Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen– AuteursrechtvrijStem:
| |
[pagina 420]
| |
Die in 't leven zijt, en wilt u over ons ten hooghst' verwond'ren.
Wy zijn droeve zielen, wy soecken uw' gebe'en;
Ach! wy zijn in smert // vertroost ons hert,
Vertroost de Overleen.
2. Ach! ons heeft geslagen
Godes rechterhand; en in het Vagevuur zijn wy gheworpen.
Ach! wy lijden plagen,
En soo grooten brand; dat ons het Vagevuur schijnt wech te slorpen.
Dies wilt ons verlossen, door uwe goe' gebe'en.
Lost ons van die hand // en van den brand,
Verlost de Overle'en.
3. Zijt toch ons gedachtich,
Weet dat wy hier zijn in 't Vagevuurs torment om kleyne sonden.
Dies wilt bidden krachtich,
Op dat desen brand, mach worden uytgeblust, door 's Heere Wonden.
Ach! wilt ons ontfermen; ach! brenght door uw' gebe'en
Onse zielen all', tot 's hemels wall';
Gedenckt de Overle'en.
4. Ach! ach! lieve vrinden!
Zijt gedachtich staeghs, in wat een bitt're vlam, dat wy hier krielen.
Ach! ach! wel beminde!
Wilt verlossen toch uyt 't Vagevuurs torment, ons' arme zielen.
Brenght ons in den hemel, door uwe goe' gebe'en,
Neyght tot ons in oor // verleent gehoor,
Verhoort de Overle'en.
5. Zielen! wy behooren
Nae uw' droeve re'en, en u bedruckt gemoed, ons oor te buygen.
Gheeft gheen moed verlooren,
Want wy sullen stracx, met ons' gebe'en, ons' liefd' tot U getuygen.
| |
[pagina 421]
| |
Alderliefste Jesu! verlost de zielkens dree
Uyt de groote pijn // daer Sy in zijn;
Schenckt Haer de eeuw'ge Vree.
|
|