Den singende swaen

[p. 460]

Sinte Catharina, Maget ende Martelersse. 25. November.

Stem:
Questo dulce Syrena. Ofte:
Cupid' onlangs geleden.

O Groote Catharyn!
Lof moet U altijd zijn,
Die op d' aerd' // hebt bewaert // uwe le-den;
Eer zijt Ghy al-tijd waerd.
Door 's harten reynigheyd
Hiel 's lichaems dartelheyd,
In uw' strijdt // Ghy altijd // onder re-den:
Wat loon is U bereydt!
Door 's harten.

2. G' hebt soo, O reyne Maeght!

God uwen Heer behaeght,
Dat den Heer ,, U die eer // heeft bewesen,
Dat na uw' Trouw Hy vraeght.
Goods Soon heeft U getrouwt
Met eenen ringh van gout:
Uwe hand // kreegh een band // die voor desen
Noyt oogh had aengeschout.

[p. 461]

 

3. Hoe groot was uwe vreughd,

 

Hoe wel waert Ghy verneught

 

Als dien ringh // Ghy ontfingh // Catharyne!

 

Van God, die 't hert verheughdt!

 

Toen wiert G' onststeken meer

 

In liefde tot uw' Heer,

 

Die door druck // tot geluck, en door pijnen

 

U broght tot Martyrs eer.

 

4. 'G hebt Martijrs-kroon ontfaen

 

Als Ghy waert heen gegaen

 

Om sijn naem // en sijn faem // te verbreyden,

 

Ghy storten niet een traen.

 

Ghy quaemt by Maximyn,

 

Een man vol sond's fenijn,

 

Een Tyran // die den ban // U bereyden,

 

En dreyghden groote pijn.

 

5. Hy uyt sijn Rijck ontboodt

 

In wijsheyd Mannen groot

 

Vijf-mael thien // (g'lijck belie'n // ons de Schrijvers)

 

En hy by haer U noodt.

 

Ghy komt blymoedigh in;

 

Van God neemt G' U begin,

 

En Ghy brocht // (g'lijck Ghy socht //) de Bedrijgers,

 

Tot Jesu Christi min.

 

6. Ghy hebt haer all' geleert,

 

Ghy hebt haer all' bekeert:

 

Soo dat sy // wonder bly // 't Christen-leven,

 

En Christum hebben g' eert.

 

Sy leden voor Hem schand',

 

Sy levend' zijn verbrandt;

 

Maer by God // O wat lot! // hoogh verheven

 

Zijnz' nu in 's hemels land.

 

7. By dese is verzelt,

 

In strijdt, en 's Hemels veld,

 

's Keysers Vrouw // die met rouw // haerder sonden,

 

Verdrough des doods geweldt.

 

Jae oock des Legers Hooft,

 

Porphier, in God gelooft;

[p. 462]

 

Hy aenkent // sijn ellend' // sijne wonden,

 

Hy wordt van ziel berooft.

 

8. Toen wierdt verbittert seer

 

Den Keyser als een Beer,

 

Hy verboodt // dat met brood // niemans spijsen

 

U mocht nae dees niet meer.

 

Maer te vergeefs; want siet!

 

Den Hemel U versiet;

 

God U spijst // Ghy Hem prijst // 't goeder wijse,

 

Hy helpt U uyt 't verdriet.

 

9. Na dat G' hadt meer gele'en,

 

Om dat G' hadt God bele'en,

 

Wierdt een rad // boven dat // afgevaerdicht,

 

Maer 't brack door uw' gebe'en.

 

Toen heeft het swaert u hooft

 

Van 't lichaem afgeklooft.

 

Dese eer // heeft den Heer // U gewaerdicht,

 

Wien Ghy nu eeuwigh looft.

 

10. Maer slaet uyt 's Hemels boogh

 

Op ons (Catryn) u oogh:

 

Maeckt dat wy // eeuwigh bly // God aenschouwen

 

Hier namaels oock om-hoogh:

 

Op dat wy van 't geschreeuw,

 

En van den helschen Leeuw

 

Steeds bevrijdt // zijn verblijdt // en behouwen

 

God loven t' allen eeuw.