Blanke duiven

[p. 47]

VIII.
O liefste met uw godenlach....

O Liefste met uw godenlach,
Dien 'k aan mijn hart gebogen zag,
Dien blauwe’ en gouden zomerdag,

Vol geur van blanke bloemen!

O Lief die leven schiep uit dood!
O Gever van mijn liefdebrood!
Genezer van mijn zielenood!

Hoe zal mijn dank u noemen?

O gij die wilt mijn Alles zijn
En koestren 't moede harte mijn
In engelarmen warm en rein,

Wat zal mijn dank u geven?

- De rozen van mijn vroolijkhcid,
De leeljen van mijn droomentijd,
De palmen van mijn vrome vlijt,

De lauwer van mijn leven.