Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen–
AuteursrechtvrijStem:
| |
[pagina 166]
| |
Geeft lof aen Hem, Hem komt de eer,
Alleluya, alleluya, alleluya:
Siet doch, siet doch Hy is verresen,
Onsen Heer Jesus victory nu heeft;
Hy van yder moet zijn gepresen:
Die was gestorven nu glorieus leeft.
De Dood heeft nu niet meer
Te seggen op ons' Heer;
Dood, Hell' , en Duyvel verslonden zijn;
O felle Dood! nu leydt ter ne'er all' uw pijn.
2. Soo dree den Heer verresen was,
Soo is sijn Maeghd-Moeder van Hem besocht;
Hy sprack Haer aen, en troosten Haer ras:
Had yemand wel minder van Hem gedocht?
Wie sal ons de vreughden uytleggen,
Die toen sijn Moeder in 't hart heeft gehad,
'k Meught niet swijgen, 'k moet het u seggen
Met wat een yver Sy Hem toen aenbad.
Wat seght Ghy Maeght tot Hem?
Laet hooren uwe stem:
Ick hiet U welkom mijn lieve Soon,
Uw' smert is nu over, verdient is de kroon.
3. Haer droufheyd was geweest heel groot,
Als Sy haren Jesum sach hangen aen 't Kruys,
En toen Hy sturf de bitt're dood,
En uytgelacht worden van 't Joodtsche gespuys.
Groot is desgelijcks hare vreughde,
Als haeren Jesum verresen, Sy siet
Met een glans verciert om sijn deughden,
Wegh was (gelooft my) toen all' haer verdriet:
Wegh was des Moeders smart,
Met vreughd vervult haer hart.
Veel geluck wensch ick U, waerdste Vrouw!
Geluckigh zijt Ghy om dat wegh is uw' rouw'.
4. Maer hier-en-boven zijn verblijdt
Maria Jacobi, en Magdaleen,
En Salome, die vrough in tijd
| |
[pagina 167]
| |
Af hebben gewentelt gesien den steen.
Sy in 't graf getre'en zijn seer spoedigh,
S' sagen een Engel in linne gekleedt
Die haer seyde, Weest nu blymoedigh,
Wilt nu zijn vrolijck, ick doe u dees weet,
Den Heer is opgestaen,
Waerom zijt ghy belae'n?
Siet hier de plaets daer Hy is geweest,
Verresen is Jesus, gaet heen onbevreest.
5. Gaet heen, en seght d'Apost'len aen,
En Petro, dat reysen sy na Galileen,
Daer sullen s' Hem sien, Hy voor sal gaen,
Hy sal haer vertroosten, weghnemen 't geween.
D'wijl sy gaen, d'Heer Jesum sy vinden,
Die haer ontmoeten, en haer heeft gegroet,
En Hy seyde, Gaet tot mijn vrinden
En wilt niet touven, maer spoedigh dat doet.
Sy zijn gegaen terstond,
En openden haer mond,
Seyden, Wy hebben den Heer gesien,
Treckt na Galileen toe, 't sal u oock geschien.
6. En siet, den Heer heeft sich vertoont
Aen Petro, die drouvigh was over sijn sond',
En heeft het quaet met goet beloont,
De schuld heel vergeven, toen Hy by Hem stondt.
Maer siet-aen, noch meer daer gebeurden:
Want als Cleophas na Emaus ging tre'en,
Die met Lucas t'samen seer treurden,
En sy, 't geen Christo geschiet was, bele'en;
Soo dat haer swaer gesucht
Rees op tot aen de lucht,
Soo is ons' Heere genadert haer
En seyde, Wat reden hebt ghy tot malkaer?
7. Waerom zijt ghy bedrouft soo seer,
Wat kout ghy, wat praet ghy, wat is 'er geschiet?
Maer sy en kenden Hem niet eer
Voor dat Hy, nae 't breken des broods, haer verliet.
Toen sey d' een, Wat wondere dingen,
| |
[pagina 168]
| |
En vreemdigheden geschieden ons hier!
Vrolijck waren wy als wy gingen,
Groot was voorwaer onser harten playsier.
En siet sy gingen heen
Seer wacker op de been:
En g'lijck sy selver daer na belie'n,
Sy hebben Heer Jesum met d' Elve gesien.
8. Aen wien den Heer gewenst heeft vree,
Als Hy by haer allen in 't midden quam staen:
Waer dat oock waren dese twee,
Welck' als Hy getroost had, soo is Hy vergaen.
Nu dan menschen wilt u verblijden
Om dat is levend' 't Onnoosele Lam,
't Welcken heeft om u moeten lijden;
Ick bidd' u wilt Hem niet maken meer gram;
Staet van uw' zonden op,
Uw' boosheyd geeft de schop;
Staet op met Christo, niet meer en sterft,
Verlaet uwe zonden, en 't Hemelrijck erft.
|
|