Den singende swaen
(1664)–Willem de Swaen–
Auteursrechtvrij
[pagina 155]
| |
Stem:
| |
Stabat ma-ter do-lo-ro-sa,
Lux-ta cru-cem la-cry-mo-sa
Dam pen-de-bat Fi-li-us.
Cu-jus a-ni-mam ge-mentem,
Con-tri-stan-tem & do-len-tem
Per-tran-fi-vit gla-di-us.
Cu-jus.
| |
[pagina 156]
| |
2. O met wat een druck beladen
Was de Moeder der genade,
D' Moeder van den Soone Goods!
Wien het hert van droefheyd scheurden,
Als Sy sach het geen gebeurden
In de bitt're uur sijns doods.
3. Wie is die, die sich bereyen
Niet en sal tot bitter schreyen,
Siende Haer in deerenis?
Wie en sou niet droevigh wesen,
Siende dat met d' uytgelese
Haeren Soon, Sy droevigh is.
4. Ach! Sy sagh, Sy sagh vol wonden
Haeren Soon voor 's werelts sonden
In 't gegeesel, in 't torment.
Sy sagh Hem de troostingh derven,
Sy sach droevigh Iesum sterven
Zijnd' Hem by tot 't laetste end.
5. Wel aen Moeder, Bron der minne!
Maeck dat ick met all' mijn sinne
Droevigh met U wesen mach:
Maeck dat ick in liefde brande
Tot den Heer van alle Landen,
Tot mijns levens laetsten dagh.
6. Heyl'ge Moeder zijt gedachtich,
In mijn hert te drucken krachtich
D' Wonden des gekruyste Heer.
Gunt dat ick met U mach deelen
Christi pijnen; laet verveelen
My sijn smerten nimmermeer.
7. Maeckt dat ick ten allen tijden
Met uw' Soon heb meedelijden,
En met U oprecht'lijck ween.
'k Wensch my neffens 't kruys te stellen,
En by U my te verzellen
In uw' druck, en swaer gesteen.
8. Alderwaerdste Maeghd der Maeghden,
Och of ick U zoo behaeghden,
| |
[pagina 157]
| |
2. O quàm tristis, & afflicta
Fuit illa ben edicta
Mater Unigeniti!
Quae-moerebat, & dolebat,
Et tremebat, cum videbat
Nati poenas inclyti.
3. Quis est homo qui non fleret,
Christi matrem si videret
Tanto in supplicio?
Quis non posset contristari,
Piam matrem contemplari
Condolenten Filio?
4. Pro peccatis suae gentis,
Vidit Iesum in tormentis,
En flagellîs subditum.
Vidit suum dulcem Natum
Morientem desolatum,
Dum emisit spiritum.
5. Eja mater, fons amoris,
Me sentire vim doloris
Fac, ut Tecum lugeam.
Fac ut ardeat cor meum
In amando Christum Deum
Ut sic illi placeam.
6. Sancta mater illud agas,
Crucifixi fige plagas
Cordi meo validè.
Tui Nati vulnerati,
Tàm dignati pro me pati,
Poenas mecum divide.
7. Fac me verè tecum flere,
Crucifixo condolere,
Donec ego vixero.
Iuxta crucem tecum stare,
Et in planctu sociare
Tibi me desidero.
8. Virgo virginum praeclara,
Mihi jam non sis amara,
| |
[pagina 158]
| |
Dat ick met U weenen mocht!
Maeckt dat ick in 't hert mach dragen
Christi dood, en kroon, en slagen,
Waer door Hy mijn welstand wroght.
9. Maeckt dat ick mach worden droncken,
En in liefde koom 't ontfoncken
Tot uw' Soon, en tot sijn kruys.
Maeckt dat ick van liefd' ontsteken,
Als ick ben van hier geweken,
Koom door U, tot 's hemels huys.
10. Maeckt dat my het kruys bewaeren,
Christi dood in my vergaeren
Alderhande gracy mach.
Als de ziel uyt 't lijf sal scheyen,
Wilt nae 't Paradijs die leyen.
'k Wensch, ick wensch nae desen dagh.
| |
Fac me Tecum plangere.
Fac ut portem Christi mortem,
Passionis fac confortem,
Et plagas recolere.
9. Fac me plagis vulnerari,
Cruce fac inebriari,
Ob amorem Filii.
Inflammatus & accensus
Per Te, Virgo, sim defensus
In die judicii.
10. Fac me cruce custodiri,
Morte Christi praemuniri
Confoveri gratiâ.
Quando corpus morietur,
Fac ut animae donetur
Paradisi gloria. Amen.
|
|
