Den singende swaen

Een Ander.

Stem: Ecce homo, siet aen, ô mensch.

SIet aen, O mensch! siet aen mijn pijn,
Ick legg' in 't vyer, ach! ick lyd' groote smart:
Siet

[p. 409]

 

 

aen, en wilt meedoogend' zijn,

 

Hebt jammerhartigheyd, toont een goet hart.

 

Ach! ick ben in swaer el-lend,

 

'k Ly hier groot en vinnigh torment.

 

Helpt my vrin-den, helpt my all',

 

Al die woont op 't wereltsche dal,

 

Maeckt dat ick koom tot 's Hemels wal.

 

Ach! ick ben.

 

2. Ick roep tot u, Och staet my by;

 

Ick roep uyt 't binnenste van mijn gemoed,

 

Reyckt uyt uw' hand; en maeckt my bly,

 

Wilt niet vertouven, maer spoedich dat doet.

 

Toont aen my uw' danckbaerheyd,

 

Doet dat ghy my hebt toe geseyt.

 

Denckt wat ick u heb gedaen,

 

Denckt dat ick u voor heb gestaen

 

Toen ick noch was op 's werelts baen.

 

3. Staet nu my voor by Godes Throon,

 

Die my veroordeelt heeft te blijven hier;

 

Gestadich bidt Mariaes Soon,

 

Ontfermt toch mijnder, die ben in het vyer.

 

'k Ben geslagen van den Heer;

[p. 410]

 

Ach! dien slagh die doet my soo seer,

 

Dat, uyt noodt, ick uw' gebe'en

 

Moet versoecken met droef geween,

 

G'lijck ghy nu merckt uyt mijn gesteen.

 

4. O vrinden lief! hoort mijn gesucht,

 

Ontfermt toch mijnder: want ick ben in noodt,

 

Ick bidd' u, zijt met my beducht,

 

Laet my niet blijven van bystand onbloodt.

 

Ick voor u oock bidden sal

 

Als ick sien sal den Grooten Al,

 

Die ons all' geschapen heeft,

 

Die voor alle eeuw heeft geleeft,

 

Die all' de goe'den Hemel geeft.

 

5. Ick danck U voor uw' dienst ô Ziel!

 

Ick sal u wesen gedachtich altijd;

 

Van nu af ick op d' aerde kniel,

 

Ick wensch U dat ghy met God zijt verblijdt.

 

Ick segh, Toont toch Heer gena,

 

Helpt de Zielkens, ach! doet dat dra;

 

Want Sy lijden groote pijn,

 

Jesu! laet Haer haest by U zijn,

 

Laet haer aenschouwen u Aenschijn.