Eenzame bloemen

[p. 122]

LVI.

Achtloos speelt de jonge vrouw reedf

Zuchtend: - Was ik weder vrij!

Met den trouwring aan haar vinger

Gouden band der slavernij,

't Fijne handje is zoo vermagerd

En de ring is nu zoo wijd,

Ach! zoo wijd geworden, dat hij

Van haar bleeken vinger glijdt.

Aan haar voeten speelt de kleine,

Aardig blond en rozig ding,

Ziet iets blinken, brengt de vondst haar:

- Moeder, kijk, uw gouden ring!

Tranen vloeien uit hare oogen,

Peer'lend op den huwlijksband:

- Kind, schuif gij hem aan mijn vinger

Met uw schuldelooze hand!