Boertige en ernstige minnezangen

[p. 163]

Ter bruiloft Van den heer C. Rykel En juffer A Mooy.

Door Anders op Muzyk gestelt.

Zou het brandend minnevuur Immer
wel zyn uit te dooven? Neen, laat ons dat
niet ge- looven, Schoon de Winter kout en guur

Der Verstaalen offergloet Kon
niet eewig blyven branden, Schoon die tempel
koor en wanden, Blaakte, t'elkens noch gevoedt,

[p. 164]

 

 

D'aarde 't leven weet te ontroven, Neen, de

 

Liefde leeft altoos. Haare vlam

 

duurt einde- loos.

 

Rykel wist door 't schoon geluid van zyn

 

zoet en lieflyk spee- len Annaas

 

 

 

door geheiligde offerhanden, Rykel.

 

daar de deugt in woont. Heeft dit

 

Anna klaar getoont.

 

Leef! ô Bruigom steets verheugt Met

 

uw Bruidje voorts in ze- gen Zyt elkan-

[p. 165]

 

 

hart zoo lief te streelen Dat het handlen

 

van zyn fluit Haar niet lichtlyk zal vervee-

 

len, 'k Wensch dan dat dit Paar hun tyt Steets in

 

spel, en vreugt verslyt.

 

 

 

der zo ge- ne- gen, Dat uw leven,

 

vol van vreugt, Elk mag tot de trouw be-

 

weegen, Teel dan Telgen uws gelyk, Mooy van

 

leên van deugden Ryk-

[p. 166]

 

 

Laat ons drinken, laat ons klinken

 

Wech met al- le zorg en pyn:

 

Laat ons nu de vreugt vermeeren Met een

 

helder glaasje wyn. Alles strekt dit feest

 

ter eeren. Zou'er dan geen vreugde zyn?

[p. 167]

 

 

Speelgenooten Die vergrooten

 

D'eer van 't kuysche Huwlyks- bed.

 

Wilt de Bruid naar bed geleiden, En weêr haas-

 

tig van haar scheiden. Volgt als wy

 

God Hymens wet.

 

Strengelt handen, Geeft nu panden

 

Maakt een aangenaam ge- luid.

 

Laat de Liefde elk hier ontfonken Door de lod-

 

derlyke lonken. Volgt den Brui-

 

degom en Bruid.

 

 

 

K. Zweerts.