Den singende swaen

S. Emerentiana, Maget en Martelersse, Speelgenootje van S. Agnes. 23. Januarii.

Stem: La Boure. Ofte:

SInt Emerentiana Maegt,
Wat doet Ghy by het graf
Van Sint Agniet? Mijn ziel dit vraeght,
Sy vraeght 't met ernst U af.
Wilt Ghy ontbloot // door de dood
Van u leven

[p. 52]

 

 

derven de-se lucht?

 

Of wilt Gh' op deser aerd' noch langer leven, waer toe niet gevlucht?

 

Wilt.

 

2. Ghy woudt besoecken Sint Agniet

 

Uw' lieve Speelgenoot,

 

Van Haer en kost U gheen verdriet

 

Doen scheyden, noch de dood.

 

G' had Haer bemint // en gesint

 

In u leven; Gh' woudt oock by Haer zijn

 

Nae 't Overlijden als een goe' vrindinne, dies vreest Ghy gheen pijn.

 

3. Nae dat door 't swaert was omgebrocht

 

Sint Agnes, soo hebt Ghy

 

Uw' Speelgenootjes graf besocht,

 

Haer trouw' ten allen ty.

 

G' had recht en re'en // G' hebt gebe'en

 

By het lichaem van dat soete Lam,

 

Wiens waerde ziel Heer Jesus in den hoogen hemel by sich nam.

 

4. Terwijl met yver ghy daer laeght,

 

En storten u gebed,

 

Soo zijt Ghy (schaep, en teere Maeght)

 

In uw' gebe'een belet.

 

Met groot gedruys // quam 't gespuys

 

U omringen, die Ghy tegenstondt,

 

Die Ghy berispten over haere boosheyd met een ys're mond.

 

5. Sy zijn daer door soo zeer verstoort,

 

Dat sy op staende voet

 

Met steenen quamen U aen boort;

 

Maer Ghy hieldt stee, en moed.

 

Ghy de'e U best // tot het lest,

[p. 53]

 

G' hebt gestreden tot de laetste uur,

 

Tot dat Ghy by Agniet geraeckt zijt binnen 's Hemels hooge muur.

 

6. Toen heeft den grooten God Jupijn

 

Tot welkoomst' van sijn Bruyd,

 

Gebrijst als een verbittert Swijn,

 

Gedondert d'Hemel uyt.

 

Daer wier gehoort // wee, en moort;

 

Ne'ergeslagen zijn sy op de aerd;

 

Den Hemel braecken vuur, soo datter niemand is van hen gespaert.

 

7. Het Sonne-licht vertrocken is,

 

Het Aerdrijck lilden zeer;

 

Daer wordt een groote duysternis

 

Gesonden van den Heer.

 

Sint Emerens! // G'hebt uw' wensch

 

Nu verkregen; Ghy besit de vreughd.

 

Nu zijt Ghy by Agniet, uw' speelgenootje, eeuwelijck verheught.

 

8. Ach! Emerentiana bidt,

 

Met Sint Agniet verselt,

 

Dat ick beschiet des hemels Wit,

 

Ontgaende 't helsch' geweld.

 

Och of ick sagh // na den dagh

 

Mijner sterven, U in 's Hemels hof,

 

Dan souden wy te saem met Sint Agnietje singen Godes lof.