Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen–
AuteursrechtvrijStem:
| |
[pagina 579]
| |
 tijd.
Seer glo-ri-eu-se Vrouw!
Ons' troost, en ons' Behouw,
Mari' ge-be-ne-dijdt,
Ten al-len tijd.
Verheven boven Sonn' en Maen,
En boven starre // die wy van var're
Om-hoogh sien staen.
Verheven.
2. Die altijd heeft geleeft,
Die U geschapen heeft,
Dien laeft Ghy sijnen dorst
Met uwe borst.
't Welck eertijds Eva door haer quaedt
Heeft weghgenomen // dat 's we'er gekomen
Tot d' oude staet.
3. De sond is op de vlucht
Gedreven door de Vrucht,
Dien Ghy hebt Maeght gebaert
Op dese aerd'.
Door dese Vrucht hebt Ghy, ô Maeght!
Ons we'er gegeven // ons' zielen leven,
't Welck God behaeght.
4. Wy zijn ten hoochst' verblijdt
Om dat Gh' een Venster zijt
Voor ons, van 's hemels hof,
Waer klinckt uw' lof.
| |
[pagina 580]
| |
Des hoochste Conincx Deur zijt ghy,
Die ons van sonden // der zielen wonden,
Gemaeckt heeft vry.
5. Ghy zijt een helder Licht,
Wy zijn in U gesticht
Want Ghy helpt yder voort,
O Hemels Poort!
Ghy, O verloste Heydendom!
Wilt u verblijden // ten allen tijden,
In dese Blom.
6. Verkondight 's Magets eer,
Die d' alderhooghsten Heer
Voor 't menschelijck geslacht
Heeft voortgebracht.
Lof zy Goods Soon, en glory groot,
Die is gebooren // uyt d' uytverkoore
Mariaes schoot.
7. God-Vader zy oock prijs
Is 's Hemels Paradijs,
En op dees gantsche aerd',
Die Hy bewaert.
God Heyl'gen Geest gelooft moet zijn,
Die ons verneugen // die ons verheugen
Komt in ons' pijn.
|
|
