Den singende swaen

Een Ander.

Stem:
La Picarde. Ofte:
Waer is nu mijn vryheyd.

SInt BARBARA! ick groet U Maeghd! met groot ootmoed:
Ey! siet, ick val U te voet,
Want Ghy in noodt // en in mijn dood
My moet ontfaen;
Ghy moet my by God doen gaen.
Want ghy in.

[p. 485]

 

2. Ghy doet gelooven my,

 

Dat ick van sonden vry

 

U, en God sal komen by.

 

'k Hoop door uw' hand // t' ontgaen den brand,

 

'k Hoop op mijn end

 

Te ontfangen 't Sacrament.

 

3. Hier toe beweeght my, dat

 

Te Gorcum in de Stad

 

Is geschiet, ('t dient hier hervat):

 

't Gheeft my een rust // 't is my een lust,

 

Dat ick dit mach

 

Hier verhalen op uw' dach.

 

4. Op Augustini Nacht,⁺

 

In 't Jaer vier-hondert acht

 

Daer by, duysend, soo ick acht,

 

En viermael thien // (g'lijck is te sien)

 

Is uyt den brand

 

Een geholpen door uw' hand.

 

5. Henricvs Kock genaemt

 

Was hy, een wel befaemt

 

Deughdsaem man, wien Ghy aen-naemt

 

In s' laetste uur // (die hem viel suur)

 

Door u bestier

 

Te verlossen uyt het vier.

 

6. Daer viel een vonck in 't bedd',

 

Den brand heeft 't huys omset;

 

Kock begaf sich tot 't gebed;

 

Want hy bedocht // dat Ghy versocht,

 

Soudt helpen hem,

 

En verhooren soudt sijn stem.

 

7. Hy riep, Staet Maeght, my by,

 

Maeckt, Barbara! my vry

 

Uyt desen brand, die ick nu ly.

 

Maeckt dat berecht // werd' uwen knecht,

 

Maeckt dat mijn staet

 

Ick mach biechten, en mijn quaedt.

 

8. 'k Heb menighmael verstaen

 

Dat niemand hier van daen

+ 1448. 28. Aug.

[p. 486]

 

Reysen sal met sond' belae'n,

 

Wiens Patroners // wiens Voorsprakers

 

Ghy, Barb'ra! zijt,

 

Ghy die helpt op stervens tijd.

 

9. Des helpt oock my, O Maeght!

 

Ey! toont dat sorgh Ghy draeght

 

Voor die U nu bystand vraeght.

 

Erbermt my toch // ontfermt my toch,

 

Soo dat mijn Mond

 

Biechten mach all' mijne sond'.

 

10. 't Woord naeuw'lijcx was geseyt,

 

En siet! die bitter schreyd',

 

Wordt van U daer uyt geleydt.

 

Ghy holp dien man // die tot U stan;

 

Die U versocht,

 

Hebt Ghy uyt den brand gebrocht.

 

11. Hy heeft sijn sond' bele'en

 

Oprecht, met swaer gesteen,

 

Die U daer toe had gebe'en;

 

Hy heeft voldaen // waer in begaen

 

Hy had geweest;

 

Toen gaf Henrick sijnen geest.

 

12. O waerde Goods vrindin!

 

Op wien ick langh mijn sin

 

Heb gestelt', en, mijne min;

 

Och of 't geluck // in d' laetsten druck

 

Ick eens genoot,

 

Dat Ghy my holpt in mijn dood.

 

13. Met alle ned'righeyd,

 

En all' eerbiedigheyd

 

Bidd' ick U, by God my leyt.

 

O schoon Jonckvrouw! // maeckt dat berouw

 

'k Verwecken mach

 

Op mijn laetste 's levens dach.