Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen–
AuteursrechtvrijStem:
| |
[pagina 265]
| |
 hier in huys geschiet
Van d' Oude Lisabeth.
Hoe elck-een in 't besonder
De een op d' ander siet,
En drougheyd wort verset.
Die drouvigh was voor-he'en,
Verblijdt is die nu seer,
Sy loven all' den Heer,
Goods goetheyd wort bele'en,
Wegh is nu all' 't gesteen.
Die drouvigh.
2. Ey wat is dit te seggen,
Dat hier van alle kant
De Maeghdschap komt by-een;
Dat my dit eens uytleggen
Die hier zijn by de hand,
Tot wien ick nu gae tre'en.
Seght vrinden, wat beduydt
Dat ghy zijt dus verblijdt,
Voor niemand oock vermijdt?
Waerom dit soet geluydt,
Als of hier was een Bruyd?
| |
[pagina 266]
| |
3. Neen, neen, hier is geboren
Uyt Lysabeth een Kind,
Een Kind van waerde groot.
Een Kind van God verkoren,
Een Kind, dat God bemindt,
Een Kind van sond' ontbloot.
Dit Kind genaemt is Jan
Door 't Goddelijck beleydt:
De Moeder dee 't bescheydt,
De Vader nam 't oock an,
Wat sal dit zijn een Man!
4. Siet aen, nu is ontbonden
Zach'rias stomme tongh,
Hoort aen, Hy looft sijn God.
Dit Kind van God gesonden,
't Welck in sijn Moeder sprongh,
Verkreegh voor Hem dit lot.
Hy songh, Gebenedijdt
Moet wesen onsen Heer
Van dese groote eer,
Dat Hy my dus bedenckt,
En sulck een Kind my schenckt.
5. Den Heer moet zijn gepresen,
,, Hy heeft sijn volck besocht,
Van dese groote eer,
Dat Hy my dus bedenckt,
En sulck een Kind my schenckt.
5. Den Heer moet zijn gepresen,
,, Hy heeft sijn volck besocht,
Hy lofsingh heeft gedaen.
Nu staet ons niet te vreesen,
Want God heeft ons gedocht
Van 's Vyands hand t' ontslaen.
Hy heeft bermhertigheyd
Gedaen, des dienen w' Hem
Met lijf, met hart, en stem,
,, Met groot' rechtveerdigheyd,
En 's levens heyligheyd.
6. Ghy Kindtje sult bereyden
Goods wegh als sijn Propheet,
Want Ghy voor Hem sult gaen;
Sijn eer sult Ghy verbreyden
(Voor vast ick dat wel weet)
| |
[pagina 267]
| |
En effenen sijn baen;
Sijn paden g'lijck, en recht,
En schoon sult maken Ghy,
Waerom wy nu zijn bly.
Ghy zijt dien trouwen Knecht,
Die God ter harten leght.
7. Nu hebben onse ooren
Aenhoort, 't geen is geschiet
By Lys'beth, vrough en spa.
't Is weynigh, wy behooren
Met lust, en gheen verdriet
Het selfd' te volgen na.
Geopent wordt de mond
Des Vaders, die God looft,
En sich van 't Kind belooft.
Och of ghy God begondt
Te loven op dees stond.
8. O wat all' wond're dingen
God U gegeven heeft,
En nu, en voor dees tijd!
Wilt hier van God lof singen
Van nu, soo langh ghy leeft,
En noyt ondanckbaer zijt.
Dees Vrouw brengt voort een vrucht;
Brengt ghy goe wercken voort,
Leeft altijd soo 't behoort,
Zijt voor de Hell' beducht,
Uw' sonden hier besucht.
9. Joannes hoogh gepresen1
Goods vrind, en Dienaer trouw',
Die hebt Goods wegh bereydt;
Wilt God soo varr' belesen,
Dat Hy die van der Gou
In 't rijck des Hemels leydt.
Ghy zijt haer waerd' Patroon,
Verkrijcht haer vlytigheyd,
Verkrijcht haer saligheyd,
Verkrijght haer d' eeuw'ge kroon
| |
[pagina 268]
| |
In 's Hemels hooge throon.
10. Ghy sit nu hoogh verheven
Op een bysonder stee,
Naest Godes waerdste Maeght.
Maeckt dat ick na dit leven
Ontga het eeuwigh wee,
Aen God mijn ziel opdraeght.
Joannes! voor my bidt,
Die boven Cherubin,
Die boven Seraphin
Nu hoogh verheven sit,
'k Bidd' U verkrijght my dit.
|
|
