Bleeke luchten (1909)

Bleeke luchten

(1909)–Hélène Swarth– rechtenstatus

Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende



[pagina 225]
IV. Moederweelde. O toen ik mijn kindeken droeg in mijn schoot, Hoe groeide mijn hart zoo reuzegroot Als kon het de wereld bevatten En de stralende goudenen zonnebal En de sterren, die flonkeren zonder tal En de zilveren maan, in de hemelhal, En de aarde met ál haar schatten!
[pagina 226]
En mijn oogen, die schouwden wel kalm en wijs, Want ik voelde in mijn boezem een paradijs En mijn lippen, die lachten zoo vredig, Want ik zag wat alleen maar een moeder ziet. En mijn vreugd was te heilig, ik zei haar niet En het was nog te vroeg voor een zegelied, Want mijn armen, die vielen nog ledig. Doch nu er mijn kindeken woelt op mijn schoot, Nu grijpt het mijn hart, zoo reuzegroot, In zijn rozige dartele handen. En het is mij een wonder, waarover ik zon, Hoe mijn hart, dat de wereld bevatten kon, Met de bloemen, de sterren, de maan en de zon, Ligt zoo klein in die tengere wanden.

Vorige Volgende