Den singende swaen

De Profundis.
Uyt den diepten.
129. Psalm.

Stem:
Aensiet, ô sondigh ziel. Ofte:
Schrickt Elementen al. Siet fol: 161.

UYt 't diepste van mijn hart
Heb ick U, Heer der Heeren!
Geropen om gena.
Ey! verhoort // toch mijn woord,
Gelieft U oogh te keeren,
Tot uwen dienaer dra.         Ey! verhoort // &c.

2. Laet ne'er geboogen zijn

Op mijn gebed uw' ooren,
O goedertieren Heer!
Mijn gebe'en // mijn gesteen
Wilt Jesu lief! Verhooren,
Bewijst my dese eer.

3. Is 't saecke dat Ghy hebt

[p. 417]

 

Gelet op mijn misdaden,

 

Waer sal ick blijven dan?

 

Ach! mijn Heer! // 'k neem mijn keer

 

Tot U, wilt my ontladen,

 

Neemt voor u kind my an.

 

4. Daer is gena by U,

 

Ghy sult mijn ziel ontfermen,

 

Ghy sult my wasschen af.

 

'k Heb gewacht // dagh en nacht

 

Dat Ghy my soudt erbermen,

 

En niet soud wesen straf.

 

5.Ick heb na uwe Wet,

 

Na d' Wet van uw' genade

 

Gewacht ten allen tijd.

 

Geeft dat ick // stof en slick,

 

My in u bloed mach baden,

 

Van sonden my bevrijdt.

 

6. Al was mijn ziel beswaert,

 

Met schroomelijcke sonden,

 

Nochtans behiel ick hoop.

 

Als mijn hart // was verwart

 

Met doodelijcke wonden,

 

Naem ick tot U mijn loop.

 

7. Soo moet oock Isr'el doen,

 

Hy moet in God staechs hoopen,

 

Van 's morgens tot het endt.

 

In sijn noodt // in sijn dood

 

Moet hy tot Christum loopen,

 

Van wanhoop ongeschent.

 

8. Want daer bermhartigheyd

 

By God is staechs te vinden,

 

En lossinghs overvloed.

 

En Hy sal // van haer val

 

Verlossen sijne vrinden:

 

Daerom weest wel gemoedt.

 

9. Heer Jesu! geeft de rust,

 

Aen all' die zijn hier onder

 

In 't Vagevyers torment:

[p. 418]

 

Reyckt uw' hand // blust haer brand,

 

Schort op des gramschaps Donder,

 

Uw' oogen tot Haer wendt.