Den singende swaen

Eer-Dicht, En Lof-sangh van de vermaerde Stad Gouda.

Stem:
In het groenste van de Meye. Ofte:
Nu mijn Bruyd! mijn Lief! wilt &c. Ofte
Wilt tot my, o Sondaer komen. Siet fol: 158.

GOvda schoonste van de Steden!
Door uw' soete watervloed:
Meer vermaerdt door uwe zeden
Als 'er een'ge stad wel doet.
Och of ick u eens kon loven
Nae uw' groote waerdigheyd!

[p. 598]

 

't Is niet doen'lijck; want te boven

 

Gaet ghy mijne kleynigheyd.⁺

 

2. Ick bely, en wil bekennen,

 

Dat te kleyn is mijn verstand,

 

Al te schrael is mijne penne,

 

Al te dorr' daer toe mijn hand.

 

Evenwel ick sal vercieren,

 

Soo ick kan, en mach uw' eer:

 

Mijne hand, en pen, sal stieren

 

Tot uw' lof den Opper Heer.

 

3. Uwe Borgers, uwe menschen,

 

Zijn soo soet, en goedt van aert,

 

Dat ghy beter gheen kondt wenschen;

 

Hier door zijt ghy gantsch vermaert:

 

Yder-een by haer wil wesen

 

Om haer goedertierentheyd:

 

Waer ghy komt, daer wordt gepresen

 

Hare groote trouwigheyd.

 

4. Sy haer God, haer Heer, beminnen,

 

Sy beyv'ren Godes Woord;

 

Sy haer Wit, haer hart, haer sinnen

 

Daer op stelten, soo 't behoort.

 

't Is een vreughde aen te schouwen

 

Haren yver tot de deughd;

 

Sy op God haer vast betrouwen,

 

Godes will' is all' haer vreughd.

 

5. Dit 's de lof van uwe leden,

 

O vermaerde Stad Der Gouw!

 

Nu soo wil varder treden,

 

En aenmercken u Gebouw.

 

Ghy de kroon spant van de Kercken

 

In het gantsche Nederland;

 

In gheen plaetsen kan men mercken

 

Een'ge Kerck van beter standt.

 

6. Haere glasen zijn geschreven,

 

Met soo Meersterlijcke hand,

 

Dat haer 's g'lijck by menschen leven

 

In de werelt niemand vandt.

+ Och of ick.

[p. 599]

 

Dese wonderlijcke Glasen

 

Zijn geschreven van Crabeth,⁺

 

Wiens memory altijd blasen

 

Fama sal met haer Trompet.

 

7. Dese kostelijcke wooningh

 

Toe-ge-eygent is Sint Jan,

 

Die gedoopt heeft 's Hemels Coningh,

 

Soo de Schrift getuycht daer van.

 

Maer behalven dit eerwaerdich,

 

En dit Goddelijcke werck,

 

Zijt ghy, Govda, noch hoovaerdich

 

Door veel dingen, die ick merck.

 

8. Want u Raed-Huys hoogh verheven

 

In des Marckt-Velds midden staet;

 

Waer dat vonnis wordt gegeven,

 

En sententy over 't quaedt.

 

Uwe Marckt is waerd te prijsen,

 

Nergens isser een soo groot;

 

Fraeyer isser gheen te wijsen

 

In des Werelts ronde kloot.

 

9. Uwe soete Water-stroomen

 

Brengen u verversingh aen;

 

Sieckte naeuw'lijcx in u komen,

 

Uw' Rivieren doen die gaen.

 

Wat sal van uw' Sluys ick seggen,

 

Of van u vermaerdt Verlaet?

 

't Dwinght de Schepen still' te leggen,

 

't Stelt haer Wet, het stelt haer Maet.

 

10. Uwe schoone Wandel-wegen

 

Die bekooren yder-een.

 

't Mach niet worden stil geswegen,

 

Beter vindtmen nergens gheen.

 

U omwallen rontom Tuynen,

 

Ghy met Hoven zijt verciert,

 

Even als de Zee met Duynen,

 

Tusschen welcke Nereus tiert.⁺

 

11. O der Govw! en Goudtsche Borgers!

 

En die geene die daer woont:

+ Wouter ende Dirck Crabeth, Broeders.

+ Nereus is den God van de Zee, den Soon van Oceanus, ende Tethys.

[p. 600]

 

Siet! ick bidd' U, zijt Besorgers.

 

Dat ghy namaels wordt gekroont:

 

Waeckt dat ghy komt uyt te steken,

 

Niet als Silver, maer als Gout:

 

Des wilt laten uw' gebreken,

 

Godes wetten onderhoudt.

 

12. Dit wil God aen u verleenen,

 

Wien ick altijd voor u bidt:

 

Laten wy ons quaedt beweenen,

 

En beschieten 's Hemels Wit.

 

Lustigh laet ons t'samen spannen,

 

En den Hemel doen geweldt:

 

Laten wy als vrome Mannen,

 

In gaen nemen 's Hemels Veld.