Sorella

[p. 120]

Vincent van Gogh

Galgroen, de lucht, de boomen, groen als slangen -
Een stormgefolterd graanveld, waar, rouwzwart,
Neerstrijken raven uit een hemel, hard
En dreigend blauw - als vlammen van verlangen,
Vreemdpaarse boomen, in hun vaart verstard -
Zelfs bloesemtuinen lijken droefheidzangen -
De kamer grijnst, of lag daar angst gevangen -
Felgeel een bloemtuil gilt een kreet van smart.

Eenzame en goede, van uw tragisch leven,
Zoo arm, zoo rijk, hoe mild uw schoonheid geven!
Kon géen u lieven? kon u géen verstaan?

O had ik mogen aan uw voeten knielen,
U brengen troost van u verwante zielen,
O gij, die moest in waanzin ondergaan!