De singende swaens toe-gift boven den lof-sangh der heyligen bestaende in verscheyde geestelijcke liedekens

[p. 117]

Een soet vermaen van een Geestelijck Overste, die voor sijn doodt, sijne Ondersaten vertroost, en vermaent tot een goet leven.

Stem: Blyschap van my vliedt. Ofte: Soo daer yemandt vraeght. Ofte: All' die vol van rouw.

Droufheydt van my vlucht,
Vliedt ô treurgedachten,
Vaert wel diep gesucht,
'k Wil nae blydschap trachten:
Want ick heb ghehoort,
Dat naer weynigh tijden,
My Gods eeuwigh Woort,
Eeuwigh wil verblijden.
Hoe sal op dien tijdt
Zijn mijn ziel verblijdt!
Als den alderhooghsten Heer
(Wiens lof met jolijt
D'Eng'len schaer be-

[p. 118]

 

 

lijdt)

 

My be-wij-sen sal die eer.

 

Ziel! wilt doch u begeven

 

Nu tot een be-ter leven,

 

Ey! dient vlijtich uwen Godt;

 

Uyt pure liefd' ghedreven:

 

G'hebt gheene re'en te beven

 

Als ghy na komt Godes gebodt.       Ziel! wilt

 

 

 

2. My is aengeseyt

 

Dat ick haest sal sterven,

 

En, (ô soet bescheydt!)

 

Dat ick Godt sal erven.

 

Och wanneer of sal

 

Dese uyr genaecken,

 

Dat tot 's Hemels wall'

 

Mijne ziel sal raecken!

 

O met wat playsier

 

Sal mijn ziel van hier

 

Reysen na des Hemels Hof!

 

Waer met soet getier,

 

Waer met goe' manier

 

Sy uytsingen sal Godts lof.

 

Wilt, Kind'ren! niet benijden

 

Dat Godt my wilt bevrijden

 

Van dees werelts swaren druck,

[p. 119]

 

't Sal zijn tot uwer lijden

 

(Wilt 'et verduldich lijden)

 

En uws Vaders groot geluck.

 

3. 'k Heb Godts woort geleert,

 

'k Heb gedaen veel vruchten,

 

'k Heb Godts Volck vermeert,

 

Wat dient dan te suchten?

 

Zijt doch wel gemoedt,

 

Laet u droefheyt varen:

 

't Is Godt die dit doet,

 

Hy sal u bewaren.

 

Temt u bracken douw,

 

Smelt doch niet van rouw,

 

“Wat Godt doet, 't is wel gedaen.

 

Hy als wonder trouw,

 

Sal in 't Starr' gebouw

 

Oock uw' zielen haest doen gaen.

 

't Schijnt dat wy moeten scheyden,

 

Ick kan niet langer beyden,

 

Adieu all', zijt wel te vre'en.

 

Och of ghy niet en schreyden!

 

Godt sal mijn ziel geleyden:

 

Des houdt op van u gesteen.

 

4. Godt sal in mijn stee

 

U, een Man der Mannen

 

Geven; met wien dree

 

Ghy moet t'samen spannen.

 

Wilt na sijne stem

 

T'allen tijden leven,

 

Godt heeft aen u hem

 

Tot dien eynd' gegeven.

 

Hy u wijsen sal

 

Hoe des sondens val

 

Als fenijn ghy schuwen moet.

 

Hy sal voor u all'

 

Op dit tranen dal

 

Trouw'lijck sorgen, hebt goe' moedt.

 

Iesus sal u erbermen,

[p. 120]

 

Iesus sal u beschermen

 

Van het nijdich Plutoos Beest,

 

't Welck' om uw' ziel komt swermen:

 

Iesus sal u ontfermen,

 

Daerom wilt niet zijn bevreest.

 

5. Leeft na mijn vermaen,

 

Leeft na mijne Leeringh,

 

Die ghy hebt ontfaen

 

Door mijn soet' regeringh.

 

'k Heb u Godes Wet

 

Neerstich aengewesen;

 

'k Heb van sondens smet

 

Uwe ziel genesen.

 

'k Heb uw' sond' beschreyt.

 

'k Heb voor u gepleyt,

 

'k Heb gebeden Godt mijn Heer,

 

Tot dat my bescheydt

 

Gaf door dit beleydt

 

Godt ons' Heer na mijn begeer.

 

Ick heb in mijne dagen

 

U, in mijn hart gedragen,

 

G'lijck u selver is bekent.

 

Ick heb van u veel slagen

 

Gewentelt af, en plagen

 

Van 't beginsel tot het endt.

 

6. Wat sult ghy aen my

 

Voor dees vrome daden,

 

En sorgh, die ick bly

 

Voor u heb geladen;

 

Wat sult ghy voort-aen,

 

Kind'ren! my vergelden,

 

Als ick sal vergaen

 

Uyt dees werelts velden?

 

Ick wil anders niet

 

Dan dat ghy toe siet,

 

Dat ghy onderhoudt Godts Wet:

 

Doet dat Godt gebiedt,

 

Soo sult 't helsch' verdriet

[p. 121]

 

Ghy ontgaen, de Satans net.

 

Wilt oock my zijn gedachtich

 

In u gebedt eendrachtich,

 

Ghy, wien ick heb seer bemint.

 

Bidt, ey! bidt Iesum krachtich,

 

Bidt dat, die 't all' is machtich,

 

My wil kennen voor sijn Kindt.

Age, vincis.