Boertige en ernstige minnezangen

Aan een juffer.
By 't vereeren van eene myner boekjes,

O Schoone maagd die steets uit uwen lieven mond,
Een stroom van zoetigheit, al bortelend, laat slippen,
Gelyk een dauw of vliet, die in den morgenstond
Op 't roozebeekje valt, en straalt uit marmre klippen
Die onbeweeglyk zyn, gelyk gy voor de Min,
Schoon gy van liefde zingt; gy zyt zelf zonder liefde.
Ontfang dit boekje; want, daar zyn Gezangen in
Die gy begeert, ach! dat de liefde uw hart door griefde,
Wanneer gy ziet hoe ik haar in myn zangen eer,
En boven eenzaamheit en Bacchus wil verheffen.
De Rede zelf buigt zich voor haar eerbiedig neêr,
Volg dan de liefde, en wil eens mé haar lof bezeffen.

K. Zweerts.