Den singende swaen

[p. 221]

Aenroepinge van den H. Geest.

Stem:
De Mey die komt ons by ,, zeer bly. Ofte:
Deughd lievende Goddin ,, wiens min. Ofte:
Als Keyser Constantyn ,, 'tfenijn. siet fol: 191.

KOmt Schepper Heyligh Geest ,, en weest
Een troost // een vreughd aen ons bedroef-de hert;
Het welcken is be-teest // bevreest,
Beset van alle kant met groote smert.
Vertroost dit swaer gemoed,
't Welck niet dan droefheyd voedt;
Het welck' ge-sta-dich is son-der lust
Door Satans gequel,
Die bitter, en fel,
Komt roo-ven mijn rust.
Vertroost.

[p. 222]

 

2. Terwijl mijn hert dus knaeght // en zaeght

 

Al of het was niet varr' van sijne dood;

 

Terwijl mijn hert dus klaeght // en vraeght

 

Nae uwe hulp in sijne groote noodt:

 

Soo voel ick daelen ne'er

 

(O aldersoetsten Heer!)

 

In my den honingh van uw' genae,

 

Mijn droefheyd is heen',

 

En all' mijn geween

 

Verdweenen is drae.

 

3. O Liefdens soet Fonteyn! // hoe reyn,

 

En hoe gerust maeck G' hem die U bemint!

 

All' die des werelts pleyn // (hoe kleyn

 

Of groot hy is) bewoont, u eens versint,

 

Of yemand oyt zoo ras,

 

U droef gemoed genas

 

G'lijck ick bevrijdt ben van mijnen druck,

 

Sou die niet terstond,

 

Door 's wereltsche rond

 

Uyt-trompen sijn luck?

 

4. O lieve mensch! hy sou // den douw,

 

Of salf van sulck een zegenrijcken Heer,

 

Bevrijdt van 's liefdens kouw // en rouw,

 

Niet swijgen, maer verbreyden wijt en veer.

 

Maer desen Heer is God,

 

Den God van Sabaoth,

 

Die all' die geen die tot Hem vlucht,

 

En godd'lijck verblijdt,

 

En deftigh bevrijdt

 

Van alle gesucht.

 

5. Beprouft toch eens het geen // ick meen,

 

Besoeckt, segg' ick, het geen ick heb geseyt:

 

En stracxs sal u geween // gesteen,

 

Uyt u bedruckte hert zijn wegh geleyt.

 

Dit wonderlijcke werck

 

Getuygen Leeck, en Klerck,

 

Dat die geraecken hun droefheyd quijt,

 

Die 't Opperste Goed

[p. 223]

 

(God) vallen te voet,

 

Met heylige vlijt.

 

6. Dies laet ons met oodtmoed // te voet

 

Terstond nu vallen God den Heyl'gen Geest:

 

Hy sal sich toonen goed // en soet,

 

Met sulck een soetheyd die ons' quael geneest.

 

Laet ons dit prouuen, Heer!

 

Daelt in ons' herten neêr;

 

Besoeckt ons' herten, O waerdsten Gast!

 

Verbindt die van nu,

 

Vertrooster! Aen U,

 

En bindtze vry vast.