Den singende swaen

Treur-Liedt over een die schielijck is overleden.

Stem:
Terwijl uw' Schaepjens weyden gaen. Of:
Laet ons van sonden nu &c. Siet fol: 168.

MYn aengenamen vrindt is doodt;
Ach! roep uyt // overluydt,
Ende segh // hy is wegh,
Uyt ons' oogen is hy vervoert.
Sijn lichaem is van ziel ontbloot
Wonder snel // wonder snel // Godes wil
Wou dat hy neder vil,
Ons hart is seer ontroert.         Sijn lichaem &c.

2. Hy weynich tijd was kranck geweest,

Ach! niet meer // als den Heer

[p. 413]

 

Hem ontbood' // door de Dood

 

Uyt dees werelts bedroefde baen.

 

Wie sal niet wesen dan bevreest,

 

Als haer pijl // en haer bijl // soo dree set

 

De Dood, die op ons let,

 

Die niemand kan ontgaen.

 

3. Daerom soo oeffent u in deughd

 

Ghy u all' // op dit dal,

 

Eer dat komt // en verdomt

 

Om uw' sonden, u, God den Heer.

 

Dan sult ghy wesen g'heel verheught,

 

En verblijdt // als den tijd // komen sal

 

Dat binnen 's Hemels wall'

 

Ghy komen sult met eer.

 

4. Hy was een man seer kloeck en vroom

 

Soo van re'en // als van le'en,

 

G'lijck bekent // tot het end

 

Hy geweest is aen yder-een:

 

Soo dat het scheen te zijn een droom,

 

Dat ons vrind // als een wind // als een roock

 

Uyt dese werelt doock,

 

En haestelijck verdween.

 

5. Soo dan en kan geleertheyd niet

 

Ons de noodt // die de Dood

 

Ons brengt aen // doen ontgaen;

 

Want de Dood yder-een vertreedt.

 

Daerom ick bidd' u, voor u siet,

 

En betrouwt // noch op gout // noch op kracht

 

U oyt; noch oock op macht;

 

De Dood komt eer ghy 't weet.

 

6. En g'lijckerwijs ront omme-gaet

 

Satan staechs // 's nachts en daechs,

 

Om den mensch // na sijn wensch

 

Te vervoeren na d' helschen brand:

 

Soo oock de Dood' noyt stil en staet,

 

Maer sy tracht // dach en nacht // in 't gemeen

 

Te Moorden yder-een,

 

En 't halen uyt dit Land.

[p. 414]

 

7. Soo dan geluckigh is die seer

 

Die in strijd // dien hy lijdt,

 

Dien hy heeft // niet en sneeft,

 

Die ten allen tijd hout goe wacht.

 

Des toe siet, vrinden, slaept niet meer

 

In u quaedt // maer verlaet // uwe sond,

 

Ey! doet toch dit terstond,

 

En na de deughden tracht.

 

8. O vrinden! dit wordt u geseyt

 

Van die geen // wiens gesteen

 

Na u jacht // ende tracht,

 

Om dat ghy daer na leven soud.

 

Ach! ach! uw' sonden hier beschreyt,

 

Soo sult ghy // eeuwich bly // zijn by God:

 

'k Wensch dat ghy sijn gebod

 

In alles onderhoudt.

 

9. Bidt dat ons' vrind haest vry mach zijn

 

Van 't gesteen // van 't geween,

 

Van 't verdrijt // dat hy lijdt

 

Om sijn sonden in 't Vagevyer:

 

Dan sal verlost uyt all' sijn pijn

 

Onsen vrind // die ons mindt // bidden we'er

 

Ons algemeenen Heer,

 

Dit 's d' Hemelsche manier.