Den singende swaen

Sinte Maria Magdalena. 22. July.

Stem:
Weest Nymph gegroet. Ofte:
Cathuyser Bruyn! ,, waer toe in een tuyn. Of:
Doorlugtig Held ,, gy hebt met &c. Siet fol: 275.

O Magdaleen! // waer toe het geween
En traenen, die ick in uw' oogen merck?

[p. 288]

 

Wat is te seggen dit drouvigh werck?

 

Ten allen tijd // waer dat Ghy oock zijt

 

Vloeyt uyt uwe oogen den bracken douw,

 

't Welck teycken is van een grooten rouw.

 

Al siet ghy mijn oogen

 

Met tranen vervult,

 

Ick wil die niet droogen,

 

't Is om mijne schuld:

 

Ick heb seer vergramt den Almogenden God;

 

Wat dunckt u, moet schreyen dan niet zijn mijn lot?

 

Al siet ghy, &c.

 

2. Is niet uw' sond' // vergeven terstond

 

Als aen U geseyt heeft uw' God, en Heer,

 

Toen G' over tafel by Hem laeght ne'er,

 

Dit troostigh woord // g'lijck Ghy hebt gehoort,

 

Uw' sonden, O Vrouw! die vergeef ick U,

 

Staet op, en gaet toch in vrede nu.

 

Vrind, ick hoor 't u seggen,

 

En het is oock waer;

 

Ick sal 't u uytleggen,

 

Wilt ghy 't volgen naer:

 

Al hadt my vergeven mijn Heer, mijne sond',

 

Ick bleef evenwel, die Hem had zeer gewondt.

 

3. Soo dan wilt ghy // nu seggen aen my,

 

Dat hoewel vergeven is al het quaet,

 

Dat moet beschreyt zijn nochtans 't misdaed?

 

Soo hoor ick wel // dat wy in 't gequel

 

Hier moeten noch blijven soo langh men leeft,

 

Al is 't dat God ons de sond' vergeeft.

 

Ick heb overtreden

 

De wet des natuers;

 

Des is 't recht en reden

 

Dat ick ly yet suers.

 

Dit suer brengt my gheen ongerustigheyd aen,

 

Met rust ick beweene 't geen' ick heb misdaen.

 

4. Het schreyen is // gelooft my, 't is wis,

 

Gheen droufheyd altijd, maer 't is vreughde mee,

 

Mijn schreyen vreughd is, het doet gheen wee:

[p. 289]

 

't Valt my seer soet // 't verquickt mijn gemoed

 

Dat ick mijne sonden beschreyen mach,

 

'k Heb dit gedaen tot mijn joncxsten dagh.

 

Wilt ghy oock beschreyen

 

Uw' sonden altans,

 

Ghy sult u bereyen

 

's Hemels schoone krans:

 

Al is 't dat de sonden vergeven u zijn,

 

Nochtans zijn de tranen u een Medicijn.

 

5. O Magdaleen! // wat zijn dit voor re'en,

 

Wel hebben de tranen noch andere kracht?

 

Soo is 'et tijd dat ick na die tracht.

 

Ick ben verheught // dat ick dese deughd

 

Uyt U, Magdalena, nu sal verstaen,

 

Die ben met sonden zeer swaer bela'en.

 

Is 't dat ghy besuchten

 

Uw' sonden wilt mensch,

 

Ghy sult doen veel vruchten

 

Na uw' eyge wensch.

 

Want ghy sult van harten verheught zijn altijd,

 

Ghy gracy sult krijgen die u hert verblijdt.

 

6. Dees gracy sal // op dit jammerdal,

 

Vermeeren uw' deughden ten allen stond;

 

Och of, O mensch, ghy dit wel versondt!

 

Ghy soudt nu, nu // tot drouvigheyd u,

 

En suchten, begeven op staende-voet,

 

Want 't schreyen doet aen de ziel veel goet:

 

't Vermeerdert de deughden,

 

De sonden neemt 't wegh;

 

't Vermeerdert de vreughden,

 

Ick u dit toe segh.

 

Soo heb ick 't bevonden, gelooft my, 't is waer,

 

Ghy sult 't oock bevinden, volght ghy my maer naer.

 

7. Ick danck U seer // van die goede leer //

 

Magd'lena! ick salse oock volgen na,

 

Ick sal dat doen altijd, vroegh en spa.

 

Maer ick U bidd' // dat Ghy voor my dit

 

Gelieft te verkrijgen by onsen God,

[p. 290]

 

Ick sal dat achten, een salich lot.

 

Gewaerdicht te geven

 

Heer! tranen aen my,

 

Gelieft na dit leven

 

My te maecken bly.

 

Geeft my te beschreyen mijn sonden op d' aerd',

 

Op dat ick den Hemel hier namaels zy waerd.