Beelden en stemmen

[p. 128]

IV. Droom.

Door nachtlijke nevelen dragen
De wieken der weelde mij voort,
Omhoog, waar, in purperen glansen,
De zonnige hemel gloort.

Ik sta voor de poorten des hemels
En, aarzelend, klop ik aan...
Licht zal de God daarbinnen
Mijn schuchtere bede verstaan!

Licht zendt hij een blanken bode
Die, zachtkens, met minlijken groet
En woorden van vrede en genade,
Die poorten mij opendoet!

[p. 129]

 

Hoe juichen mijn lovende lippen,

 

Als dra zich de hemel ontsluit!

 

Verlangend reeds breid ik mijne armen

 

Ter goddlijke omhelzing uit...

 

 

 

Hoor! de engelen zingen van vreugde,

 

Gelijk die op aarde niet bloeit.

 

Eén stonde - en mijn ziel mengt haar zangen

 

Aan 't lied, dat hun lippen ontvloeit!

 

 

 

Daar opent de purperen poort zich...

 

Mijn hand zoekt een engelenhand...

 

- En stervend aanschouw ik mijn hemel,

 

Als Mozes 't Beloofde Land!