Eenzame bloemen

[p. 55]

XI.

De wolken drijven langs den hemel
Als blanke zwanen op een meer
En 't vloeiend goud der zonnestralen
Daalt op de groene velden neer.

Hoe blauw zijn nog de korenbloemen,
Hoe geurig nog de frissche wind!
O drinkt de lucht met volle teugen
En plukt de bloemen, die ge vindt!

Nog prijken de oude beukenlanen
Met rijkgekleurden najaarsdos...
En morgen stroomt de regen neder
En breekt de felle stormwind los.

Gij zijt nog ver, o bleeke Winter!
O wees genadig voor elkeen
En sprei uw wit fluweelen mantel
Nog lang niet over de aarde heen.

[p. 56]

 

En laat ons van den herfst genieten

 

En rusten op liet mos der laan

 

Of op het geurig kruid der heide,

 

En dan weêr zingend verder gaan!