Eenzame bloemen

[p. 81]

XXVII.

Tusschen de gele zonnebloemen,
Vóór het omlooverde huisje, aan de baan,
Zie ik een meisje blond van haren,
Stralend van oogen. in 't hoveken staan.

Hijgend en stoomend ijlt de spoortrein,
Sissende, kronklende, vurige slang,
Bosschen en velden voorbij - en droomend
Volgt hem de blik van het meisje nog lang.

Tusschen de gele zonnebloemen
Ziet er de reiziger 't baanwachterskind:
Blozende wangen, zonnige lokken,
Stralende bloem in den zomerschen wind.