Den singende swaen

Sint Agniets Vertooninge. 28. Januarii.

Stem:
La Marionette. Ofte:
Speelt op vreughde-snaren. Ofte:
Wel op, jonge Maeghden.

AGniet, pronck der Maeghden,
Die te Ro-men zijt gedoot,
Waer 't dat ick U vraegden

[p. 57]

 

 

of Ghy 't Aenschijn Goods genoot?

 

Wat soud' Ghy my seggen,

 

Ô schoon Jonck-vrouw!

 

Dan dat nu al o-ver is uwen rouw':

 

'k Heb veel tormenten kloeck ge-le-den,

 

'k Heb met reden // vroom gestreden,

 

Daerom ick God aenschouw.

 

Wat soud'.

 

2. Ick ben nu gekomen

 

In des Hemels gulde Zael,

 

Ick heb daer vernomen

 

Dat met heerlijcke prael

 

Sijn suyvere Maeghden den Heer ontfanckt,

 

Waer over Hy altijd moet zijn gedanckt;

 

'k Heb oock vernomen dat ons' Broeder

 

's werelts Voeder // ons' Behoeder

 

Heeft nae mijn Ziel verlanckt.

 

3. 'k Ben in 's Hemels vreughde,

 

Die vergaen sal nimmermeer;

 

Die om mijne deughden

 

My vereert heeft God den Heer:

 

Ick kan niet genoeghsaem u drucken uyt

 

Het fraeye en 't Hemelsche soet geluyt,

 

Waer me'e der Eng'len negen Chooren

[p. 58]

 

Aen mijn ooren // Dit doen hooren,

 

Wellekoom Godes Bruyd.

 

4. Vraeght my waerde Ouders,

 

Wat hun dunckt van mijne Staet;

 

Want Sy zijn d'aenschouders,

 

Sy verstaen hoe 't met my gaet.

 

Sy sullen u seggen met 's herts verblie'n

 

Dat z' hebben haer Dochter verheught gesien

 

Met veelderhande Staet-jonckvrouwen,

 

Die behouwen // God aenschouwen;

 

S' hebben dit sien geschie'n.

 

5. En siet! sy aenschouden

 

Onder desen Maeghden-treyn

 

My te zijn behouden,

 

In des Hemels groote pleyn.

 

Sy hoorden mijn stemme, ick sprack haer aen;

 

(De Maeghden die bleven wat stille staen)

 

'k Sey tot mijn Ouders, laet doch vaeren

 

Droefheyts baeren // Wilt vergaren

 

Vreughden op mijn vermaen.

 

6. Wilt niet meerder suchten

 

Om dat ick den vander aerd;

 

Laet uw' droefheyd vluchten,

 

Want ick ben by God vergaert.

 

Wy reysen, wy trecken nae 's Hemels hof,

 

Daer sullen wy singen des Heeren lof;

 

Wy sullen loven d' Heer der Heeren,

 

En vermeeren, Sijne eere,

 

Want ons ontbreeckt gheen stof.

 

7. Agniet! reyst vry heenen,

 

Spoedt uw' voeten, spoedt uw' gangh,

 

't Is genoegh verschenen,

 

Looft den Heer met uwe zangh.

 

Wy weten waerachtich te zijn dit stuck,

 

Wy weten dat over is uwen druck,

 

By ons sal blijven in memory

 

Uw victory // Uwe glory

 

Wenschende U geluck.