
Hier moet wat in.

In den dorstigen hond,
Verkooptmen toebak by 't loot of pont,
Die 't wel gebruikt die is 't gezont.

Margrietje mijn Nicht
Is geheel ondicht;
Sy slacht hare Neef,
Z'is zo dicht als een zeef,
En is gequelt met de poepende Jicht,
Daar by een ruischende Watermolen.
Maar, om redens wil, houdze die verholen.

Hier lag eerst Junius noch taalloos als een kint:
Wiens wederga men niet in zeven talen vint.

Il. Bruno.

[p. 103]

Glas-schrift.

Zo 't recht geschent mag zijn, zo is het om 't regeeren.
In and're dingen houd de deugd en trou in eeren.

H. Bonkje hebt gy vracht?
B. Neen mijn heer ik sta en wacht.
H. Wilt gy my wel dienen?
B. Ik en mijn paart hebben zes goê bienen.
H. Gy moet u wel wachten voor alle boeten,
B. Gy kunt het loon na d'arbied weer verzoeten.

Die hier komt kakken,
Kakt vry, en laat het zakken,
Vermits een ider weet
Dat alles kakt dat eet:
Maar die zo schelms wil wezen,
En dit Rym heeft gelezen,
En kakt of smeert, uit booze wil,
Met voordacht op de bril;
Die wensch ik van sijn bollen,
Die hem de naars uit rollen,
Of alias sijn stront,
Een hand vol in sijn mont.

Laat and're patryzen verkopen, en al ander adelijk gebroet.
Ik win met veugelen mijn kost, en dat doet my goet.

[p. 104]

Glas schrift.

Kon men des menschen hart als een vat boter steken,
Wat zoumen d'er wel vinden, die met een schijn
Wonderlijk van de deugd en vromigheid weten te spreken,
En echter bedriegelijk en dubbelt valsch van harten zyn.

Ik wou dat die de Prins haten borsten als padden,
En datze elk een neus als een olyfant hadden.

Klaas, Jean en Pier de Porcq die quamen uit de Mis
d'Een sprak den ander toe: 'k Heb zulken grooten pis!
Wel pist dan aan die boom. Neen dat 's voor Catholyken,
Zei een: Maar ginder woont een Geus, laat ons daar zayken.
Sy quamen uit de Mis, en was 't dan noch gemist,
Daar door drie Mis aaps wierd een Geuzen boom bepist?

Die timmert aan de weg, voor ider een sijn oogen,
Word menigmaal begekt, en meerendeels bedrogen.

Glas-schrift.

Wie wys is laat zich niet te licht verleyen
Door dronke boeren, of hoeren die schreyen.

[p. 105]

Op de Deur van N.N. geplakt.

 

Hier woont een jongen Baas, een Vryer wel benaait,

 

Die roemt dat hy wel rium twee duizent Koussen heeft gebraait,

 

Wyl zeven hondert Steên van hem zyn doorgekropen.

 

En zesmaal daags sijn konst gebragt heeft op 't Toneel:

 

Wat dunkje van Sinjoor? roemt hy zo byster veel?

 

Want wie de Cyfferkonst maar even heeft doorlopen,

 

En die syn jarenstyd eens recht multipliceert;

 

Hy word voor Professoor der Kous gepromoveert,

Gelyk gelykelyk elks lyk geen lyk gelyk was,
Van 't edel Broederpaar, toen 't graau hun had vernielt;
Zo leek den Haag niet meer een lustplaats, mits men blyk las,
Van moordenaars gelaat, uit die hun had ontzielt.

Luiffel schrift.

Laten myn vyanden my benyden, haten en misgunnen,
Ik zal myn best doen, sy mogen ook doen wat sy kunnen.

Glas-schrift.

De moeder zei: hoor Kaat, wat is dat toch te zeggen,
Dat jy je roklyf in bey je zyen uit moet leggen?
De wagen gaat niet recht, daarom zegt wat'er schort,
Je rokken worden vast van achter lang, van voren kort:

[p. 106]

 

Maar Moeder, zeide dochter, versta ik my op die secreeten?

 

Vraagt dat aan Leendert, onze Bakkers knecht; die, loof ik, zal 't wel weten.

Die kluift het been,
Moet zijn alleen.
De hond en wil geen makker lyen.
Zo ook de minnaars die gaan vryen,

Luiffel schrift.

Ik heb nu zeven jaren over een huid getout, dat ik naar mijn aam heb moeten hygen,
En hoe dat ik'er op leg en arbey, zo kan ikze noch na mijn zin niet krygen,
Ik werk'er op nacht en dag,
En sy blijft noch al de zelve slag:
Waren al de huiden van dien aart, ik wilje dat wel verklaren,
Ik gaf het leertouwen de zak, en wou liever na Oost-Indjen varen.

Al wie voorspoedig en gerust wil leven,
Moet elk sijn vol gewicht en rechte maat geven.

In de blaauwe gekroonde Kous,
Woont Nebucadnezar de Smous;
Sijn vrou leert de kinderen Hebreeuwsch lezen en schrijven,
En verkoopt ook ingeleide Limoenen en gezoute Olyven.

[p. 107]

Op de Wind-deur van een Varkeslager, daar Barend van Galen afgebeeld was, zittende op een varken.

 

Hier ziet gy Barent van Galen in sijn Pontificaal verheven,

 

Zo als hy ter jacht plag te rijden in sijn leven,

 

Gevolgt van sijn adeldom in gelijke pracht,

 

Als opperste Jaagmeester van de Westfaalsche Swijne-jacht.

Hier op de kamer woont een Stijfster, sy gaat ook uit stijven.
En presenteert haar dienst om elk daar in te geryven.

Glas-schrift.

Als een Jongman een Oud-wijf komt om haar gelt te trouwen,
't Is zeker en gewis,
Want dat en gaat niet mis,
Zal hy voor'er schijven noch een jonge daar nevens houwen.

De Leerplaats van de Hooggeleerde
Werd dik een leerplaats der verkeerde:
Dies ongelukkig die Studenten,
Wiens Professoors haar zulx inprenten.

Neemt meisje 't eerst van een Meloen,
Het middelste van ham, het leste van een hoe N.
Dit recht geappliceert, na konst, als 't hoort te wezen;
Probatum est, gy zijt in 't kort zeer zacht genezen.

man

[p. 108]

Glas-schrift.

Veeltijds zal men zien, die d'er wel wil op merken.
Dat hoerhuizen zich voegen ontrent de kerken,
Het spreekwoort is dan waar, en zeit zeer wel,
Daar ons Heer een tempel heeft, bouwt de duivel een kapel.

Kan ik de man wel eens spreeken, vraagden ik gistren aan de deur?
De man? zo sprak de man zelfs, want hy was juist veur:
Hier is geen man vrind, daarom hebje abuis,
Wel hoe! zei d'andere, ben jy niet de man van'thuis?
Die naam heb ik wel, voegde hy daar weer op, maar als ikje onderrechten zou,
Zo leg ik hier slechs t'huis, maar hier woont wel een broekdragende vrou.

Dat was een eldermentse nar, zou ik me zo van een wijf laten bruyen,
Ik namze liever iens helder by'er ooren, om'er zo eens bombam mé'te luyen,
En wouze haar dan noch niet transformeeren, zo wil ikje dat wel zeggen,
Dat ik'er zo wat menschevleis, en van dat Moscovisch vaamhout op zou leggen.

Daarom zijn 't Jan-gatten, Memmetrutten, die'er manlijk heit dus laten onteeren,
En rechte Loerlappen; die'er van zulke boze duivels laten overheeren.

[p. 109]

Daar na de Vierde aldus:

 

Ik heb'er daar ook ien die al te mets de vlag wel zou willen voeren;

 

Maar zo ras sy begint weet ik die wel haast de bek te snoeren,

 

Datze niet kikken durft: ik weet wel dat'et geen fatsoen is dat men een vrou slaat;

 

Maar ze moeten ook zo de baas niet spelen datmen't verstaat;

 

Drink ik een glas wijn of bier dat moetze aanzien en verdragen,

 

En als ik'er eerlijk de bek op hou, dan heeftze vooral niet te klagen.

Wat reden hebt gy doch dus bitterlijk te klagen?
Gy zegt dat zeker vriend uw roosje heeft geplukt:
Had gy het niet gewilt't was niet afgerukt,
Troost u dan met de hoop van hier na bet're dagen.

Glas schrift.

Een groote, in sijn grooten staat.
Kan doen groot goet, en ook groot quaat.

De kerk van Luther wort gebouwt, zo ider meld.
God loont de gevers, want't is voor gebedelt gelt.

Luiffel schrift

Je moogt den heelen Haag deurlopen, en overal vry gaan zoeken,
Hier maaktmen de beste kinder-aperokken, en vrouwe-onderbroeken.

[p. 110]

Discours van de Princesse d'Oranje met den Admiraal Tromp, voerende het Schip de Princes Amilia

 

Haar Hoogheid vroeg aan Tromp, Mijn Heer ay wilt my zeggen,

 

Wat dochtje midden in dien Slag, zo voor als na,

 

Tromp had siin antwoort ré, Mevrou 'k zal't u uit leggen,

 

Ik dacht, Roert nou je gat Princes Amilia.

Die sijn naasten haet,
Om dat het hem wel gaat,
Die bouwt sijn zelven een verdriet,
Edoch 't en schaad sijn naasten niet.

Hier in de Meeremin,
Giet en verkooptmen alderhande Tin,

Luyffel-schrift.

Hier maaktmen Handschoenen voor mannen en vrouwen,
En kleine kinders, ook vrijsters die trouwen.

Uithangbord.

Hier in het Varken met volle prammen,
Verkooptmen goede Worsten en Westfaalse Hammen.

Luiffel-schrift

Hier maaktmen Kleren voor varende luy,
Ook Bultzakken, en al den bruy.

Hier in de Bisschop Sinte Niklaas,
Hy was wel goet, maar geenzins dwaas:
Hy toonde mildadigheid aan jongen en ouwen:
Daarom maakt men hier Kapers en Mussen voor kinders en vrouwen.

[p. 111]

Luiffel-schrift.

De Kraay die vliegt om aas te zoeken,
Daarom bak ik hier ook Boekkende-koeken.

Hier woont Aecht de Tamboer, die 't noch als de beste wel zou klaren.
Sy heeft tweemaal met Tromp voor Matroos gevaren.
Sy is van leden gezont en fris,
En kan zwemmen als een vis,
Gelijk sy onlangs noch een kint uit het water verlosten.
Die'er wil zien hoeft het maar een glas bier te kosten.

Hier woont Rachel, de vrou van Mozes Polak.
Sy verkoopt ivore en hoorne kammen, zilver strooyzant, en lak,
Ook swarte pleistertjes voor de meisjens, om de tantpijn te stillen,
Als ook Neurenburger zalf, en oprechte Frankfoorder pillen.

Graf-schrift,

Zo kloekheid, iver, deugd, gunst, minnelijke zeden,
Een Herder by Gods volk zeer lang verblyven deden,
Niet eerder als zeer grys wierd Tenning, hier geleit,
Daar hy vroeg rust van moeit'en Christi komst verbeit.

[p. 112]

Glas-schrift,

Het grootste Mal dat men in de werelt vint,
Is een Groote Mama, en een Kints Kint.

Hier onder deze steen
Daar leit mijn vleesch bene'en,
Van alle strijt ontbonden,
Van ziekt', van zoud'en straf,
Rust ik hier in dit Graf,
Bevrijt door Christi wonden
Mijn ziel, mijn waarde ziel, nu eeuwiglijken leeft,
In zulk een hogen vreugt als haar de Heer nu geeft.

Hier in het Klokhuis word het grof kanon gegoten,
Dat aard en zee en lucht doet beven door sijn kracht,
Wanneer het uitbraakt 't geen het lichaam heeft besloten;
Dan proeft sijn vyand eerft dien onweerstaanbre macht.

Uithangbord

In't Oog in't Zeil alhier,
Verkooptmen goet Weesper Bier.

Wie't voldoen van sijn schult niet heeft in Christi wonden,
AlMIST hy dik een veel, hy mist noit recht sijn zonden.

[p. 113]

Een ander.

 

Helpt Heere Jesu helpt, ô gy Samaritaan!

 

Verbint mijn wonden,

 

Vergeeft mijn zonden,

 

En schenckt my u gena, zo ga ik hemel aan.

Glas-schrift.

Een Oud Man en een Jonge Vrou,
Is al den dag zorg, en ider nacht berou.
Luiffel-schrift.

Hier in de Hoppezak verkooptmen Hop om bier mé te brouwen:
Hoe dat het zwaarder gebrouwen is, hoe dat'er de menschen meer van houwen:
Al is de Hop licht, hy 's evenwel vol vreugt.
Daar is menig die zwaar schijnt en is licht van deugt.

Glàs-schrift.

De Swaan voert ider kroeg, zo wel in dorp als stad
Om dat hy altijd graag is met de-bek in 't nat.

Uithangbord,

Dit is in den dollen Hartog te paart, zeer vailjant.
Sijn spreekwoort was, Gottes frunt, und der Paffen vyand.

Wie dit borreltje of het mes afhaalt moet kiezen, en lyen,
Dat hy tegen my moet borrelen, ve.hten of snyen.

[p. 114]

Luyffel-schrift.

Hier maaktmen basien, fluiten en veelen,
Om door't geluit elks herten oor te streelen

Graf-schrift.

Hier leit Trijn Snaps.
Sy had altijd veel klaps,
En dit en heeft'er tot den einde niet berouwen:
Maar ze leit daarze leit, ze zel nou haar bek wel houwen.

Dit is in Keulen, het Duitsche land.
Hier verkooptmen Moscovische gerookte Zalm, en gezoute naar advenant.

Luiffelschrift.

In de drie eed'le Kikvorschen, die Jupyn om een Koning gingen verzoeken,
Hy gaf haar een stuk Houts, dat gingen sy vervloeken;
Doch Jupyn gaf tot straf haar toen een Oyevaar,
Die sy ontfingen; doch haar leven liep gevaar,
Die willig 't juk ontfangt moet daar niet over klagen.
Die Heerschers zoekt, moet ook haar Heerschappy verdragen.

De vier Heemskind'ren moesten wis den drank geweldig minnen,
Wijl sy zijn 't Uithangbord by waarden en Waardinnen.

Gril

Klaas vraagt Jan leefje noch? Wel hebje al een Vrou
Ja Heerschop, 't Derde Webb' dat is alop't getou.

[p. 115]

 

En is ten naasten by al hallef afgeweven?

 

Doch was het nieu het zou noch veel genoegen geven.

Dits de oude Itaaljaan, wiens balsem dat wel eer
Van al de werelt kreeg de alderhooste eer;
Ik ben sijn Nazaat, hierom wilt my vry geloven,
Gy vind die balsem noch by Jannes Kerrikhoven.

De dood is eene stale wet-
Die door geen jonkheid word belet;
Gelijk men ziet aan deze Baar,
De eene die gaat voor, de ander volgt'er naar.

Glas-schrift.

Zijt lustig / und nimt waar/

Drinct gar aus/ und bezalet baar/
Und richtet dich nach deiner tessche/
Und nicht na dem Wihrt seiner flessche/
Zons werd ihr gebeuren wie dijner gespan/
Der die jongste von der Wihrt de muts van de topff af nam.

In d'Admiraal Piet Heyn, tot Vlissingen.

Piet Heyn die won de Zulver vloot,
En sloeg spek-jan den Spanjaart doot,
En bragt ons Konninklijken buyt,
Toebak en alderhande Fruyt,
Lamoenen en meer, toen was'er geen noot,
Sijn naam die leeft noch naar sijn doot.

Luiffel-schrift.

In den Vorst Bacchus, die de wijnrank dede planten,
En in triumphe voert, gedient van sijn Bachanten

[p. 116]

 

Verkooptmen wyn by't vat, niet by de kleine maat,

 

Mits ik de Pachter niet noch hy my recht verstaat.

Geen Medicyn kan zijn zo groot,
Die helpen kan in doodes noot,
De beste konst die staat dan stil,
En God de Heer die doet sijn wil.

Luyffel-schrift.

Hier woont oude Freek sijn dochter, Trijn met'er borsten,
Sy verkoopt Westfaalsche Hammen, en hagendeveld van Metworsten.

Glasschrift.

Zo ik buiten staat en krijg mijn ruft kon vinden,
En, op een onstrafbare wys,
My onthalen met mijn vrinden,
Had ik op aard geen Paradys?.

Luiffel-schrift

Ziet hoe dien arme duivel krijt,
Om dat sijn koe op sterven leit:
Ik wed hy wis sijn wijf wel voor de koe zou geven:
Hy heeft gelijk, 't wijf doet maar quaat, en de koe geeft melk om van te leven.

Glas-schrift

Les armes sont pour Son Altesse.
Et mon coeur est pour ma Maistresse.

Hier maaktmen kappen, lokken en krullen,
Om jonge of leelijke vrysters wat cierlijk op te hullen.

[p. 117]

Op een Doodbaar, te Dockum.

 

Ons leven is maar eenen dag,

 

Vol ziekten en vol naar geklag,

 

Vol rampen, dampen, en verdriet,

 

Een schim, een droom, en anders niet.

Glas-schrift.

Ik heb 't bezocht, wilt gy't onthouwen,
Geen gelt aan hoeren noch aan Joden te vertrouwen.

Luiffel-schrift.

Wil ik eeten, zo moet ik werken;
Ik woel met mast, en schip, om't hart en buik te sterken.
Plant dit vry in uw harssens,
Hier woont Baas Lambert Karstens.

Glas schrift.

De Drost met sijn verstant en staart,
Is twee duim en een quaart,
En by de Boeren in't Gooy gemeten,
Twee duimen en eenige stroo-breeten.

Luiffel schrift.

Merkt hoe Zoilus met list
Sijns naesten feylen teekent,
En daar hy zelfs in mist,
Niet eens en telt noch reekent.

Ziet deze Koe heeft Laarzen aan,
Was't noch een Bul dan kon het gaan.

Luyffel-schrift.

Men bind hier en verkoopt verscheide soort van Boeken,
Om't merg der wetenschap met kennis uit te zoeken,

[p. 118]

Te Doesburg, in de Dageraat.

 

Dit 's in de Dageraat, die ons nu komt verschijnen,

 

En doet al't nacht gezicht door hareglans verdwijnen.

 

Ik wensch dat ik gezont die weer zie ondergaan,

 

Om morgen met den dag met haar weer op te staan.

Copie van de Houwelijkse Voor waarde
alsnoch voor een Rariteit bewaart wordende, in den Dorpe van Linnen.

't Jaar onses Heeren Jesu Christi 1453. is komen voor my Willebort Renne, Schrijfklerken den Dorpe van Linnen, Nanne Dirck onser Buur-bruigom aan de eene zy, ende Foeke Maerten, Bruid, aen de andere zy, kennen t'samen te hebben gezet Trouw en Houwelijck, onder zeggen hier na schrijvens; Sal Nanne ten Trouw en Huisvaart brengen, alle sijn land, zant, koe, stier, schaap, en verder Bouw. De Bruit haer Feest, en dagelijcks peys vier keurssen, een ziel, meer kleer, linne, wolle, maegt, of soodaan als haer den Bruigom op verklaren des Pastoors mogt gevonnen hebben, sonder wijt, of naseggen Nanne Dirck onser Buur sal haer twee reisen ter weeke strijcken, den Goede weeke niet. 't Verdere moet t'sijner keure staen Sal haer ten vijf jaer een ziele koopen, de voerning sal Foeke doen, ook buyrén riest, Nannens prijse sal Foeke self stellen

[p. 119]

by dage ofte by nachte, mits hy haer daar voor voer kenne; doch sestig jaren oud, sal Foeke sijn hant als voor mogen volstaan met Queesten of Papenfoel Foeke sal St. Willebord eeden voor den Sacrament. 't Eerste Jong dat van desen Trou sal komen, zal den Pastoor of sijn Moer als Peet ten Vonte namen, t' zy man of vrou kinne. De Bruid sal by den Pastoor 'thuis blijven tot den Sacramentsdag toe, sonder Queesten of Jongst gaen So slaen, kijf, of wee quam (dat alle Heiligen hueden) sal den Pastoor naer Biechte seggen, en ten proef scheiden, Zo Foeke kinde werde, sal den Pastoor eerst wyen, eer haer Nanne weer kenne of eenig foele doen, en hebben twee ganzen eens keurs. So Nanne eerst sonder kinde sterf, sal Foeke hebben aller kleer, wolle, linnen, zilver, ringen, en ander cier ter feest horig, noch vier koeyen, stier, en kalf, als dat ten bouw zijnde, sonder maar. So Foeke eerst stierf, sal Nanne voor haer ziel mis ten altaer (etten drie kroonen, vyf Magdaleen-missen tot seven groot, om dat Foeke drie jaer by Pastoors moer gedient hebbe. Verder sonder arg of list.

Ach! hoe werd ik veracht
By Grooten en by Leeken,
Te recht doe ik mijn klacht,
T'onrecht werd ik versteeken:
Men plant my hier of daar.
In hoecken niet zeer kuis,
Als of ik niet en waar

[p. 120]

 

Noodzakelijk in't huis.

 

Ik ben zeer goet nochtans,

 

Men kan my ook niet missen,

 

't Zy vrouwen ofte mans,

 

Sy kakken en sy pissen.

 

Geen Koninck, Prins, noch Heer,

 

Geen Paus, noch Kardinal,

 

En wat van dien is meer,

 

Sy kakken altemaal.

 

De Meisjes teer en zwak,

 

Sy dienen niet vergeten,

 

Sy krijgen mee al kak,

 

Sy kunnen 't niet uitzweeten.

 

Tot my vlucht ider een,

 

Beladen met dees Maers.

 

Als sy maar voelt de ween

 

Des zwangerigen Aers.

 

't Helpt geen Ambassadeurs

 

In' uwe plaats te zenden,

 

Maayken moet zelfs de keurs,

 

En Jan de broek afbenden.

 

Maar die wil metter spoed

 

Verlost zijn daar 't hem pakt,

 

Die buige met ootmoet

 

Drukt hy, ik weet hy kakt.

 

Die niet kakt by gebrek,

 

Is 't niet och arm, och lacy,

 

Moet hy niet naar d'Apteek,

 

En halen een Purgacy?

 

Bedenkt dit nu wel aan,

 

Weest niet meer zo confuys,

 

Maar stelt my nu voortaan

 

In 't beste van uw huys.

[p. 121]

Voor een Motkas, ontrent de Stads Herberg t' Amsterdam.

 

Het visjen is vars, het zal wel smaken.

 

Met veug'len kan men om hals geraken.

Glas-schrift.

Een weinigje wan,
Een lesje in de kan,
Maakt de Waerd tot een man.

Dit Paspoort komt u zeggen,

Het zilver gelt,

Dat gy daar telt,

Dat moet gy laten leggen.

Jozeph wierd van sijn broeders in de put gesmeten,
Om dat de haat en nyt haar harten had bezeten.
Mits dat hy droomde dat de starren, zon, en maan,
Haar stralen, voor sijn glans, heel moesten ondergaan;
Dat was alzo voorzien, want doen hy was verheven
Naast Pharo, baden sy om graan, en hielden zo het leven.

Uit-hangbord.

Hier leit men de luy te slapen voor gelt,
Op goede bedden, heel wel gestelt.

[p. 122]

Reekening
aangaande den Eerweerdigen Saligen Heer Leers,
Anno 1689. den 4. January.

Den Heer Pastor van seine Jura komt hem	4	10
Annach de kirrih van de Begraffenis	9	6
Van 't swart laken		15
Annach vohr meinne Jura als Custer van 3. maal luitens à 3 gul.	3
Wie auch dem erwerdigen Heer Leers mit Processie ingehaalt,		15
Annach die Mis gezongen und drie maal op 't graf geweest,	1	19
Annach 4. pont Was, 't pont 18 st.	3	12
Annach van 't Marken und Swartselen der Kiste van 4 pont, à 6 st. is	1	4
Sig. Wees den 6 May	Somma 21	12

Joannes van den Berken

Pastor in Wees.

Lambertus van den Berg.

Custer.

Glas-schrift.

Een Vrou is een gezellig dier,
Het is een Aap van groot plaizier.
Mint Honden, Katten, om de Muizen,
Maar Vrouwen konnen dubbeld luizen.

[p. 123]

Glas-schrift.

Een Bakkers dochter klaagde aan een ander haar nood,
Datze zulken honger leed, al zat zy rontom in 't broot.
Hoe, zei den anderen, klaag jy, wat is hier d'oorzaak van?
Och, zei ze, zulk een lust heb ik na vleis dat de naam draagt van Man.

Ja moer dat heb ik eens geproeft, het zelme niet licht vergeten,
Ik gun 't je van harten, my lust 'er niet meer van te eeten.
't Heugt my noch, want het lijf wiert 'er my van overal even rond;
Doch ik loste wat quaataardigheid, en toen was ik weer gezont.

Erten en bonen,
Die vetten en schonen,
Maar Grutten wel gemeukt en warm,
Die vullen den darm.

Glas-schrift.

De Speelhuizen zijn geroyeert met and're vuile kitten,
Maar waarom de Wafelhuizen zo openbaar te laten zitten?
Want deze wel de snootste van al dat vuile bejag,
Houden gedurig sluik hoeren, zo by nacht als by dag.

Luyffel-schrift.

Dit is in de Poolsche Koning verheven,
Die ons graan stiert om van te leven.

[p. 124]

De LESS van een Fransche Schoolmeester.

 

Een Meester in de France spraak,

 

Beval sijn jongens deze zaak:

 

‘Wanneer dat my een wind ontschiet,

 

Vergeet dan al te samen niet

 

Dat uwen Hoed werd' afgenomen.

 

En zegt, Wel moet het u bekomen.

 

Doch dat vermufte broek gekraak

 

Gaf sijn discipelen zulk vermaak,

 

Dat om 't gelach van ieder scheet,

 

Elk ruim den halven dag versleet:

 

En ieder leerde in alle hoeken

 

Te poepen zachtjes in hun broeken,

 

Waar op dan ieder jonge baas

 

De hoed afnam, zei, Bien prou faes.

 

Dus wierd het Frans zeer prompt geleert,

 

En ook beleeft zijn, daar 't ontbeert.

 

Dies wie zal niet dees Meester prijzen,

 

Die dus kan lacchende onderwijzen?

 

 

 

En hier mee sluit ik dit Bancquet:

 

Elk neemt'er van een weinig met.

 

 

 

EINDE: