Den singende swaen

[p. 424]

S. Carolus Borromeus, Cardinael, ende Ertz-Bisschop van Milanen. 4. November.

Stem:
D'Engelsche Klocke dans. Ofte:
Ick had voor desen (soo doen ick noch). Ofte:
De groene Meye, brengt &c. Siet fol: 188.

SIet hier een parel // siet hier een Roos
By yder groot geacht;
Siet hier een Carel // wien God verkoos
Uyt 't Borromeus geslacht.
Wiens min // wiens sin // staeghs was op God gestelt,
Die 't schoone Hemels veld
Nam in met groot geweld:
Waer Hy nu verheven sit,
En voor ons geduerigh bidt,
Als het helsch gebroed ons quelt.

Wiens min // &c.

2. Hy heeft sijn leven // altijdt besteedt

Tot Godes Moeders eer:
Hy wierdt gedreven // ('t was Satan leedt)
Staeghs tot Haer meer en meer.
Sijn ell', sijn spel // verliet Hy wel verneught,
Om dat Hy van sijn jeughd
Haer volgen sou in deughd.
Carel maeckten al sijn werck
Van te gaen na hare Kerck,
Hier in lagh al sijne vreughd.

3. Hy liet het spelen // het spelen zijn,

't Geselschap sneed' Hy af;
Hy mocht niet velen // maer 't was Hem pijn,
Dat Hy sich niet begaf
Altijd // met vlijdt // in blijschap end' in rouw,
In hitte, end' in kouw,
Tot dienst van dese Vrouw.
Carel stelden al sijn min

[p. 425]

 

Op des Hemels Coningin,

 

Hy Haer achten sijn Behouw.

 

4. Als Hy geworden // nu was een Man,

 

En Bisschop van Milaen,

 

Soo gaf Hy orden // van stonden an,

 

Dat 's Magets Beeld most staen

 

In 't oogh // om-hoogh // in alle-mans gesicht,

 

Waer was een Kerck gesticht,

 

Daer stondt dit schoone Licht.

 

Carel eerden 's Magets Beeld,

 

Die ons Jesum had geteelt,

 

Godes alderliefste Wight.

 

5. Noch hier-en-boven // heeft Godes knecht

 

In dese Magets naem,

 

('t Is waerd te loven //) fraey opgerecht

 

Een huys Haer aengenaem.

 

Hy heeft // beleeft^* // tot 's Magets eer gebouwt

 

Tot jonghmans onderhout,

 

Een wooningh schoon als gout.

 

Dit Collegy wordt genaemt,

 

Sinte Mari, soo wiert befaemt,

 

By die waren jongh, en oud.

 

6. En siet! Goods Moeder // heeft ongeloont

 

Niet willen laten dit;

 

Maer van ons' Hoeder // (die boven woont)

 

Verkreeghs' Hem 's Hemels Wit.

 

In 't hof // daer lof // gesongen wordt haer Soon,

 

Verkreegh sy Hem tot loon

 

Een heerelijcke kroon.

 

Wie sal dan niet t' allen tijd,

 

's Magets eer verbreyden wijt,

 

Die ons brengt tot 's Hemels Throon!

 

7. O Coninginne! die uws gelijck

 

Hebt nimmermeer gehadt;

 

Ey! brengt ons binnen // in Godes Rijck,

 

Waer is dit eele Vat:

 

Die Man // die van // u veel gehouden heeft,

 

Die eeuwich met U leeft,

* *beleefdelijck.

[p. 426]

 

By die het leven geeft.

 

En Ghy, Carel! vroomen held,

 

Maeckt dat voor het helsch' geweld

 

Nimmer onse ziel en sneeft.