Den singende swaen

Kers-Lied.

Stem:
La Volage. Ofte:
Vrouw van mijn jeughd. Ofte:
ô Sint Lucy! Siet fol. 498.

O Grootsten Heer
Van waer komt my toch dese eer,
Dat Ghy komt om my hier ne'er?
Ghy leght in 't stal
Op hooy, en strooy, ô grooten Al!
Hier toe brocht U, Adams val.
't Fenijn // van mijn misdaed
Heeft U gebrocht in desen Staet.
Ghy schreyt, Ghy zijt beducht,
Lieve Jesv! Ghy bitter sucht.

2. Uyt 's hemels hof,

(Waer dat gesongen wordt uw' lof)

[p. 522]

 

Komt Ghy om ons, slijck en stof.

 

Ach! met wat smert

 

Heeft mijne ziel gequetst u hert,

 

Die noch is in sond' verwart.

 

't Is tijd // dat quijt ick maeck

 

Mijn sond', en dat ick U genaeck.

 

't Is tijd dat ick nu steen,

 

En mijn sonden nu beween.

 

3. Ach! ach! wat raet?

 

O Jesv lief! komt my te baet,

 

Die om my u hof verlaet.

 

Met groote oodtmoed,

 

Val ick, ô Christe, U te voet,

 

Die voor my voldoet de boet.

 

O God! die tot my komt,

 

Mijn arme ziel toch niet verdomt.

 

Laet toe dat ick U sus,

 

Lieve Jesv! en geef een kus.

 

4. Vergunt aen my

 

Dat ick U koom wat nader by,

 

Die my maeckt van sonden vry.

 

Vergunt, O Heer!

 

Dat ick tot U mach komen weer,

 

Wien de sond' gebrocht had veer.

 

Ick koom // niet loom, noch traegh,

 

Maer om genae ten hooghsten graegh:

 

Ontfanght van my een soen,

 

'k Sal tot deughden voortaen my spoen.

 

5. Hoe smaeckt my dat!

 

Hoe soet, hoe schoon is dese Schat,

 

Die ick in mijn arme vat!

 

Lof moet U zijn

 

O onser zielen Medicijn!

 

Die verdrijft des sonds fenijn.

 

Schreyt niet // dan siet hoe ick

 

Voortaen op uw' geboden mick.

 

Ick schrey, ick sucht, ick ween,

 

Die U trecken quam hier beneen.