Eenzame bloemen

[p. 119]

LIV.

Hij.

'k Zie uw zachte wang bepur perd

Door een schuchtren liefdeblos,

'k Houd u in mijn arm gevangen,

'k Laat, u nimmer los!

Zij.

Voelt gij niet mijn leden beven?

Ziet gij in mijn oog geen traan?

't Is mij, of mijn hart zal breken.

Lieve, laat mij gaan!

Hij.

Vlei uw kopjen aan mijn boezem,

Leg uw hand mij op het hart,

Laat mijn liefdezegen dalen

Op uw lokkenzwart.

[p. 120]

 

Zij.

 

Rustig blijf ik in uwe armen,

 

Als uw zuster, als uw kind.

 

Mocht ik in die armen sterven,

 

Waar 'k een hemel vind!

 

Hij.

 

Bij de kussen, die mijn mond drukt

 

Op uw lippen, rood als wijn,

 

In mijne armen zult gij leven,

 

In mijn liefde zalig zijn!