Den singende swaen

Een Ander.

Stem:
Lakey, loopt na de keucke meyd. Ofte:
Wel jan, wat drommel doeje hier. Ofte:
Komt al te samen na den stal.

ACh! ach! Mijn hert gestadich jaeght,
't Is niet te vre'en, het knaeght,
Ten zy dat ick de Maegt Theresa, koom te loven,
't Is my vreughd, 't maeckt mijn geest verblijdt,
Dat Haer viert 's hemels hof hier bo-ven,
Ende singht, ende singht haer lof met groot jolijt.
't Is my vreughd.

2. Want S' heeft van hare jonge jeughd,

Met hare wond're deughd,
Den Heer ten hooghst verheught
Op alderley manieren.

[p. 387]

 

S' heeft begeert van haer kindsheyd af

 

Martyrs-Krans, om daer me te çieren

 

't Jonge hooft, 't jonge hooft door gruwelijcke straf.

 

3. Sy heeft de uytgelese Maen

 

Van deses werelts baen,

 

Tot Moeder stracxs ontfaen

 

Nae 't sterven van haer Moeder.

 

Och! Sy viel op haer knien ter neer,

 

En versocht onser Zielen-Hoeder

 

Dat Hy wou, dat Hy wou Haer aen-doen dese eer.

 

4. Nae datz' Haer is gegunt geweest,

 

En heeftze noyt gevreest

 

Het nydigh-helsche Beest,

 

Maer stondt gestaegh hem tegen.

 

O! Sy kreegh alderhande gaef

 

Door die Maeghd, ende wond're zegen,

 

Om dat Sy, om dat Sy Haer dienden trots en braef.

 

5. Sy was in swarigheyd haer Baeck,

 

In droefheyd haer vermaeck,

 

En hulp in haere saeck,

 

Een Troostingh in haer lijden.

 

Sy Heeft Haer g'holpen uyt haer druck,

 

Sy quam Haer menighreys verblijden;

 

Sy genoot, Sy genoot door Haer een groot geluck.

 

6. Den Soone Goods, Mariaes Kind,

 

Heeft Haer oock zoo bemint,

 

En was Haer zoo gesint,

 

Dat Hy Haer aen quam spreecken:

 

En met Hem quam Maria me'e.

 

O wat eer! En wat liefdens teecken

 

Wesen aen, wesen aen Theresa, dese Twee.

 

7. Wat zoete kout gingh daer wel om,

 

Als haeren Bruydegom,

 

En 's hemels schoonste Blom

 

Maria, Haer quam vanden!

 

O! hoe was haere ziel gestelt,

 

Met wat vuyr Sint Theresa branden,

 

Alsze lee, alsze lee des liefdens groot geweld.

[p. 388]

 

8. Wat sprack Theesaes zoete mond,

 

Als aen haer zyde stondt

 

Den Engel, wien God sondt

 

Om 't hert van Haer te wonden?

 

Hoe verheught wierdt Theresaes hert

 

Soo gewondt, toen ter tijd gevonden,

 

Hoe bevrijdt, hoe bevrijdt van alle druck, en smert.

 

9. Sy smolt by nae van soetigheyd,

 

't Scheelt weynigh of Sy scheyt

 

Van 't leven, wel bereydt,

 

En vol van Jesvs minne.

 

't Lichaem bleef op dees droeve aerd',

 

Maer haer ziel, dat is, haere sinnen,

 

Waeren hoogh, waren hoogh in 's hemels hof vergaert.

 

10. Behalven dat dees waerdigheyd,

 

En dese vrind'lijckheyd,

 

(Waer van nu is geseyt)

 

Theresa had genooten:

 

Zoo was oock Sinte Josephs minn'

 

Aen Therees krachtich vast gesloten;

 

Want Sy lagh, want Sy lagh geduerigh in sijn zin.

 

11. Sint Joseph stondt Haer altijd by;

 

Sy raeckten door Hem vry

 

Van Satans tyranny.

 

Wat zijn dit wond're gaven!

 

En ten lest heeft die waerde Man

 

Met sijn Bruyd, Haer tot 's Hemels haven

 

Selfs gebrocht, selfs gebrocht, waer Sy quam vrolijk an.

 

12. O Sint Theresa, suyv're Maeght!

 

Een woord mijn ziel U vraeght,

 

Hoe hebt Ghy dus behaeght

 

Des Heere Christi Voeder?

 

Hoe heeft U dus geweest gesint

 

's Hemels Proncq, Jesv Christi Moeder?

 

Om uw' deughd, om uw' deughd, die G' hebt altijd bemint.

 

13. O dan Therees! Verkrijcht my mee

 

Dat my tot 's hemels Stee

[p. 389]

 

Geleyen dese Twee

 

Sint Joseph, en Maria,

 

En doet Ghy daer toe oock u best,

 

Mihi fis ad salutem via;

 

Staet my by, staet my by op mijnes levens lest.