Natuurpoëzie

[p. 5]

Kluisje in 't bosch

Nu is voor mij de tijd gekomen: Bouw
Een kluisje in 't bosch, waar ik mij voorbereid,
In peinzen vroom, op dood en eeuwigheid,
Terwijl de herfstwind ruischt zijn klacht van rouw
Of sneeuwfluweel de lanen blank bespreidt,
Zoo roerloos in mijn zetel, bij de schouw,
Dat vrij mijn ziel worde en ik God aanschouw
En zwijm in d' aanblik van Zijn heerlijkheid.

Nu bouw mij 't kluisje, waar 'k verwerf mijn rust,
Na doelloos dolen, wijl ik onbewust
Nog zocht naar één, dien ik vergeten wil.

De blaadren zijgen in het avondrood -
Nu bouw mij 't kluisje, waar ik, moe en stil,
Vergeet mijn leven en verwacht den dood.