Den singende swaen

S. Thomas van Aquinen, den Engelschen Leeraer. 7. Meert.

Stem: Ach! schoonste Nymph, aensiet een machtigh &c.

ALl' wie begeert sich-selven te be-ge-ven,
Tot Geestelijcken Staet,
All' wie begeert in suyverheyd te le-ven
Na Jesu Christi raed:
Laet die sijn oogh, sijn hart, en all' sijn sinnen
Op Thomas van Aquinen slaen,
Die groot' victori heeft begaen
Van Venus minne.
Laet.

2. Sijn Moeder wou van Godes dienst beletten

Sint Thomam, haren Soon.
Sijn Broeders de'en Hem onderweeghs vast setten;
Waer Hy vocht om de kroon.
't Was sonder vrucht, 't was wind al 't geen sy seyden;

[p. 107]

 

Hy was niet wanckelbaer als riet;

 

Sy konnen Hem verwinnen niet,

 

Hoe dat s' Hem vleyden.

 

3. Doen is tot Hem een vuyle Pry gesonden,

 

En vuyle Venus-Vrouw;

 

Om dat sy 't hart van Thomas sou doorwonden;

 

Maer Thomas bleef God trouw.

 

Hy nam een stock, een stock die helder branden,

 

Met die verdreef Hy dese Pry;

 

Hy raeckten van onkuysheyd vry,

 

En vry van schanden.

 

4. Als Thomas dus manhaftich had gestreden,

 

Soo danckten Hy den Heer:

 

En drough Hem op sijn hart, en al sijn leden,

 

Hy viel voor 't Kruys ter ne'er.

 

En siet eens aen, als Thomas lagh in 't droomen,

 

Soo zijn uyt 's Hemels gulde zael,

 

Goods Eng'len met een groote prael,

 

Tot Hem gekomen.

 

5. Hy voelden dat Goods Eng'len Hem omgorden

 

Met eene starcke band,

 

Met eene band, die hiel sijn le'en in orden,

 

Die blusten Venus brand:

 

Soo dat Hy noyt heeft een'ge vuyl' gedachten

 

Gevoelt gehad na dese tijd;

 

Hy was een Held in alle strijd;

 

Hy d' Hell' belachten.

 

6. Och of wy mee' soo vroomigh wilden strijden,

 

G'lijck Thomas heeft gedaen!

 

Soo sou ons God hier namaels oock verblijden,

 

Na desen oorlooghs-baen.

 

Wel-aen dan lustigh, vecht als vrome mannen;

 

Laet ons te saem om 's Hemels loon

 

Te krijgen, en des levens kroon,

 

Gaen t'samen spannen.

 

7. Gewaerdight ne'er, Sint Thoma! Uwe oogen

 

Te slaen op dese aerd':

 

Ey! bidt dat wy, niet worden oyt bedrogen,

[p. 108]

 

Sint Thoma! ons bewaert.

 

Och of door U, victory wy verkregen!

 

Wy, die tot U met hart en sin,

 

Wy, die tot U met suyv're min.

 

Zijn gantsch genegen.