Mengelzangen en zinne beelden
(1694)–Cornelis Sweerts–
Auteursrechtvrij
[pagina 58]
| |
 En verban al 't verdriet,
En leet uit myn geheugen,
Zorg en hertzeer van my vlied.
2.
Ik wil ook niet beminnen,
Want ik de liefde haat:
'k Verbanze uit al myn zinnen,
En ik leef in beeter staat.
Zorg en angsten verzellen,
Die leven in de min;
Maar geen onrusten quellen,
My die 't vrolyk nat bemin.
3.
Ay laat ons dan niet vreezen,
Maar minnen met verstant:
Het glas zal 't lief dan wezen,
Dat wy bieden mond en hand.
Laten wy ons genoegen,
En ook noit onrustig zyn;
Maar ons tot vreugde voegen,
Smoort de droefheid in de wyn.
| |
[pagina 59]
| |
Anders.1.
Beminnaars van de vreugde,
Laat ons eens vrolik zyn,
Wanneer 't geschiet in deugde,
Men verheugt zich by de wyn;
Want de wyn is gegeven,
Tot de vreugt van ons hert,
En om vernoegt te leven,
Schoon 't van zorg omcingelt werd.
2.
Verdrenken wy de pynen,
En angsten daar een hert
Dat laf is, om gaat quynen,
En zich zelf in zorg verwerd.
Komen ons de oude dagen,
Al verhaast men die niet,
Niet vroeg genoeg na jagen,
Schoon men steeds niet treurig ziet.
3.
Weest vrolik by de vrienden,
Alwaar de vreugde past,
Die daar de blydschap binden,
Strekken and'ren tot een last.
Daar 's een tyd van te zorgen,
En van verheugt te zyn.
Stel 't zorgen uit tot morgen,
Weest verheugt by spyze en wyn.
|
|
