Den singende swaen

Lof-Sangh, Ter eere van onse Lieve Vrouwe, diemen gebruyckt van Licht-Misse tot Paesschen. Ave Regina Caelorum. Weest gegroet Coninginne der Hemelen.

Stem: Als Garint sijn oogjes open dee.

WEest gegroet, ô Hemels Coningin!
Wien dat Cherubin, eer bewijst, en wien looft Se-

[p. 575]

 

 

raphin.

 

Wiens eer, en glory singht, dat klinckt,

 

Goods hof, 't welck U noemt hare Vrouw,

 

En onser al behouw, wat lof

 

Is Maget dit? seght uyt, Goods Bruyd.

 

2. Weest gegroet, ô Wortel ende Poort,

 

Die hebt voortgebracht, op dees aerd', in een stal, 't eeuwigh Woord,

 

Dat Woord, het welck is God, wat lot, is dit

 

Dat Ghy brenght voort dat Licht,

 

't Welck d' Hemel heeft gesticht, ey bidt!

 

Dat ons gheef 's Hemels kroon, uw' Soon.

 

3. Weest verblijdt, O Glorieuse Maeght!

 

Alder-schoonste Vrouw, tot wien God, boven al, liefde draeght:

 

Die boven al zijt reyn, die kleyn, geweest

 

Op deser aerde zijt,

 

Altijd gebenedijdt // wien vreest

 

Het vuyle helsch' gebroed, en bloed.

 

4. Lustigh dan, O schoonder als de Maen,

 

Bovenmaten schoon, boven al, 't welcken heeft 's Hemels baen.

 

Ick bitter tot U sucht, beducht, heel seer

 

Voor 't eeuwigh helsch' torment;

 

Bidt dat op 's levens end, den Heer

 

Des Hemels, my bevrijdt, verblijdt.