Eenzame bloemen

[p. 80]

XXVI.

Daar bloeide een bloemetje op mijn pad...

- Waar is 't gebleven?

O wen ik nog mijn roosje had,

Ik zou herleven.

Daar zong een vogel in mijn hart,

Een lieve zanger.

Waar is zijn lied van heil of smart?

- Hij zingt niet langer.

Daar blonk een sterretje in mijn ziel

Met hel geflonker.

De glans verdween, de sterre viel...

Nu is het donker.

Nu moet ik licht en geur en zang

Voor eeuwig derven.

De weg is lang, mijn hart is bang.

O laat mij sterven!